เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1743

เสียงเหมือนสายฟ้าฟาด ลู่ฝานตกใจจนช็อกอยู่ที่เดิม

โครงกระดูกที่อยู่ด้านหลังมองลู่ฝานแบบอึ้งๆ เหมือนกัน ยังดีที่ตอนนี้ใบหน้าเขาเป็นหัวกะโหลก ไม่มีอารมณ์ความรู้สึก ไม่งั้นคนข้างๆ คงเห็นความตกตะลึงบนหน้าหนานกงสิง

“ลู่ฝานคือใคร”

“อริยบุคคลคนไหนกัน ทำไมต้องออกคำสั่งสูงสุดด้วย”

“ท่านธิดาเทพ อย่างน้อยก็บอกเราหน่อยสิว่าเขาหน้าตาเป็นไง”

......

ธิดาเทพแห่งไฟได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายของพวกผู้ฝึกชั่วร้าย “หุบปาก อย่าเรียกฉันว่าท่านธิดาเทพ เรียกฉันว่าท่านราชินี ลู่ฝานฝึกทั้งบู๊และชี่ ร่างหลอมที่เจ้าสำนักเลือกด้วยตัวเอง ออกคำสั่งสูงสุดให้ตามหาและจับตัวเขาพากลับไปที่สำนัก เข้าใจไหม”

พวกผู้ฝึกชั่วร้ายขานรับเสียงดัง จากนั้นพูดคุยกันเสียงดัง

“ฝึกทั้งบู๊และชี่ ในใต้หล้ามีคนแบบนี้จริงเหรอ”

“ว่ากันว่าฝึกทั้งบู๊และชี่หมายถึงไร้ขีดจำกัด งั้นคนนี้ก็ต้องเหนือธรรมชาติน่ะสิ”

“เราจะจับคนแบบนี้ได้เหรอ”

ตอนนี้ในใจลู่ฝานปั่นป่วนไปหมด

คำสั่งสูงสุด จับตัวเขางั้นเหรอ

ฟังยังไงลู่ฝานก็รู้สึกเหมือนเรื่องตลก เรื่องตลกที่ทำให้เขาขำไม่ออก

เสียงโครงกระดูกดังมาจากด้านหลัง

“สหายลู่ฝาน อย่าบอกนะว่านายคือคนที่ผู้ฝึกชั่วร้ายทั้งใต้หล้าตามจับตัว”

ลู่ฝานเงียบไม่ตอบ

จู่ๆ โครงกระดูกหัวเราะออกมา “คิดไม่ถึงว่าฉันจะรู้จักคนที่จิตใจเต๋าสำนักมารออกคำสั่งสูงสุดเพื่อจับตัว ฮ่าๆ ตาเฒ่า ถึงเป็นเมื่อก่อน นายก็คงไม่เคยได้รับการปฏิบัติแบบนี้สินะ คิดไม่ถึงว่าฉันจะรู้จักคนที่เจ๋งขนาดนี้ ความรู้สึกนี้สุดยอดไปเลย!”