เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1680

พลังของแสงสีดำนั่นเหมือนออร่าปีศาจลอยวนเวียน วิถีแห่งสวรรค์รอบๆ สั่นสะเทือนไปตามมัน

ลู่ฝานมองภาพนี้อย่างอึ้งๆ จากไกลๆ เจดีย์เสวียนเก้ามังกรในตัวพูดเสียงดังว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ นี่เป็นสัตว์อสูรสายเลือดหุ้นตุ้นสมัยโบราณอีกแล้ว พวกมันจะใช้พลังหุ้นตุ้นที่หลงเหลืออยู่ในตัวแล้ว!”

ไอ้เก้ายังไม่ทันพูดจบ ตัวของหมียักษ์ทั้งสามตัวขยายใหญ่ขึ้น ชนกับค่ายกลทำลายห้าธาตุที่ผู้อาวุโสทั้งห้าคนปล่อยออกมาอย่างแรง

ฟ้าดินพังทลาย แม้แต่วิถีแห่งสวรรค์รอบๆ ยังสั่นสะเทือนอย่างแรง เหมือนจะแตกออกอย่างไรอย่างนั้น

ผู้อาวุโสทั้งห้าคนรู้สึกว่ามีภูเขาสามลูกใหญ่ชนกับตัวพวกเขา แม้พลังพวกเขาทรงพลัง เขตวิถีดุดัน โดนชนคราวนี้ก็สะบักสะบอมเหมือนกัน

พลังหุ้นตุ้นบนตัวหมียักษ์ทั้งสามตัวเข้าไปในค่ายกล เหมือนกำลังทำลายพื้นฐานของค่ายกล

ในเวลาเดียวกัน หมียักษ์ทั้งสามตัวส่งเสียงร้องโอดครวญออกมา พวกมันโดนค่ายกลโจมตีจนเลือดพุ่งเหมือนกัน

เหมือนเลือดสีแดงสดกระตุ้นสัตว์อสูรตัวอื่น สัตว์อสูรที่เหลือร้องโหยหวนอย่างบ้าคลั่งทันที

แสงธาตุทอง ไม้ น้ำ ไฟ ดิน แสงห้าธาตุสว่างขึ้นบนตัวสัตว์อสูรแต่ละตัว

วิถีแห่งสวรรค์รอบๆ ควบแน่นขึ้นทันที สัตว์อสูรหลายสิบตัวคำรามดังสนั่น จะพุ่งไปฆ่าผู้อาวุโสทั้งห้าคนอีกครั้ง

ทันใดนั้นตัวของผู้อาวุโสทั้งห้าคนจมหายไปในฝูงสัตว์อสูร สัตว์อสูรที่สูงใหญ่เหมือนภูเขา ล้อมพวกเขาเอาไว้แน่น โจมตีอย่างต่อเนื่อง ส่วนสัตว์อสูรตัวอื่นใช้โอกาสนี้พุ่งเข้าไปทางผลวิถียาอายุวัฒนะอย่างรวดเร็ว

ลู่ฝานมองพวกสัตว์อสูรโฉบผ่านไปไม่ไกลจากข้างตัวเขา แอบอยู่ใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง

ลู่ฝานโยนยาเม็ดหนึ่งเข้าปากตัวเอง แล้วหลับตาลงช้าๆ

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดในตัวลู่ฝานว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่กินยาอะไร รักษาอาการบาดเจ็บเหรอ รีบหลบก่อนเถอะ ยืนอยู่ตรงนี้อาจโดนสัตว์อสูรเหยียบตายได้นะ”

เพิ่งพูดจบ ช้างเกล็ดแดงงาทองตัวหนึ่งเหยียบผ่านหน้าลู่ฝานไป รอยเท้าช้างขนาดใหญ่ อีกแค่ไม่กี่นิ้วก็เหยียบโดนหัวลู่ฝานแล้ว

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรส่งเสียงออกมาด้วยความตกใจ ตัวของลู่ฝานเริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว

เขามังกรสองอันงอกขึ้นมาบนหัวลู่ฝาน ดวงตาสองข้างเปลี่ยนเป็นแดงดำสลับไปมาอย่างรวดเร็ว

เอียงตัวไปด้านหน้า เกราะเกล็ดมังกรปรากฏออกมาปกคลุมทั้งตัว หัวของลู่ฝานกลายเป็นหัวมังกรอย่างรวดเร็ว!

