เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 19

ในเช้าตรู่ของวันถัดไป ที่ลานบ้านของตระกูลลู่ ลู่ฝานขมวดคิ้วเล็กน้อย ในขณะที่มองดูกลุ่มช่างฝีมือเข้าๆ ออกๆ จากลานบ้านของเขา

"ลู่ฝาน เป็นไงบ้าง นายชอบเฟอร์นิเจอร์ไม้ฮวงหัวลี่ หรือเป็นไม้พะยูงดี"

ลู่หาวยืนอยู่ข้างๆ ด้วยรอยยิ้มที่สดใส และพูดกับลู่ฝาน

ลู่ฝานพูดอย่างช้าๆ ว่า "จริงๆ อันที่มีอยู่ก็ดีอยู่แล้ว"

ลู่หาวส่ายหัวและพูดว่า "ไม่ ลู่ฝาน ที่อยู่ของเธอมันทรุดโทรมเกินไปแล้ว แต่ก่อนพ่อช่วยอะไรเธอไม่ได้ แต่ตอนนี้คุณปู่ของเธอได้ออกคำสั่งให้ปรับปรุงสถานะของเธอสูงขึ้น แน่นอนว่าลานบ้านของเธอ ก็ต้องมีอุปนิสัยเหมือนลูกชายของตระกูลใหญ่มากขึ้น ตอนแรกคุณปู่ของนายเสนอว่าให้นายย้ายไปอาศัยอยู่ในสวนไผ่เขียวด้านหลัง แต่พ่อคิดว่าที่นี่คือที่ที่เธอเติบโต ที่คุ้นเคยจะดีกว่า ขยายลานบ้านให้ใหญ่ขึ้นเล็กน้อย เปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์ และก็ซ่อมบ้านสักหน่อยก็พอแล้ว คุณท่านบอกให้เธอไปอยู่เป็นเพื่อนเขาสักช่วงหนึ่ง ตอนกลางคืนเธอก็ไปพักที่คุณท่านเถอะ และเรียนรู้เพิ่มเติม เมื่อทางนี้ซ่อมเสร็จแล้ว เธอค่อยกลับมา"

ลู่หาวตบบนไหล่ของลู่ฝาน และความหมายของสิ่งที่เขาพูดนั้นชัดเจนมาก และขอให้ลู่ฝานติดตามปู่ของเขาเพื่อปรับปรุงการฝึกฝนของเขา

ไม่ต้องสงสัยเลย การทดสอบเมื่อคืนนี้ ทำให้ลู่เฮ่าหรานเห็นศักยภาพของลู่ฝานอย่างละเอียด ดังนั้นคุณท่านจึงวางแผนที่จะฝึกลู่ฝานคนเดียวในช่วงเวลาหนึ่ง

ลู่ฝานพยักหน้าและพูดว่า "ได้ครับท่านพ่อ ตกเย็นผมก็จะไป"

ลู่หาวจากไปอย่างพึงพอใจ ก่อนจากไปเขายัดสิ่งของให้ลู่ฝานด้วยถุงเล็กๆ เมื่อเขาเปิดออกมาดู ก็เห็นว่ามีเหรียญทองอยู่มากมาย สิบกว่าเหรียญเต็มๆ

ลู่ฝานหัวเราะคิกคักและเก็บมันไว้ เงินที่เขาเก็บได้มากว่าสิบปีนั้น ยังไม่เยอะเท่าเงินที่มานี้เลย

แต่เงินทองเป็นสิ่งที่ดีจริงๆ และไม่มีมันก็ทำอะไรไม่ได้

เมื่อก้าวออกไป ในเมื่อไม่สามารถฝึกซ้อมอยู่ที่บ้านได้ ลู่ฝานก็ตั้งใจที่จะไปนั่งเล่นกับอาจารย์สักหน่อย และเรียนรู้บางสิ่งที่เป็นประโยชน์เล็กน้อย

แม้ว่าทั้งสองจะเมาหนักในเมื่อคืนนี้ แต่หวูเฉินยังคงตบหน้าอกของเขาและรับรองกับลู่ฝานว่า ตราบใดที่ลู่ฝานรีบฝึกฝน ภายในหนึ่งปี ด้วยความช่วยเหลือของเขา ลู่ฝานก็จะสามารถฝึกฝนทั้งพลังปราณกับพลังชี่ของเขาในเวลาเดียวกันได้อย่างแน่นอน วางรากฐานสำหรับการเพาะปลูกแบบทวีคูณที่หวูเฉินได้กล่าวไว้

ลู่ฝานแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นว่าอาจารย์ของเขาเร่งพัฒนาเขาอย่างไร ถ้าเขาสามารถแดนฝึกร่างชั้นแปดก่อนเทศกาลเซ่นไหว้ประจำปีปีหน้า เขาอาจจะสามารถสอบเข้าในสถาบันสอนวิชาบู๊ นั่นคือความฝันในวัยเด็กของเขา!

ลู่ฝานเร่งฝีเท้าของเขา และตลอดทางที่เจอเหล่าลูกศิษย์ของตระกูลลู่ที่เดินผ่านลู่ฝาน และไม่มีผู้ใดไม่กระซุบกระซิบเลย

สายตาที่อิจฉาริษยา ยังคงจับจ้องไปที่ลู่ฝาน และสิ่งเหล่านี้ ลู่ฝานล้วนเพิกเฉยทั้งหมด

การแสดงของลู่ฝานเมื่อคืนนี้ ได้กวาดล้างชื่อเสียงในฐานะที่เป็นไอ้ขยะของเขาไปทั้งหมด และถูกแทนที่โดยเจ้าปิศาจลู่ฝาน อย่างไรก็ตาม การเลื่อนขั้นสามระดับในหนึ่งเดือนนั้น มันไม่สามารถอธิบายได้ว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์ พูดได้เพียงว่าเป็นปิศาจเท่านั้น

ลู่ฝานก็ได้ยินฉายาที่พวกเขาเรียกเช่นกัน แต่เมื่อเทียบกับฉายาไอ้ขยะลู่ฝานแล้ว ฉายาปิศาจในตอนนี้ เขากลับยินดีที่จะยอมรับมัน

ปิศาจก็ปิศาจเถอะ และเขาก็หวังว่าเขาจะเป็นปิศาจได้มากกว่านี้

เมื่อเดินผ่านลานประลองบู๊ ลู่ฝานก็มองเห็นจางเยว่หานที่อยู่กับลู่หมิง

ผู้หญิงคนนี้เพิ่งกลับบ้านในช่วงปีใหม่ ไม่คิดว่าจะมาที่นี่อีกในวันนี้

เมื่อลู่หมิงเห็นลู่ฝานเขาก็ขมวดคิ้ว ในขณะที่จางเยว่หานมองไปที่ลู่ฝานด้วยสายตาแปลกๆ เธอได้ยินเรื่องการแสดงของลู่ฝานในเมื่อคืนนี้แล้ว แต่จนถึงตอนนี้ เธอก็ยังไม่อยากจะเชื่อเลย

ลู่ฝานแสร้งทำเป็นมองไม่เห็น และเดินไปทางที่ประตูต่อไป

แต่ในขณะนั้นเอง ลู่หมิงก็เรียกเขาไว้ทันใด