เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1724

คุณย่าเฉียนรั้งลู่ฝานไว้แล้วหันมาพูดกับฟู่ชีว่า “ฟู่ชี เธอกลับไปก่อนเถอะ เรื่องออกคำสั่งเขาให้เป็นหน้าที่ฉันเอง”

ฟู่ชีขมวดคิ้วพูดว่า “แต่......”

คุณย่าเฉียนพูดว่า “ทำไม เธอไม่เชื่อฉันเหรอ”

ฟู่ชีจำใจปล่อยมือแล้วรีบเดินออกไป

คุณย่าเฉียนใช้ไม้เท้าเคาะแขนลู่ฝานแล้วพูดว่า “ตามฉันมา!”

ลู่ฝานเดินตามคุณย่าเฉียนออกมานอกหมู่บ้าน เดินมาถึงที่ที่มองไม่เห็นคนอื่นแล้ว คุณย่าเฉียนจึงหยุดลงแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน วันนี้นายใจร้อนมาก”

ลู่ฝานพูดว่า “คุณย่าจะปล่อยให้เทวทูตปีศาจบ้าบออะไรนั่นฆ่าพวกเธอแบบนั้นเหรอ คุณย่าบอกว่าจะปกป้องคนของคุณย่าไม่ใช่เหรอ”

คุณย่าเฉียนพูดเสียงเย็นชาว่า “ลู่ฝาน เหมือนนายยังไม่เข้าใจว่าที่นี่คือที่ไหน ฉันจะบอกนายอีกที ที่นี่คือเขตปีศาจ คือถิ่นของผู้ฝึกชั่วร้าย คือหน่วยแยกที่ 33 ของจิตใจเต๋าสำนักมาร คือสถานที่สะสมพลังของสำนักมาร ที่นี่ไม่เหมือนโลกภายนอก สำหรับผู้ฝึกชั่วร้าย การเข่นฆ่าคือสัญชาตญาณ การเข่นฆ่าคือความต้องการ การเข่นฆ่าคือความปรารถนา เห็นคนตายที่นี่คือเรื่องปกติมาก”

ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบว่า “แม้คนของคุณย่าตายต่อหน้าต่อตาเนี่ยนะ”

คุณย่าเฉียนจ้องตาลู่ฝานแล้วพูดว่า “ถ้าร่างจริงของฉันอยู่ที่นี่ ฉันต้องลงมือฆ่าเงามืดนั่นแน่นอน ถึงขั้นที่ลงมือฆ่าหัวหน้าหน่วยย่อยที่นี่ด้วย แล้วฉันจะดูแลเขตโลหิตแห่งนี้เอง แต่นายต้องดูให้ดีว่าร่างที่ฉันเหลือไว้ที่นี่เป็นแค่ธรรมกาย ร่างที่พลังเพิ่งเข้าสู่วิถี กลั่นยาและให้คำแนะนำได้นิดหน่อย ฉันไม่มีกำลังต้านทานผู้ฝึกชั่วร้ายที่นี่ นายก็เหมือนกัน”

จู่ๆ ลู่ฝานหัวเราะแล้วพูดว่า “คุณย่า ถ้าคุณย่าคิดแบบนี้ คุณย่าสบประมาทฉันเกินไปแล้ว”

ลู่ฝานมองด้านหลังคุณย่าเฉียน กลับรู้สึกผ่านอะไรมาอย่างโชกโชน

จู่ๆ เจดีย์เสวียนเก้ามังกรโผล่ออกมา เจ้าดำก็มุดออกมาจากเข็มขัดลู่ฝานแล้วขึ้นมาบนไหล่

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่คงไม่ปล่อยไปใช่ไหม พระเจ้า เจ้านายกำลังช่วยผู้ฝึกชั่วร้ายอยู่นะ เจ้านายดูให้ดีนะ คนที่เจ้านายจะช่วยคือผู้ฝึกชั่วร้าย!”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรตะโกนเสียงดังไม่หยุด

แววตาลู่ฝานเป็นประกายวูบไหว “ไอ้เก้า ไม่ต้องตะโกนแล้ว หุบปากเลย แกพูดถูก ฉันจะฆ่าเงามืดนั่น คนคนนั้นคือผู้ฝึกชั่วร้ายที่สมควรตาย!”