เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1499

โบราณว่าไว้ ไม่ลงมือกับคนที่ยิ้มให้

ในเมื่ออีกฝ่ายคุยกับเขาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ลู่ฝานจึงไม่เอามังกรยักษ์ห้าตัวฟาดใส่หน้าเขา

ลู่ฝานมองชุดคลุมสีแดงบนตัวอีกฝ่าย

เปลวเพลิงสีทองตรงหน้าอก ทำให้ลู่ฝานรู้ทันทีว่าคนคนนี้คือใคร

“คนตระกูลหั่วอีกแล้ว!”

เสียงลู่ฝานไม่เป็นมิตรมาก แต่หั่วตันซูเข้าใจได้

เพราะเมื่อกี้เขาเพิ่งสู้กับลูกหลานตระกูลหั่ว เป็นใครก็โมโหทั้งนั้น

หั่วตันซูเข้าใจเป็นอย่างดี เหตุผลที่ว่ายิ่งเป็นคนมีความสามารถยิ่งเจ้าอารมณ์

ในสายตาหั่วตันซู ลู่ฝานคือผู้ฝึกชี่วัยรุ่นเลือดร้อนและมีพรสวรรค์โดดเด่นไร้เทียมทาน

ด้วยเหตุนี้ หั่วตันซูจึงยิ้มกว้างกว่าเดิม “คุณชายอย่าเข้าใจผิด ฉันไม่ได้มาหาเรื่องนาย!”

หั่วตันซูหันไปตะโกนใส่พวกผู้ฝึกชี่ชุดคลุมม่วง “พวกโง่ ดูเรื่องที่พวกนายทำสิ ไม่ใช่แค่อับอาย ยังทำให้ตระกูลหั่วเสื่อมเสียชื่อเสียงด้วย ยังไม่ขอโทษคุณชายท่านนี้อีก!”

จู่ๆ ผู้ฝึกชี่พวกนี้งงไปหมด

พวกเขาคิดว่าหั่วตันซูจะมาช่วยพวกเขา ใครจะไปคิดล่ะว่าหั่วตันซูกลับด่าพวกเขาเสียก่อน

แต่พวกเขาไม่กล้าโต้เถียงหั่วตันซู พวกผู้ฝึกชี่ที่โดนลู่ฝานเล่นงานจนอนาถ ยืนเป็นแถวด้านหลังหั่วตันซู จากนั้นคำนับให้ลู่ฝานแล้วพูดว่า “ขอโทษคุณชาย พวกเรามีตาหามีแววไม่”

ลู่ฝานมองหั่วตันซู แล้วมองคนพวกนี้ “นายเป็นใคร”

หั่วตันซูโบกมือใส่คนด้านหลังแล้วพูดว่า “พวกนายจะไปไหนก็ไป!”

แต่นี่ดูเหมือนไม่มีเหตุผล ลู่ฝานมองออกว่าหั่วตันซูมีวิทยายุทธระดับเซียนบำเพ็ญชี่แน่ๆ

เซียนบำเพ็ญชี่จะจับปรมาจารย์บำเพ็ญชี่ ยังต้องมีแผนอะไรอีก ลงมือตรงๆ ก็สิ้นเรื่องแล้ว

ลู่ฝานไม่เชื่อว่าอีกฝ่ายรู้ว่าเขามีพละกำลังที่สามารถสู้กับเซียนบำเพ็ญชี่แบบซึ่งหน้าได้

งั้นถ้าเป็นแบบนี้ ไอ้หมอนี่ชวนเขาดื่มอย่างจริงใจงั้นเหรอ

เพียงพริบตาเดียว ความคิดมากมายแวบขึ้นมาในหัวลู่ฝาน

หั่วตันซูเห็นว่าลู่ฝานไม่พูดอะไร จึงเข้าใจว่าลู่ฝานกำลังลังเล

หั่วตันซูพูดว่า “ไม่ต้องลังเลแล้วคุณชาย ฉันอยากเป็นเพื่อนกับคุณชายจริงๆ ถ้าคุณชายคิดว่าฉันมีความคิดอะไร สามารถหาสถานที่เองได้เลย แค่นั่งดื่มด้วยกันได้ก็พอแล้ว”