สรุปตอน บทที่ 1600 – จากเรื่อง เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น
ตอน บทที่ 1600 ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดยนักเขียน โอหยางวิ่น เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
พูดจบ เงาของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรค่อยๆ คำนับทำความเคารพไปทางป้ายวิญญาณของเทพบู๊เสินเซียว
แม้แต่เจดีย์อย่างมันยังคำนับให้ นี่ไม่ง่ายจริงๆ
ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ไอ้เก้า พูดขึ้นมาฉันก็ยังไม่เคยถามที่มาของแกเลย แกมีจิตวิญญาณตั้งแต่เมื่อไรเหรอ”
“เอ่อ……เอ่อ……”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรอึกอักอยู่นาน แต่ก็ยังไม่ตอบ
ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ “ตอบยากเหรอ”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ตอนนี้ฉันตอบคำถามนี้ไม่ได้จริงๆ เพราะตอนฉันถูกกลั่นออกมา เจ้านายรุ่นแรกลงคาถาใส่ฉัน เว้นแต่สักวันหนึ่งจะมีคนทำลายคาถานี้ ไม่งั้นฉันไม่สามารถเผยข้อมูลของเขาได้แม้แต่น้อย ข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขา!”
ลู่ฝานพูดว่า “ตอนไหนก็บอกไม่ได้เหรอ”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “บอกไม่ได้ ไม่งั้นฉันอาจแตกเป็นเสี่ยงๆ”
ลู่ฝานถอนหายใจแล้วพูดว่า “โอเค เพราะเรื่องที่ฉันรู้วันนี้มากพอแล้ว”
พูดพลาง ลู่ฝานลุกขึ้นเดินไปทางป้ายวิญญาณ
ทำความเคารพอีกครั้ง หลังจากนั้นลู่ฝานเอื้อมมือไปหยิบป้ายวิญญาณของเทพบู๊เสินเซียวลงมา
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดอย่างตกใจว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ทำอะไร เจ้านายจะเสียมารยาทกับเทพบู๊เสินเซียวเหรอ”
ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ถือว่าเสียมารยาทหรอก ผู้อาวุโสเทพบู๊เสินเซียวอาจรอให้วันหนึ่งมีคนเอาเขาลงมาดูอย่างละเอียด ไม่งั้นเมื่อกี้ผู้อาวุโสซั่งซินจะออกไปแล้วทิ้งฉันไว้ที่นี่คนเดียวทำไม”
เหมือนเจดีย์เสวียนเก้ามังกรคิดอะไรอยู่ “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เจ้านายหมายความว่าเขาจงใจทำแบบนี้เหรอ เขาไม่อยากเห็นเจ้านายเอาป้ายวิญญาณลงมาเลยออกไปงั้นเหรอ”
นอกหอสวรรค์วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ ผู้อาวุโสชุดดำเอาสองมือไพล่หลังมองท้องฟ้า
ขณะนั้นมีแสงหนึ่งร่วงลงจากฟ้า ส่องลงข้างหน้าผู้อาวุโสทันที
แสงดาวระยิบระยับมีเงาเด็กลอยอยู่ด้านใน พูดด้วยเสียงยืดยานว่า “ซั่งซิน นายเจอเขาแล้วเหรอ เป็นไง ปลุกความคิดถึงสำนักจิ่วเซียวในใจนายได้ไหม”
ผู้อาวุโสชุดดำพูดว่า “ตรงกันข้ามเลย เขาทำลายความคิดถึงสุดท้ายที่ฉันมีต่อสำนักจิ่วเซียว คิดไม่ถึงว่าเจ้าสำนักจิ่วเซียวในปัจจุบันจะเป็นคนธรรมดาขนาดนี้ ฉันคืนแหวนให้เขาแล้วด้วย”
เด็กชายยิ้มแล้วพูดว่า “ดีมาก อยู่ที่ประเทศตันเซิ่งอย่างสุขใจเถอะ ฉันยอมให้นายเฝ้าป้ายวิญญาณของเทพบู๊เสินเซียวไปตลอดชีวิต ประเทศตันเซิ่งจะคุ้มครองนาย!”
เมื่อพูดจบแสงก็หายไป เงาของเด็กชายหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ผู้อาวุโสชุดดำหันมามองหอสวรรค์วิญญาณศักดิ์สิทธิ์แล้วถอนหายใจยาว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...