สรุปตอน บทที่ 1733 – จากเรื่อง เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น
ตอน บทที่ 1733 ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดยนักเขียน โอหยางวิ่น เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“ไอ้หนุ่มหน้าขาว ออกมาทำไม รีบถอยไปเร็ว!”
ฟู่สืออู่ที่อยู่ไม่ไกลตะโกนเสียงดัง
คุณย่าเฉียนเห็นลู่ฝานมา สีหน้าเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย พูดกับลู่ฝานว่า “ลู่ฝาน นายสู้เขาไม่ได้ รีบหนีไป!”
ผู้หญิงรอบๆ หนีหัวซุกหัวซุน เสียงกรีดร้อง เสียงตะโกนปะปนกันมั่วไปหมด
ลู่ฝานพูดโดยไม่หันมามอง “คุณย่าเฉียนพาพวกเธอหนีไปก่อนเถอะ ที่นี่ให้เป็นหน้าที่ฉันเอง!”
คุณย่าเฉียนพูดเสียงดังว่า “ถ้านายตาย ฉันจะพูดกับหลิงเหยายังไง!”
ปราณชี่บนตัวลู่ฝานพลุ่งพล่าน ร่างกายเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว แสงสีขาววนเวียนรอบตัวเขา
“ฉันไม่มีทางตาย!”
ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบ
คุณย่าเฉียนมองแสงสีขาวที่เคลื่อนไหวบนตัวลู่ฝาน เธอเบิกตาโตแล้วพึมพำว่า “นี่คือพลังแห่งเต๋า ลู่ฝานนาย......”
คุณย่าเฉียนยังไม่ทันพูดจบ หางงูยักษ์แปดหัวฟาดมาข้างหน้าเธอ เกือบโดนเธอแล้ว
คุณย่าเฉียนรู้แล้วว่าลู่ฝานไม่ได้ใจร้อนบุ่มบ่าม แต่เขามีความสามารถจริงๆ เธอรีบดึงหัวหน้าขึ้นมา พาฟู่ชีและคนอื่นออกไปอย่างรวดเร็ว
ฟู่ชีเหวี่ยงออร่าปีศาจใส่ลู่ฝานไม่หยุด เหมือนจะควบคุมลู่ฝานให้กลับมา
คุณย่าเฉียนตบลงบนมือที่ฟู่ชีปล่อยออร่าปีศาจออกมา “เธอควบคุมเขาไม่ได้หรอก เขาไม่เคยเป็นทาสรับใช้ของเธอ!”
กลุ่มคนรอบๆ ออกไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ตัวลู่ฝานใหญ่เท่างูยักษ์แปดหัวแล้ว
ตอนนี้กระบี่หนักไร้คมในมือกลายเป็นกระบี่เปลวเพลิงแล้ว
เปลวเพลิงรวมตัวบนกระบี่ ฟ้าดินเปลี่ยนแปลงเพราะมัน
ตอนนี้ลู่ฝานประสบความสำเร็จในการกลายร่างฟ้าดินอย่างแท้จริงแล้ว
ตัวเหมือนภูเขา กระบี่เหมือนรุ้ง ทุกย่างก้าวคือสายลมรุนแรง!
เงามืดมองลู่ฝานที่โผล่มาอย่างกะทันหัน เขาหัวเราะพรืดแล้วพูดว่า “ไอ้เด็กป่าเถื่อนที่ไหนเนี่ย กล้าท้าประลองฉัน ไม่เจียมตัว!”
พลิกฝ่ามือ เงามืดกลายเป็นออร่าปีศาจเต็มท้องฟ้า ปกคลุมบนตัวงูยักษ์แปดหัว
ทันใดนั้น หัวงูที่โดนลู่ฝานฟันขาดงอกออกมาใหม่ บนตัวงูยักษ์แปดหัวเริ่มมีอักษรยันต์สีดำมากมายปรากฏออกมา ปกคลุมทั้งตัวงูยักษ์แปดหัวเหมือนเกราะ
เจ้าดำที่อยู่บนไหล่รีบกลายเป็นลำแสงเข้าไปในตัวลู่ฝาน
ทันใดนั้นบนตัวลู่ฝานก็เริ่มมีเกราะเกล็ดมังกร ลายมังกรสีดำเลื้อยอยู่บนเกราะ
“เจ็บๆๆ ฉันหลบแล้วยังไม่ได้อีกเหรอ!”
โครงกระดูกยักษ์ที่เพิ่งวิ่งเข้ามาในหมู่บ้าน ยังไม่ทันเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น ก็โดนพลังที่ลู่ฝานกับงูยักษ์แปดหัวปล่อยออกมาสะเทือนจนกระเด็นออกไปไกล
กระดูกบนตัวเกือบแตกออกเป็นเสี่ยงๆ โครงกระดูกลุกขึ้นแล้ววิ่งไปด้านนอก
ขณะกำลังวิ่ง โครงกระดูกเห็นผู้หญิงที่กำลังวิ่งหนีเอาชีวิตรอดเหมือนกัน
จู่ๆ ฝีเท้าของโครงกระดูกชะงักไป
“สาวงาม สาวงามทั้งนั้นเลย!”
นัยน์ตาโบ๋ของโครงกระดูก มีเปลวไฟใสลุกโชนขึ้นมา เหมือนตอนนี้จิตวิญญาณเขาลุกโชนอย่างไรอย่างนั้น
ทางด้านนี้ ลู่ฝานกับงูยักษ์แปดหัวสู้กันหลายสิบกระบวนท่าแล้ว
ลู่ฝานเพิ่งเคยเห็นสัตว์อสูรใช้เคล็ดวิชาบู๊เป็นครั้งแรก หัวทั้งแปดหัวของงูยักษ์ตัวนี้ เหมือนอาวุธวิเศษแปดชิ้น ฟาดฟันโจมตีอย่างบ้าคลั่ง
ได้ปะทะกันนิดหน่อยก็รู้ว่าการโจมตีของงูยักษ์แปดหัวมีระเบียบ มีพื้นฐานของเคล็ดวิชาบู๊
พุ่งขึ้นพุ่งลง ทักษะท่าไม้ตายกลไกในการยิง มันไม่เพียงแต่จะทำได้ อีกทั้งยังเชี่ยวชาญด้วย สูสีกับท่าไม้ตายกระบี่ของลู่ฝานเลย
ลู่ฝานคิดว่าการโจมตีด้วยกระบี่ในระยะประชิดของตัวเองแข็งแกร่งมาก โดยเฉพาะพื้นฐานการโจมตีอย่างรวดเร็ว พื้นฐานของเขาแน่นมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...