เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1407

มุมปากของธิดาเทพขยุบขยิบไปมา เหมือนจะต้องการหัวเราะออกมา แต่กลับต้องยับยั้งเอาไว้

ทันใดนั้น ธิดาเทพก็ลุกยืนขึ้นและพูดว่า: “ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ อย่าได้พูดล้อเล่นกับฉันเลย ถ้าหากราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ไม่มีธุระอะไรแล้ว ฉันยังมีธุระอื่นอีก จึงต้องขอตัวกลับไปก่อน”

ขณะที่ธิดาเทพพูดก็เตรียมที่จะเดินกลับออกมา เพราะจากคำที่ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ได้พูดนั้น เธอฟังออกถึงความไม่ชอบมาพากลแล้ว

หลินเฟยอวี่สีหน้าเปลี่ยนไปทันที ยื่นมือที่จะขัดขวาง

แต่ในขณะนั้นเอง ชายชราที่อยู่ด้านหลังของธิดาเทพก็ส่งเสียงไอออกมา

แม้ว่าเสียงจะเบา แต่สิ่งที่หูของหลินเฟยอวี่ได้ยินนั้น กลับเหมือนเป็นเสียงฟ้าร้องที่น่าตกใจ

จากนั้น ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป หน้าตาขาวซีดไปหมด

ทั้งสองคนรีบเดินกลับออกมา แต่ในขณะนั้นเอง องครักษ์เกราะเถาวัลย์ก็ลงมาอยู่ตรงหน้า โอบล้อมธิดาเทพและชายชราเอาไว้ทันที

ธิดาเทพสีหน้าย่ำแย่ลงอย่างมาก ใต้ฝ่าเท้าเริ่มจะมีน้ำแข็งแผ่กระจายออกมาแล้ว

“ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ท่านคิดจะทำอะไร? ”

หลินเฟยอวี่จ้องเขม็ง โบกมือให้พวกองครักษ์เกราะเถาวัลย์เหล่านี้ถอยออกไป

หลินเฟยอวี่ยิ้มแย้ม แล้วก็ลูบคลำไปที่หนวดเคราแพะของตนเอง และพูดว่า: “ไม่มีอะไร ลูกน้องเข้าใจผิดก็เท่านั้น ธิดาเทพ ในเมื่อวันนี้ไม่อยากที่จะพูดคุยกับฉันแล้ว อย่างนั้นก็ไว้คุยกันครั้งหน้าแล้วกัน แต่ธิดาเทพอย่าได้ลืมว่าพรุ่งนี้จะมีการประลองยุทธล่ะ” ธิดาเทพพยักหน้า แล้วก็รีบเดินจากไป

หลินเฟยอวี่สีหน้าเย็นชา มองไปที่เงาหลังของธิดาเทพด้วยรอยยิ้มอันเจ้าเล่ห์และพูดขึ้นว่า: “นิสัยเย็นชาไม่เบาเลย แต่ฉันเองก็ชอบแบบนี้มาก ซึ่งไอ้แก่ที่อยู่ด้านหลังคนนั้น มันช่างน่ารำคาญชะมัด! ”

หลินเฟยอวี่สะบัดชายเสื้อ แล้วก็สยายปีกผีเสื้อ เหาะเหินกลับออกไป

ธิดาเทพรีบเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว โดยชายชราที่อยู่ด้านหลังพูดขึ้นว่า: “คุณหนู ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์นี้ คิดไม่ซื่ออ่า! ”

ธิดาเทพพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า: “ฉันที่เป็นถึงธิดาเทพผู้ยิ่งใหญ่แห่งประเทศเป่ยเสิน ต่อให้เดินทางไปที่ประเทศตันเซิ่ง ก็ควรจะได้รับการต้อนรับในแบบเจ้าหญิง ลำพังแค่ประเทศหลิงขนาดเล็กนี้ ไม่นึกว่าจะมีคนที่คิดร้ายกับฉันด้วย”

