เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 137

หานเฟิงสีหน้าไม่ยินยอม ดึงกระบี่ฟ้าครามออกมาอย่างอืดอาด

จ้าวหลิงเห็นว่าหานเฟิงจะสู้กับเธอ ก็กัดฟันด้วยสีหน้าอึมครึม

หานเฟิงก้าวขึ้นมา แล้วพูดว่า "นี่ เธอชื่ออะไร ช่างเถอะ เธอรีบยอมแพ้ซะเถอะ ฉันมีหลักการนะ ไม่ทำร้ายผู้หญิง"

จ้าวหลิงเอากระบี่ยาวออกจากแขนเสื้อ จนเกิดเสียงดังสวบ

จ้าวหลิงมองหานเฟิง แล้วพูดว่า "คนไร้ยางอาย ชั้นต่ำ ที่ชอบหยาบคายแบบนายเนี่ยนะ จะมีหลักการ พูดไปใครจะเชื่อ นายรีบยอมแพ้ฉันซะเถอะ ฉันจะไว้ชีวิตนาย"

หานเฟิงเอามือแคะหู ดีดขี้หูออกจากเล็บ แล้วพูดว่า "งั้นไม่มีอะไรต้องพูดกันแล้ว ลำบากจริงๆ ฉันไม่ทำร้ายผู้หญิงจริงๆ ไม่ควรทำแบบนี้เลย"

พลังปราณพลุ่งพล่านบนตัวจ้าวหลิง คนที่ดูอ่อนโยนและอ่อนแอแบบเธอ มีผลการฝึกตนระดับแดนปราณในชั้น7

เสื้อผ้าปลิวสะบัด หานเฟิงจ้องขาเรียวยาวอยู่อย่างนั้น

พูดตรงๆ จ้าวหลิงหน้าตาไม่แย่

แต่แค่เธอปากร้ายเกินไปเท่านั้น

เธอมองหานเฟิงแล้วพูดเสียงดังว่า "ไอ้พวกคณะหนึ่งเดียวขยะ รีบมาสู้กับฉัน ฉันไม่มีเวลามายืดเยื้อกับนายหรอกนะ ได้กลิ่นอากาศของคณะหนึ่งเดียว ฉันรู้สึกจะขาดอากาศหายใจแล้ว"

สีหน้าหานเฟิงเย็นชา แล้วพูดว่า "เธอว่าฉันได้ แต่อย่ามาดูหมิ่นคณะหนึ่งเดียว เอาเถอะ ดูเหมือนวันนี้ฉันต้องแหกกฎแล้ว ฉันจะสู้กับผู้หญิงอย่างไม่เว้น"

เดินมาข้างหน้า แสงกระบี่ฟ้าครามไหลเวียน

ศิษย์พี่ฉู่เทียนยิ้มแล้วพูดว่า "เหอะๆ ศิษย์น้องหานเฟิงโกรธแล้ว ต้องน่าดูซะแล้ว"

ศิษย์พี่ใหญ่ตบพุง จนทำให้ไขมันกระเพื่อมเหมือนน้ำ "ใช่ ศิษย์น้องหานเฟิงโกรธขึ้นมา น่ากลัวมาก ถ้าเขาใช้วิชากระบี่ชิงสวรรค์ ฉันยังต้องหลีกให้เขา"

พูดพลาง ศิษย์พี่ใหญ่มองอาจารย์อี้ชิงแวบหนึ่ง

อาจารย์อี้ชิงกลอกตามองบน แล้วพูดว่า "ถ้าเขากล้าใช้วิชากระบี่ชิงสวรรค์ในคณะหนึ่งเดียว เขาจะได้ชิงเรียนจบก่อน แล้วไสหัวออกไปจากสถาบันสอนวิชาบู๊"

แม้น้ำเสียงของอาจารย์อี้ชิงจะราบเรียบ แต่กลับดังเข้ามาในหูหานเฟิงอย่างชัดเจน

หานเฟิงหน้ากระตุกเล็กเบาๆ ยังไม่ให้ใช้สินะ เฮ้อ ตอนไหนจะได้สะใจสักทีนะ

ไม่ง่ายเลยกว่าจะฝึกสำเร็จ ยังไม่ให้ใช้อีก รู้สึกอึดอัดชะมัด

หลางเจี้ยนและคนอื่นได้ยินคำว่าวิชากระบี่ชิงสวรรค์ ต่างพากันขมวดคิ้ว

นี่มันเคล็ดวิชาบู๊อะไรกัน พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ฟังจากชื่อ เหมือนเก่งกาจมาก แถมยังไม่ให้ใช้ด้วย

หลางเจี้ยนหัวเราะพรืดออกมา คงเป็นวิชากระบี่ที่ยังไม่สมบูรณ์สินะ ไม่งั้นทำไมถึงไม่ให้ใช้ล่ะ

หลางเจี้ยนไม่คิดว่าคนในคณะหนึ่งเดียว จะฝึกวิชากระบี่ที่มีพลานุภาพออกมาได้ กี่ปีมาแล้ว ไม่เคยได้ยินวิชาที่มีพลานุภาพของคณะหนึ่งเดียวเลย ในการต่อสู้จัดอันดับของสถาบันทุกครั้ง คณะหนึ่งเดียวจะสู้ไปงั้นๆ เมื่อเห็นคนอื่นใช้ท่าไม้ตาย ก็ตัดสินใจยอมแพ้