เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1885

นำป้ายเหล็กออก ยืนยันตัวตน และเข้าสู่ค่ายกล

ม่านแสงปรากฏขึ้น ท้องฟ้าสีครามและผืนดิน หุบเขาชันสูงและเหวลึก

ลมพัดกรรโชกไม่หยุด และนกเหยี่ยวก็บินสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า

ฉากที่สวยงามของประเทศฉิงเทียน ก็ปรากฏในสายตาของทุกคน

เมื่อลู่ฝานเห็นฉากนี้ และพูดเบาๆว่า: “ฉันกำลังคิดว่า หลังจากที่ประเทศฉิงเทียนจัดการแข่งนานาประเทศครั้งนี้เสร็จ ทั้งประเทศจะกลายเป็นรอยแผลเป็นรอยปานหรือเปล่า”

หลิงเหยาพูดด้วยรอยยิ้ม: “ทั้งประเทศเหรอ? ไม่หรอกมั้ง ประเทศฉิงเทียนเล็กยังไง ก็น่าจะใหญ่กว่าประเทศอู่อานนะ แน่นอนอยู่แล้วจะทำลายสถานที่บางแห่ง แต่ถ้าทำลายทั้งฉิงเทียน เกรงว่าจะเป็นไปไม่ได้”

ลู่ฝานพูดว่า: “ถูกต้อง นั่นเป็นความจริง ฉันคิดอยู่ตลอดว่า ผู้แข็งแกร่งที่เคยทำลายประเทศด้วยตัวเอง แข็งแกร่งมากแค่ไหน ความแข็งแกร่งเป็นยังไงกันแน่ ถึงได้สร้างวีรกรรมอันยิ่งใหญ่เกรียงไกรสามารถทำลายประเทศได้สำเร็จ”

หลิงเหยาพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “อริยบุคคลผู้ทรงพลังนะสิ สักวันหนึ่ง นายจะก้าวไปสู่ระดับนั้น”

ลู่ฝานพูดว่า: “เธอมั่นใจในตัวฉันมากขนาดนี้เลยเหรอ?”

หลิงเหยาพูดด้วยรอยยิ้ม: “แน่นอนอยู่แล้ว!”

ภายในม่านแสง ศิษย์พี่ฉู่สิงกับธิดาเทพประเทศเป่ยเสินได้เริ่มการต่อสู้แล้ว

ทันทีที่ขึ้นมา ศิษย์พี่ฉู่สิงก็ปล่อยพลังปราณของตัวเองออกมา

กลายเป็นน้ำสีทองแสงสองสี พลังของเต๋าปกคลุมมันไว้

ศิษย์พี่ฉู่สิงไม่เพียงแต่ก้าวเข้าสู่แดนปราณฟ้า ยังคงเป็นผู้แข็งแกร่งที่ตระหนักทั้งสองทาง

ผลการฝึกตนก็อยู่ในระดับปราณฟ้าชั้นสาม ความคืบหน้าแบบนี้ จะเรียกว่าไม่เร็วไม่ได้

ลู่ฝานก็อุทานว่า: “ผลการฝึกตนของศิษย์พี่ฉู่สิงนั้นน่าทึ่งมาก!”

ศิษย์พี่หานเฟิงหันหน้ามา และพูดด้วยรอยยิ้มกับลู่ฝาน: “ศิษย์น้อง คำนั้นว่ายังไงนะ ไม่เจอกันเดี๋ยวเดียว เจ๋งขึ้นเป็นกอง ฉันจะบอกนายให้ ไม่เพียงแต่ศิษย์พี่ฉู่สิง ศิษย์พี่หานเฟิงของนาย ผลการฝึกตนตอนนี้ก็เยี่ยมมากๆ”

หานเฟิงพูดไปด้วย ยังตบหน้าอกของตัวเองไปด้วย

ลู่ฝานพูดว่า: “คือเก่งขึ้น ไม่ใช่เจ๋งขึ้น”

ศิษย์พี่ใหญ่พูดขึ้นมาว่า: “ศิษย์น้องหานเฟิง นายอยู่ต่อหน้าลู่……ศิษย์น้องเงามืด เสแสร้งอะไร”

หานเฟิงฉีกยิ้มพูดว่า: “นี่ไม่ใช่เสแสร้ง นี่คือความแข็งแกร่ง พี่ไม่เห็นการต่อสู้ตอนเช้าของฉันเหรอ ฆ่าคู่ต่อสู้ในทันที นักบู๊ของประเทศเสวี่ยอะไรนั้น ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันด้วยซ้ำ”

เมื่อได้ยินศิษย์พี่หานเฟิงพูดเรื่อยเปื่อย ลู่ฝานหันความสนใจไปที่ศิษย์พี่ฉู่สิงที่กำลังต่อสู้

ในเวลานี้ ภายในม่านแสง กลุ่มแสงทั้งสองสลับกันราวกับภาพลวงแล้ว

กระบี่น้ำแข็งหมื่นปีของธิดาเทพประเทศเป่ยเสินก็คอยเหวี่ยงน้ำแข็งอันน่าสะพรึงกลัวออกมา วิชาจิตบู๊ไท่อี่ของศิษย์พี่ฉู่สิง ยังมีแสงปากว้าที่เหนียวแน่นไหลเวียน

การต่อสู้ดำเนินต่อไป และกระบวนท่าก็ดำเนินต่อไป

ร่างของสองคน ก็กลายเป็นพร่ามัว ในการต่อสู้อย่างรวดเร็ว จนกระทั่งกลายเป็นแสงเงาทั่วท้องฟ้า

…….

ในอีกด้านหนึ่ง

อู่คงหลิงที่ออกจากลู่ฝาน รอยยิ้มบนใบหน้าก็ค่อยๆหายไป

เดินเข้าไปในตรอกซอยเล็กๆอย่างรวดเร็ว อู่คงหลิงสะบัดมือ และผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายก็ปรากฏตัวเหมือนผี

“รองหัวหน้าสำนักมีคำสั่ง ให้ฉันมาเข้าพบผู้อาวุโส”

ผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายโค้งคำนับและตอบว่า: “ผู้อาวุโสอยู่ที่หอยอดเมฆ”

“นำทาง!”

อู่คงหลิงสะบัดแขนเสื้อ และเดินตามผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายไปข้างหน้า

เลี้ยวไปเลี้ยวมา อ้อมไปอ้อมมา

หลังจากนั้นไม่นาน ผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายคนนี้ก็พาอู่คงหลิงไปถึงหอที่ดูสง่างามมาก

ล้อมรอบด้วยเมฆและหมอก มันเหมือนกับหยกขาวเชื่อมต่อกับเมฆ ด้านบนมีแสงอาทิตย์ที่สวยงามส่องถึง ด้านล่างมีหินขาวปูนพื้น