เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1774

ลู่ฝานหยุดลงหน้าประตู มององครักษ์ที่ยืนอยู่หน้าประตู รวมถึง องครักษ์วังหลวงที่อยู่รอบๆ “สหายหนานกง ดูเหมือนถึงนายหายตัวไป ตำหนักของนายก็ไม่โดนทิ้งร้างนะ!”

มุกสีขาวเด้งขึ้นบนฝ่ามือลู่ฝาน มองตำหนักแล้วพูดว่า “เป็นไปไม่ได้ ทำไมตำหนักดูไม่มีอะไรผิดปกติเลย ตอนนี้ควรปิดประตู ส่งคนมาล็อกแล้วกระจายคนไปตามหาฉันไม่ใช่เหรอ”

ขณะกำลังพูด ประตูบานใหญ่ค่อยๆ เปิดออก

หลังจากนั้นลู่ฝานเห็นชายรูปงามเดินออกมา

ตัวสูงเก้าเมตร ใบหน้าหล่อเหลา ปากแดงฟันสวย คิ้วโค้งเรียวเหมือนดาบ ตาเป็นประกาย

ชุดขาวทั้งตัวสะบัดพลิ้ว กระบี่อยู่ข้างเอว

ท่าทางการเดินเหมือนผู้ยิ่งใหญ่ นัยน์ตาเต็มไปด้วยประกายแวววาว

เมื่อเห็นคนนี้ ลู่ฝานยังไม่ทันพูดอะไร มุกในมือกลับพูดอย่างตกใจ “ให้ตายเถอะๆ นี่ฉันเอง สหายลู่ฝาน นี่ฉันเอง ไม่ใช่สิ ต้องพูดว่ามีคนปลอมตัวเป็นฉัน!”

ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “เดาถูกแล้ว ฉันเลยต้องพานายมาดูไง ดูเหมือนตอนนี้ฉันเดาถูก พวกผู้ฝึกชั่วร้ายกำลังวางแผนใหญ่!”

หนานกงสิงตื่นเต้นจนไม่เป็นตัวของตัวเอง มุกสีขาวสั่นไม่หยุด

“ฉันเข้าใจแล้วเหมือนกัน ปลอมทั้งหมด ประเทศฉิงเทียนของเรา ตอนนี้ภายในวังตั้งแต่เบื้องบนถึงเบื้องล่างล้วนปลอมทั้งหมด ฉันโดนเปลี่ยนตัว น้องสี่ก็เหมือนกัน องค์ชายคนอื่นก็ต้องโดนเปลี่ยนเหมือนกัน แผนการใหญ่มาก ลงมือโหดเหี้ยมมาก พวกผู้ฝึกชั่วร้ายจะทำลายประเทศฉิงเทียนของเราหรือไง”