เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1564

…...

วันต่อมาที่เจดีย์ยาเมฆขาว

“เมื่อวานเอาสูตรยาผิดให้ทุกคนกลั่นยาชั้นต้น ผลปรากฏว่าทำให้เราผิดหวังมาก ผ่านไปตั้งหลายปี ผู้ฝึกชี่ของประเทศตันเซิ่งยังเอาแต่กลั่นยาตามสูตรเป๊ะๆ!”

ผู้อาวุโสเคราขาวลูบเคราตัวเองแล้วพูดเสียงดัง

น้ำลายสาดกระจาย สีหน้าโอ้อวด ส่ายหัวไปมา นึกออกเลยว่าตอนเขาเป็นหนุ่มจะน่ารำคาญขนาดไหน

“วันนี้ไม่กลั่นยาชั้นต้นแล้ว เปลี่ยนมากลั่นยาชั้นสูง ก่อนหน้านี้มีคนเจอสูตรยาโบราณจากในซากวัตถุโบราณ บันทึกเกี่ยวกับยาที่สามารถเปลี่ยนคนให้เป็นอะไรก็ได้ในเวลาอันสั้น ชื่อยาคือสวรรค์บันดาลในบัดดล ระดับขั้นของยาน่าจะเป็นยาเซียนระดับหนึ่ง นี่คือสูตรยา พวกนายลองอ่านดู!”

ผู้อาวุโสเคราขาวสะบัดมือโยนสูตรยาออกไปให้ทั้งเจ็ดคนดู

ส่งต่อกันไปเรื่อยๆ สุดท้ายมาอยู่ในมือลู่ฝาน

เมื่อเห็นสูตรยานี้ ลู่ฝานรู้สึกไร้สาระและตลก

เขาไม่เคยเห็นสูตรยาแบบนี้มาก่อน!

โดยทั่วไปสิ่งจำเป็นสำหรับการกลั่นยาคือสมุนไพร ไม่มีอย่างอื่น

ถ้าเพิ่มของอย่างอื่นก็ไม่ใช่การกลั่นยาแล้ว!

แต่สูตรยานี้ไม่มีสมุนไพรเลยสักอย่าง

ก้อนหิน ต้นไม้ หญ้า แมลง น้ำ ไฟ สัตว์ นก!

ไม่มีของสำหรับกลั่นยาเลยสักอย่าง แต่ของที่ไม่ควรมีกลับมีอยู่บนกระดาษใบนี้ทุกอย่าง

ยิ่งไปกว่านั้นจำนวนของแต่ละอย่างที่ต้องใช้ วิธีกลั่น กลั่นจนถึงระดับไหนถึงจะเรียกว่าเสร็จ ไม่มีเขียนไว้สักอย่าง มีแต่รูปยันต์บ้าบอที่เข้าใจยากอยู่บนกระดาษ

นี่เรียกว่าสูตรยาเหรอ

ลู่ฝานขมวดคิ้ว ถ้าอริยปราชญ์ด้านยาที่ยืนอยู่ข้างหน้าไม่ใช่คนให้เขา ลู่ฝานคงโยนทิ้งเหมือนขยะไปแล้ว