แขนสองข้างกลายเป็นปีกมังกร เสื้อผ้าขาดกระจาย ฝ่าเท้ากลายเป็นกรงเล็บมังกร

หางขนาดใหญ่ปรากฏด้านหลังลู่ฝาน ลู่ฝานเงยหน้าคำราม เสียงกลายเป็นเสียงมังกรคำรามดังชัดเจน

เจ้าหินน้อยที่อยู่ในจวนอากาศธาตุหดตัวลีบ เหมือนมันสัมผัสถึงการเปลี่ยนแปลงของลู่ฝาน ดูกลัวลู่ฝานในตอนนี้เล็กน้อย

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดด้วยเสียงตกใจว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่มีสายเลือดเผ่ามังกรด้วยเหรอ อย่าบอกนะว่าบรรพบุรุษของเจ้านายคือมนุษย์เผ่ามังกร”

ลู่ฝานดูรูปร่างตัวเอง ตอนนี้เขากลายเป็นมังกรบินในร่างคน

แม้ขนาดเล็กกว่ามังกรบินจริงๆ เยอะมาก แต่ก็มีทุกอย่างเหมือนมังกรบิน

ผู้อาวุโสสุ่ยเหมี่ยวพูดว่า “ไม่ต้องแจ้ง สวรรค์ชั้นแปดเกิดการเปลี่ยนแปลงขนาดนี้ ดูความเคลื่อนไหวในเขตวิถีในเมฆออกแน่นอน พวกประมุขประเทศตันเซิ่งน่าจะมาถึงในอีกไม่นาน!”

ผู้อาวุโสมู่หยู่ซิงตวาดว่า “งั้นถึงตายเราก็ต้องปกป้องของศักดิ์สิทธิ์สามอย่างไว้ให้ได้!”

ทุกคนพยักหน้า จู่ๆ ผู้อาวุโสหั่วยู่เฉินมองไปรอบๆ “ลู่ฝานล่ะ”

ยังไม่ทันพูดจบ สัตว์อสูรพุ่งเข้ามาโจมตีอีกครั้ง

ทั้งห้าคนเปิดเขตวิถี ต้านทานมันเอาไว้ ผู้อาวุโสสุ่ยเหมี่ยวพูดเสียงดัง “ตอนนี้ไม่มีเวลาไปสนใจเขาแล้ว”

ผู้อาวุโสตระกูลถู่พูดว่า “หวังว่าเขาจะโชคดี!”

ในเวลาเดียวกัน ตัวของประมุขประเทศตันเซิ่งปรากฏในสวรรค์ชั้นเจ็ด

ประมุขประเทศตันเซิ่งเงยหน้ามองไปยังท้องฟ้าไกลๆ เห็นสัตว์อสูรนับไม่ถ้วนกำลังเคลื่อนตัวไปยังทางเดียวกัน ที่นั่นคือเกาะมืดมิด

ฝูงสัตว์อสูรมากมาย ดูแล้วเหมือนเมฆดำขลับ เสียงคำรามของสัตว์อสูรดังจนสะเทือนไปทั้งสวรรค์ชั้นเจ็ด

ประมุขประเทศตันเซิ่งขมวดคิ้วเบาๆ พูดเสียงเบาว่า “ลู่ฝานนะลู่ฝาน นายทำอะไรกันแน่”

นัยน์ตาฉายแววดุดัน ประมุขประเทศตันเซิ่งหายไปจากที่เดิม เมื่อปรากฏตัวอีกครั้งก็มาอยู่บนเกาะมืดมิดแล้ว