เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1630

จินตนาการได้เลยว่าใช้วิชาแข็งแกร่งแบบสายน้ำไร้รูปร่างติดต่อกันเป็นระยะเวลานานแบบนี้ สุ่ยหมิงคงต้องเผาผลาญพลังมากกว่าเขาแน่นอน

ไม่นานเริ่มมีเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดออกมาบนหน้าผากสุ่ยหมิงคง

ส่วนลู่ฝานใช้มือหมุนมุกสองเม็ด เลิกคิ้วขึ้นเบาๆ ใบหน้าราบเรียบ เหลือแค่ฮัมเพลงออกมาแล้วล่ะ

ใครกันแน่ที่กำลังเผาผลาญพลังชี่!

สุ่ยหมิงคงรู้สึกว่าตัวเองโดนทำให้อับอายมาก!

จู่ๆ สุ่ยหมิงคงมุดเข้าไปในสายน้ำไร้รูปร่าง เขารอไม่ไหวแล้ว เขาจะลงมือเอาชนะลู่ฝานแล้ว!

ตอนนี้สีหน้าลู่ฝานจริงจังขึ้นมาแล้ว

จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกว่าสายน้ำรอบตัวเริ่มรุนแรง เหมือนน้ำแต่ละหยดจะรวมตัวเป็นวัตถุอย่างไรอย่างนั้น

ลู่ฝานพยายามดิ้นออก แต่สายน้ำไร้รูปร่างมัดแน่นจริงๆ เขาไม่สามารถหลบได้เลย!

ทันใดนั้น เงาสีขาวนับไม่ถ้วนของสุ่ยหมิงคงปรากฏข้างตัวลู่ฝาน ส่งเสียงออกมาพร้อมกันว่า “ธาตุน้ำทำลาย ฝังลงใต้ท้องทะเล!”

สายน้ำไร้รูปร่างกลายเป็นสายน้ำลืมเลือนที่มีรูปร่าง พุ่งใส่ตัวลู่ฝานทันที

แต่คราวนี้ลู่ฝานกลับรู้สึกว่าพลังชี่ของตัวเองโดนปะทะจนเกือบแตกกระจาย

ลู่ฝานสะบัดมือโยนมุกเทพมังกรทำลายล้างออกไป!

วิชาเทพมังกรทำลายล้าง เทพมังกรคำราม!

มุกเทพมังกรทำลายล้างส่องแสงสว่างจ้าไปทั่ว

จากนั้นเสียงมังกรคำรามดังขึ้น มาพร้อมระลอกคลื่นน่ากลัวขยายออกไปเป็นวงกว้าง มิตินับไม่ถ้วนพังทลายลง เผยให้เห็นอากาศเวิ้งว้างสีดำขลับ

ตอนนี้ค่ายกลด้านล่างเท้าทั้งสองคน ไม่สามารถต้านทานได้อีกแล้ว

หลังจากเสียงหักชัดเจนดังขึ้น ค่ายกลกลายเป็นแสงกระจายไปทั่ว

พลังน่ากลัวแผ่ออกไป ผู้อาวุโสห้าตระกูลใหญ่ยืนขึ้นพร้อมกัน ลงมือรวมเป็นกำแพงออกมา ต้านทานพลังที่โจมตีเข้ามา

ส่วนพวกผู้ฝึกชี่ที่วิทยายุทธยังอ่อนด้อย พากันถอยไปด้านหลัง

มีเพียงลู่ฝานที่รู้ว่าเขาแค่กินยาไปอย่างนั้น แค่ตบตาคนเล่นเท่านั้น เพื่อไม่ให้คนอื่นเห็นความสามารถในการฟื้นฟูที่รวดเร็วของร่างกายเขา

จู่ๆ สุ่ยหมิงคงยื่นมือออกมาดึง มุกสองเม็ดของลู่ฝานเข้าไปอยู่ในมือเขา

กระแอมสองครั้ง สุ่ยหมิงคงเช็ดคราบเลือดมุมปากแล้วพูดว่า “ตอนนี้นายไม่มีพลังชี่ ไม่มีเครื่องรางแล้ว นายควรยอมแพ้ได้แล้ว!”

ลู่ฝานพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไหนบอกว่าลูกหลานห้าตระกูลใหญ่ไม่มีใครยอมแพ้ไง! แล้วนายเหลือพลังชี่อีกแค่ไหนล่ะ”

สุ่ยหมิงคงพูดว่า “พอให้ฆ่านายละกัน ทำไม นายจะสู้อีกเหรอ เครื่องรางอยู่ในมือฉัน นายจะเอาอะไรมาสู้กับฉันอีก”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ใครบอกนายล่ะว่าฉันมีของแค่สองชิ้น”

พูดพลาง ลู่ฝานตะโกนในใจ “ไอ้เก้า แกโผล่หน้าออกมาได้แล้ว”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดพร้อมเสียงหัวเราะ “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ควรให้ฉันลงมือตั้งนานแล้ว เขาตายแน่นอน!”

เมื่อพูดเช่นนี้ เงาเจดีย์ค่อยๆ ปรากฏในมือลู่ฝาน

สุ่ยหมิงคงขมวดคิ้วทันที