ชายชราขยับเข้ามาใกล้ และถามขึ้นว่า: “อย่างนั้นคุณหนู หากประสบกับเหตุการณ์แบบนี้อีก ควรจะทำอย่างไรดี? ”

ธิดาเทพพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า: “ฆ่า ฆ่าเสร็จแล้วค่อยกลับออกไป ถ้าหากยั่วยุให้ฉันโมโหแล้ว ก็ใช้วิธีลับแจ้งไปยังขุนนางในพระราชวัง บอกให้พวกเขาส่งยอดฝีมือมา จัดการกวาดล้างประเทศหลิงนี้ซะ ซึ่งประเทศที่มียอดฝีมือแดนเซียนบู๊เพียงไม่กี่คน หากถูกทำลายลงก็ถือว่าสมน้ำหน้าพวกเขาแล้วล่ะ”

ชายชราหัวเราะและพูดว่า: “ยิ่งเป็นประเทศขนาดเล็ก ก็ยิ่งจะโง่เขลาไม่มีความหวาดกลัว เป็นไปได้ว่าสำหรับพวกเขาแล้ว ประเทศหลิงขนาดเล็กนี้ มันกว้างใหญ่ไพศาลมากแล้วยังไงล่ะ! ”

ธิดาเทพแสยะยิ้มขึ้นที่มุมปาก แล้วก็รีบเดินจากไป

อีกฝั่งหนึ่ง

พลังของพวกเขา ไม่ได้รวบรวมขึ้นในร่างกาย แต่จะรวบรวมอยู่ที่ขน โดยรอบร่างกายนั้น จะมีกระแสลมโบกพัด เป็นแรงกระเพื่อมของคลื่นพลังทรงกลม กระหน่ำจู่โจมมาที่ลู่ฝาน

ลู่ฝานพูดเสียงดังขึ้นว่า: “สิบสาม ปกป้องคุ้มกันหลิงเหยาให้ดีนะ! ”

สิบสามรีบนำตัวของหลิงเหยามาอยู่ที่ด้านหลัง ส่วนเจ้าดำที่อยู่ใต้ฝ่าเท้า ก็จ้องเขม็งด้วยสายตาที่โกรธแค้น ซึ่งคู่ดวงตาจ้องมองไปที่เจ้านาย และในปากมีเปลวไฟดำที่กำลังลุกโชน

ลู่ฝานพูดเสียงดังว่า: “พวกนายเป็นใคร? คิดจะทำอะไร? ”

นักบู๊ที่ปีกสองข้างมีแถบสีทองคนหนึ่งได้เดินออกมา ลายก้นหอยบนปีกผีเสื้อทั้งสองข้างนั้น มีรวมกันกว่าหกดวง คิดว่าในประเทศหลิงคนผู้นี้ น่าจะมีสถานะที่สูงพอตัวเลย

นักบู๊ปีกทองพูดขึ้นว่า: “มอบตัวหญิงสาวที่อยู่ด้านหลังของนายออกมา ก็จะไว้ชีวิตนาย! ”

ลู่ฝานหันหน้ามองไปที่หลิงเหยา ยิ้มและพูดว่า: “พวกนายไม่ใช่มาเพื่อต้องการตัวเธอหรอกนะ! ”

นักบู๊ปีกทองพูดเสียงดังว่า: “ถูกต้อง ตอนนี้นายถูกพวกเราโอบล้อมเอาไว้หมดแล้ว ฉันขอเตือนให้นายยอมแพ้โดยเร็ว ถึงจะสามารถรักษาชีวิตของนายเอาไว้ได้! ”

ลู่ฝานค่อย ๆ ดึงกระบี่หนักไร้คมของตนเองออกมา และพูดว่า: “ถ้าหากพวกนายมาเพื่อต้องการตัวเธอแล้ว อย่างนั้นต้องขอโทษด้วย วันนี้พวกนายคงจะต้องตายลงที่ตรงนี้แล้ว! ”

พลังปราณในร่างของลู่ฝานพลันพุ่งทะยานขึ้น ทางนักบู๊ปีกทองก็ตะโกนเสียงดังว่า: “ลุย! ”