เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1367

พวกองครักษ์เกราะทองที่อยู่ข้างๆ พากันเงียบกริบ

ฉินซางต้าตี้กระทืบเท้าอยู่ในห้องทรงพระอักษรของวัง ครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วตะโกนว่า “รีบไปบอกให้หลู่เฉิงเซี่ยงมาพบฉัน!”

องครักษ์เกราะทองขานรับเสียงดัง แล้วรีบออกไปทันที

ที่ตระกูลหลู่ หลู่เฉิงเซี่ยงกำลังฟังรายงานจากลูกน้อง เขายิ้มแล้วพูดว่า “นับวันเมืองหลวงยิ่งคึกคักขึ้นเรื่อยๆ ดูเหมือนต่อไปต้องเสนอให้ฝ่าบาทวางด่านไว้ในอุโมงค์ข้ามมิติ ไม่งั้นคนอื่นเข้ามาถึงในเมืองหลวงแล้ว แต่เราเพิ่งจะรู้ข่าว”

หลู่ยินที่รดน้ำดอกไม้อยู่ข้างๆ พูดว่า “ก็ตอนนั้นพ่อเสนอให้ฝ่าบาทเปิดอุโมงค์ข้ามมิติของอู่อานเองนี่นา ตอนนี้รู้สึกว่าไม่ดีแล้วหรือไง”

หลู่เฉิงเซี่ยงกระแอมเบาๆ สองครั้งแล้วพูดว่า “เธอนี่รู้เยอะจริงๆ ไม่คุยกับเธอแล้ว ฉันจะเข้าวังไปพบฝ่าบาท ตอนนี้คงกำลังโกรธอยู่!”

ตำหนักเสินอู่

ธิดาเทพหลับตาสองข้าง นั่งอยู่บนดอกบัวผลึกน้ำแข็ง

จู่ๆ มีน้ำแข็งปรากฏขึ้นด้านหน้า เหมือนกระจกน้ำแข็งลอยกลางอากาศ สะท้อนเงาผู้อาวุโสอยู่ด้านใน

ผู้อาวุโสพูดเบาๆ ว่า “คุณหนู เกิดเรื่องขึ้นครับ จ้าวหมิงหยู่ ศิษย์ของอสูรศักดิ์สิทธิ์แห่งอาณาจักรอสูรซีเหลียงต้องการท้าสู้กับคุณหนู”

ธิดาเทพลืมตาขึ้นช้าๆ เธอยิ้มแล้วพูดว่า “ศิษย์ของอสูรศักดิ์สิทธิ์แห่งอาณาจักรอสูรซีเหลียงเหรอ เราเคยไปอาณาจักรอสูรซีเหลียงไหม”

ผู้อาวุโสพูดว่า “เหมือนยังไม่เคยครับ”

ธิดาเทพพูดอย่างสงสัยว่า “งั้นเขารู้ได้ยังไงว่าเราอยู่ประเทศอู่อาน เขาสะกดรอยตามเรามาเหรอ”

ผู้อาวุโสหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “คุณหนู เขาคงบังเอิญเจอเราเท่านั้น”

ธิดาเทพพูดว่า “แล้วพละกำลังของเขาเป็นยังไง”

ผู้อาวุโสตอบว่า “เกือบเข้าสู่แดนปราณฟ้า เงาอสูรกลืนพิภพ น่าจะได้รับการถ่ายทอดจากอสูรศักดิ์สิทธิ์ พละกำลังน่าจะไม่ด้อย!”

สายตาธิดาเทพฉายแววประหลาด “งั้นก็ดี งั้นบอกตัวตนของฉันกับเขา และบอกผลการต่อสู้ของฉันให้เขารู้ด้วย บอกเขาว่าฉันมาครั้งนี้ต้องการประลองกับนักบู๊ประเทศอู่อาน ฉันจะไปอาณาจักรอสูรซีเหลียงแน่นอน ดังนั้นตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาประลองกับเขา”

ผู้อาวุโสยิ้มแล้วพูดว่า “คุณหนู เขาไม่ยอมแน่ๆ แล้วยังไงต่อครับ”

ธิดาเทพพูดว่า “จากนั้นนายบอกเขาว่าจะประลองกับฉัน ใช่ว่าจะไม่มีวิธี เอาชนะนักบู๊ประเทศอู่อานให้ได้สิ โดยเฉพาะลู่ฝานอะไรนั่น ถ้าเขาเอาชนะลู่ฝานได้ ฉันจะสู้กับเขา อีกทั้งถ้าเอาชนะฉันได้ เขาสามารถตามฉันกลับประเทศเป่ยเสินด้วย”

ผู้อาวุโสพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดเสียงเบาว่า “เข้าใจแล้วครับคุณหนู!”

กระจกน้ำแข็งด้านหน้าหายไป ธิดาเทพยกยิ้มชั่วร้ายมุมปาก

นี่เป็นพื้นที่มิติเก้าสี

พื้นที่ทั้งหมดไร้รูปร่าง ไม่สามารถจับต้องได้ สิ่งที่เห็นคือแสงหลากสีสะดุดตา

แสงเก้าสีล้วนเป็นพลังฟ้าดินทั้งหมด นั่นหมายความว่าที่นี่เต็มไปด้วยพลังฟ้าดินอันบริสุทธิ์ ไม่มีสิ่งอื่นเลย

ลู่ฝานกับหวูเฉินยืนอยู่ในพื้นที่มิติแห่งนี้

หวูเฉินพูดกับลู่ฝานว่า “นายพร้อมหรือยัง”

ลู่ฝานพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “อาจารย์ สมุนไพรที่อาจารย์ให้ฉันเตรียม ฉันเตรียมไว้หมดเรียบร้อยแล้ว”

หวูเฉินพูดว่า “ดีมาก เรามีโอกาสเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ลู่ฝาน นายต้องดูให้ละเอียด ครั้งนี้ถือเป็นประสบการณ์ด้านยาอันยิ่งใหญ่สำหรับนาย นายต้องยืนหยัดต่อไป ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ห้ามยอมแพ้”

ลู่ฝานพูดอย่างสงสัยว่า “อาจารย์ ทำไมฟังดูเหมือนฉันกลั่นยาล่ะ!”

หวูเฉินยิ้มแล้วพูดว่า “แม้นายไม่ได้เป็นคนกลั่น แต่เชื่อฉันสิ กำลังกายและกำลังใจที่นายต้องเสียไป ไม่น้อยไปกว่าการกลั่นยาหรอก”

ลู่ฝานขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ แล้วขานรับเสียงเบา