เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 156

ยาระดับ4 แค่เม็ดเดียวราคาอย่างน้อยเป็นพันขึ้นไป สิบขวดเต็มๆ ถึงเขาขายตัว ก็ยังชดใช้ไม่ได้

ผางไห่เอายาออกมาหนึ่งเม็ด ให้ทุกคนเห็นอย่างชัดเจน ทุกคนมีสีหน้าแปลกประหลาด ทุกคนล้วนเป็นศิษย์หัวกะทิของสถาบันสอนวิชาบู๊ เคยเห็นยาอยู่แล้ว เมื่อมองลายของยาอย่างละเอียด และลองดมกลิ่น นักเรียนสองสามคนพยักหน้า "เป็นยาระดับ4 จริงๆ"

สายตาที่มองอี้ว์หวา แปรเปลี่ยนเป็นสายตาเศร้าโศก สะใจ รวมไปถึงเห็นใจ

หานเฟิงหัวเราะ แล้วพูดว่า "ศิษย์น้องลู่ฝาน นายโหดมาก ยาสิบขวดเต็มๆ ให้ตายเถอะ ถ้าวันนี้ไอ้หมอนี่ไม่ออกไปตัวเปล่า ฉันไม่มีทางให้เขาออกไปแน่นอน"

หานเฟิงเดินมาข้างอี้ว์หวา ก้มมองอี้ว์หวาแล้วพูดว่า "แกล้งตายไม่ได้ผลหรอกนะ ถ้านายชดใช้ไม่ไหว ฉันจะแก้ผ้านายให้หมดแทน แล้วโยนไปบนถนน กล้าพนัน ก็ต้องยอมรับผล นักพนัน เหลือแต่ตัว เป็นเรื่องปกติ ฉันว่าอาจารย์คณะหยินหยาง คงไม่ถือสาหรอก"

อี้ว์หวากระอักเลือดออกมาอีก เขาหันไปมองรอบๆ เพื่อขอความช่วยเหลือจากศิษย์พี่เหลิ่งหาน เพราะศิษย์พี่เหลิ่งหานเป็นคนบอกให้เขาต่อสู้ แต่น่าเสียดาย ศิษย์พี่เหลิ่งหานไปตั้งนานแล้ว

อี้ว์หวาปากสั่น พูดอะไรไม่ออกสักคำ

หานเฟิงเลิกคิ้วขึ้น "ดูท่านายจะจ่ายไม่ไหวสินะ งั้นคงไม่มีทางเลือก ศิษย์น้องลู่ฝาน มาช่วยฉันแก้ผ้าหน่อย เสื้อผ้าของไอ้หมอนี่คุณภาพไม่เลวเลยนะ"

พูดพลาง หานเฟิงจะถอดกางเกงของอี้ว์หวา

เมื่อเห็นว่าอี้ว์หวากำลังจะโชว์ก้น ทันใดนั้น อี้ว์หวาตะโกนเสียงดัง

"เดี๋ยว ฉันจ่ายไหว ฉันจ่าย"

อี้ว์หวาปลดเข็มขัดตัวเองออก แล้วส่งให้หานเฟิง "นี่คือเข็มขัดอากาศธาตุของฉัน ข้างในมีพื้นที่จัดเก็บภายในรัศมีสามร้อยกว่าเมตร พอกับราคาของยาสิบขวดนั่นแล้วใช่ไหม"

หานเฟิงได้ยินว่าเข็มขัดอากาศธาตุ เขารีบคว้าเข็มขัดมาทันที

ใส่พลังปราณเข้าไป หานเฟิงหัวเราะออกมา "ไม่เลวๆ แม้จะแย่นิดหน่อย แต่สมุนไพรกับเหรียญทองข้างใน นับว่าพอชดเชยได้"

อี้ว์หวาเกือบกระอักเลือดออกมาอีก ให้ตายเถอะ เข็มขัดอากาศธาตุ ยังเทียบยาสิบขวดไม่ได้เหรอ ยังต้องการสมุนไพรกับเหรียญทองมาชดเชยอีกเหรอ

อี้ว์หวากลอกตามองบน ครั้งนี้เขาเป็นลมล้มพับไปเลย

หานเฟิงยื่นเข็มขัดให้ลู่ฝาน "เข็มขัดอากาศธาตุ ของดีเลยนะ เก็บไว้สิ"