เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1429

ลู่ฝานเดินมาข้างหลิงเหยา

ตอนนี้หลิงเหยากำลังจัดของใหม่ๆ ในตำหนักอย่างกระตือรือร้น เมื่อเห็นของที่น่าสนใจหรือของที่มีค่า ก็ยัดใส่กระเป๋าตัวเองทันที ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ลู่ฝานเห็นท่าทางโลภของเธอก็หัวเราะแล้วพูดว่า “เธอขาดเงินขนาดนั้นเลยเหรอ เอาของแบบนี้ด้วย”

หลิงเหยาหน้าแดงเล็กน้อย แต่ไม่หยุดการกระทำสักนิด “ของล้ำค่าตั้งเยอะแยะ จะให้นั่งเฉยๆ ได้ไงล่ะ ใครจะรู้ว่าวันไหนจะจนขึ้นมา หาได้สักนิดหน่อยก็เอา!”

ลู่ฝานส่ายหน้ายิ้มแหย ดูเหมือนต่อไปถ้าเขาแต่งกับหลิงเหยา คงไม่มีเงินออมส่วนตัวแน่ๆ

ลู่ฝานจินตนาการชีวิตในตอนนั้นได้แล้ว หลิงเหยาต้องดูแลทุกอย่างของทั้งสองคน เขาอยากใช้อะไรคงต้องแจ้งก่อน

แต่ลู่ฝานกลับหวังให้ชีวิตแบบนี้มาถึงเร็วๆ!

ทิ้งความคิดไร้สาระพวกนี้เอาไว้ก่อน ลู่ฝานจับมือหลิงเหยา จู่ๆ เขาพูดเสียงเบาว่า “หลิงเหยา ช่วงนี้อยู่ห่างจากธิดาเทพหน่อย อย่าใกล้เธอเด็ดขาด แล้วก็ผู้อาวุโสสวีด้วย”

หลิงเหยาชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นหลิงเหยาหยิบของต่อ พูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นว่า “ลู่ฝาน นายเจออะไรเหรอ”

ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “เรียกว่าเจอก็ไม่ได้ แต่แอบรู้สึกว่าลางสังหรณ์ไม่ดี เหมือนพวกเขาคิดจะทำอะไรบางอย่าง มีโอกาสเป็นไปได้สูงว่าเป็นเรื่องที่ไม่ดีกับเรา”

หลิงเหยาพูดว่า “งั้นฉันควรทำยังไง”

ลู่ฝานพูดว่า “ดูสถานการณ์เงียบๆ หากมีอะไรผิดปกติ เธอรีบพาสิบสาม แล้วก็ฝ่าบาทประเทศหลิงหนีไปก่อน ให้เจ้าดำตามพวกเธอไปด้วย”

หลิงเหยาแอบกัดฟันพูดว่า “เข้าใจแล้ว ลู่ฝาน นายคิดว่าพวกเขาจะทำร้ายเราเหรอ”