เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1322

“นั่งลงสิ”

ลู่ฝานพูดกับหลินหย่า วันนี้หลินหย่าเองก็แต่งตัวอย่างไม่ธรรมดา คิดไม่ถึงว่าจะแต่งตัวในชุดของผู้หญิง

หลังจากที่สวมชุดและตกแต่งสภาพภายนอกแล้ว หลินหย่าที่มีรูปร่างลักษณะคล้ายกับผู้ชายนั้น ก็ถือว่ายังคงมีความเป็นผู้หญิงอยู่ไม่น้อย จนลู่ฝานมองดูแล้วผิดแปลกยังไงชอบกล

หลินหย่าเองก็ไม่ได้เกรงใจ นั่งลงทันที และพูดขึ้นอย่างตรงไปตรงมาว่า: “ลู่ฝาน ตอนนี้วิทยายุทธของนายคือแดนปราณดินชั้นที่เท่าไรแล้ว? ชั้นเจ็ดหรือชั้นแปด หรือว่าเข้าสู่ปราณดินชั้นสุดยอดแล้ว? ”

ลู่ฝานยิ้มและพูดว่า: “เรื่องนี้สำคัญด้วยเหรอ? รอเมื่อถึงเวลาที่ฉันต่อสู้กับเทียนชิงหยาง เธอเองก็จะได้เห็นแล้ว ใช่แล้ว ตอนนี้ฉันควรที่จะเรียกเธอว่าคุณฉู่หลิง หรือให้เรียกว่าหลินหย่าต่อไปล่ะ”

หลินหย่าขมวดคิ้วขึ้นและพูดว่า: “นายเรียกฉันว่าหลินหย่าก็แล้วกัน ชื่อฉู่หลิงนี้ ฉันไม่ได้ใช้มาตั้งนานแล้ว”

ลู่ฝานพยักหน้าและพูดว่า: “ตกลง แล้วที่คุณหลินหย่า มาหาฉันมีธุระอะไรเหรอ? ”

หลินหย่ากัดฟัน และเงียบลงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยื่นฝ่ามือออกมาให้กับลู่ฝานและพูดว่า: “ครั้งก่อนที่นายเขียนอักษรตัวหนึ่งให้ฉันนั้น ฉันยังคงไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ ฉันรู้ว่า นี่จะต้องเป็นวิชาที่เก่งกาจอย่างแน่นอน และมีประโยชน์กับฉันอย่างมาก แต่ฉันกลับมองไม่ออกจริง ๆ วันนี้ต้องการให้นาย เขียนให้ฉันอีกสักหนึ่งอักษร”

ลู่ฝานยิ้มและพูดว่า: “เรื่องเล็กน้อย”

ขณะที่พูด ลู่ฝานก็เขียนอักษรคำว่า “หนึ่ง” ไปบนฝ่ามือของหลินหย่า

หลินหย่าจ้องมองไปที่ลู่ฝานและพูดว่า: “นายล้อเล่นกับฉันใช่ไหม? ทำไมถึงเป็นอักษรคำว่าหนึ่งอีกแล้วล่ะ แบบนี้นายเขียนคำว่าสองไปเลยดีกว่าไหม”

ลู่ฝานพูดว่า: “วิชานี้ ก็คือการมองอักษรตัวนี้ให้เข้าใจถ่องแท้ เธออย่าถามฉันเลย ในตอนนั้นฉันเองก็มองอักษรตัวนี้จนเข้าใจถ่องแท้ จึงฝึกวิชาจนสำเร็จได้ ดังนั้นฉันจึงเขียนเป็นแต่อักษรตัวนี้ ถ้าเธอไม่เชื่อ ก็สามารถไปสอบถามพวกศิษย์พี่ฉู่สิงดูก็ได้ พวกเขาเองก็ต่างฝึกฝนผ่านอักษรคำว่าหนึ่งนี้เช่นกัน”

หลินหย่าเหลือบตาขาวใส่อย่างหนัก และพูดว่า: “ฉันรู้แล้วว่า นายกำลังกลั่นแกล้งที่ฉันเป็นคนโง่เขลา จงใจที่จะใช้วิชานี้มาหลอกล่อฉัน นายไม่สามารถอธิบายให้ฉันฟังสักหน่อยเหรอว่า ตกลงต้องฝึกฝนอย่างไรกันแน่”

ลู่ฝานครุ่นคิดชั่วครู่ และพูดว่า: “ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรดี แบบนี้แล้วกัน เธอมาดูผลลัพธ์ของการฝึกฝนของฉัน บางทีอาจจะเป็นประโยชน์กับเธอบ้าง”

เมื่อพูดแบบนี้แล้ว ลู่ฝานก็แตะไปที่ฝ่ามือของหลินหย่า แล้วก็แปรเปลี่ยนปราณชี่ของตนให้กลายเป็นพลังวิญญาณส่วนหนึ่ง เพื่อเข้าสู่ในร่างกายของหลินหย่า

หลินหย่ารับรู้ได้ถึงพลังวิญญาณของลู่ฝานอย่างละเอียด แล้วพลันอุทานขึ้นว่า: “นี่คือ......นี่คือ......”

ลู่ฝานยิ้มแล้วก็เอามือกลับมาและพูดว่า: “เธอเข้าใจแล้วใช่ไหม? ”

ดวงตาของหลินหย่าเป็นประกายและพูดว่า: “มิน่าล่ะที่เธอไม่กลัววิชาชิงวิญญาณของฉันเลย ที่จริงแล้วนายมีพลังคุ้มกันกายแบบนี้เอง พลังนี้สามารถที่จะยกระดับพลังการโจมตีของวิชาชิงวิญญาณได้อย่างแน่นอน ถึงขนาดที่ว่ายังสามารถช่วยฉันให้ฝึกฝนอีกวิชาหนึ่งนั้นได้สำเร็จอีกด้วย”

สีหน้าท่าทางของหลินหย่าแฝงไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ

ลู่ฝานยิ้มและถามขึ้นว่า: “ฉันอยากจะถามหน่อยว่า วิชาชิงวิญญาณของเธอนั้นได้ร่ำเรียนมาจากที่ไหน ฟังสิ่งที่เธอพูดแล้วหมายความว่าจะยังมีวิชาอื่นที่เป็นแบบนี้เหมือนกันอีกเหรอ? ”

หลินหย่าพูดว่า: “ใช่เลย นี่คือวิชาที่ฉันเสี่ยงชีวิตนำมาจาก จวนของผู้ฝึกชั่วร้ายแห่งหนึ่ง ซึ่งยังมีวิชาทำลายวิญญาณอีกอย่างหนึ่ง ที่เหมือนกัน นายอยากดูไหมล่ะ? ”

ลู่ฝานพูดขึ้นอย่างตกตะลึงว่า: “อยากดูแน่นอน”

หลินหย่ายิ้มพร้อมกับยื่นมือออกมาให้กับลู่ฝาน และพูดว่า: “ยาเม็ดสิบขวด และต้องเป็นยาเสวียนขึ้นไปเท่านั้น”