เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1604

พลังอันบ้าคลั่งสามารถทำให้นักบู๊แดนปราณฟ้าตายคาที่ได้เลย แต่ลู่ฝานใส่แหวนของเจ้าสำนักจิ่วเซียว ทำให้พลังอันบ้าคลั่งอ่อนโยนลงเล็กน้อย ไม่งั้นตอนนี้เขาคงกลายเป็นศพตัวเย็นไปสามวันแล้ว

พอคิดถึงความเจ็บปวดที่ได้เจอมาสามวัน ตอนนี้ลู่ฝานยังกลัวไม่หาย

แต่เห็นได้ชัดว่าป้ายวิญญาณที่เทพบู๊เสินเซียวทิ้งไว้ รวมถึงพลังบนป้ายวิญญาณ ดูมีเป้าหมายอะไรบางอย่าง

เวลาสามวันทำให้เขาดูดพลังบนป้ายวิญญาณจนหมด หลังจากนั้นลู่ฝานรู้สึกว่าร่างกายตัวเองเกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยทุกครั้งที่หายใจ

ลู่ฝานรู้สึกว่าร่างกายตัวเองมีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เหมือนเชี่ยวชาญอะไรบางอย่างด้วย

เดิมทีเขาจะถามผู้อาวุโสชุดดำว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาถามแน่ๆ

หั่วหลงชิ่งส่ายหน้าเบาๆ ให้หั่วหลงจู้ บอกเขาว่าอย่าพูดแบบนี้

หั่วหลงชิ่งพูดว่า “สหายลู่ฝาน ตอนนี้เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว สู้มาทำสัญญากันดีกว่า การต่อสู้วันนี้เราช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เอาชนะคนอื่นแล้วค่อยว่ากัน”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ได้สิ ถ้าเป็นเช่นนี้โอกาสชนะของเราก็สูงขึ้นมาก”

หั่วหลงจู้พูดต่อ “แต่ขอบอกเอาไว้ก่อน ลู่ฝาน อีกเดี๋ยวตอนลงมือนายต้องพุ่งไปคนแรก ถ้านายแพ้ก็ไม่ต้องกังวล แค่เราสองคนไม่เป็นอะไรก็พอ”

หั่วหลงชิ่งพูดต่อ “เรื่องเกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของตระกูลหั่ว สหายลู่ฝานโปรดลงมือช่วยเหลือกันด้วย ถ้าการต่อสู้ห้าตระกูลในปีนี้ ตระกูลหั่วคว้าชัยชนะมาได้ กลับไปตระกูลสหายลู่ฝานต้องได้รางวัลใหญ่แน่นอน ถึงตอนนั้นนายอยากได้อะไรก็บอกตระกูลได้เลย”

ลู่ฝานเข้าใจความหมายของทั้งสองคน คงเอาเขาเป็นโล่ป้องกันสินะ!

มีทุกข์นายต้าน มีสุขฉันเสพคือความหมายนี้สินะ ถ้าเป็นตอนอื่นลู่ฝานคงเอากระบี่หนักไร้คมมาตบหน้าพวกเขาแล้ว

แต่ตอนนี้ลู่ฝานทำได้เพียงยิ้ม “ได้ เรื่องนี้ผู้อาวุโสสามคุยกับฉันแล้ว ฉันจะพยายามทำให้พวกนายชนะ!”

คิ้วที่ขมวดของหั่วหลงชิ่งคลายออก สีหน้าหั่วหลงจู้ดูดีขึ้น “นี่ยังพอพูดกันได้หน่อย ลู่ฝาน ถ้าวันนี้นายทำให้เราชนะได้จริงๆ ความแค้นของเราเมื่อก่อนถือว่าหายกัน”

ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ ไม่หยุด ไอ้เก้าที่อยู่ในตัวฟังต่อไม่ไหวแล้ว “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ คนคนนี้หน้าไม่อายจริงๆ เขาเอาแต่ยั่วโมโหเจ้านายแท้ๆ ตอนนี้พูดเหมือนเขาเป็นคนโดนยั่วโมโหซะงั้น ยังมีหน้ามาพูดว่าหายกันอีก ถุย! เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่จะให้ฉันสั่งสอนเขาไหม”

ลู่ฝานพูดในใจว่า “ต้องให้แกมาสั่งสอนด้วยเหรอ ฉันมีวิธีของตัวเอง”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะเบาๆ “อิอิ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ไหวพริบโดดเด่น หน้าก็ด้านมาก หน้าเนื้อใจเสือสุดๆ ไอ้หมอนี่ซวยแล้ว”

ลู่ฝานกลอกตามองบนแล้วพูดในใจ “หุบปาก พูดประจบแกยังทำไม่เป็นเลย แกนั่นแหละหน้าด้าน!”

หั่วหลงชิ่งยิ้มแล้วพูดว่า “งั้นถือว่าเราเป็นพันธมิตรกันแล้วใช่ไหม”