เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1924

เสียงขลุ่ยค่อยๆเบาลง และแสงสีทองก็สลายไปพร้อมกัน

หลิงเหยาลอยไปที่พื้น ขลุ่ยในมือก็แตกเป็นเสี่ยงๆ มันก็ทนกับเสียงเพลงแสนเจ็บปวดนี้ไม่ได้

แหวะ! แหวะ! แหวะ!

ผู้คนนับไม่ถ้วนกระอักเลือดออกมา

ไม่สนว่าจะผลการฝึกตนทรงพลัง หรือว่าผลการฝึกตนอ่อนแอ ไม่ว่าจะเป็นนักบู๊ หรือว่าผู้ฝึกชี่ ดูเหมือนจะได้รับบาดเจ็บอย่างมาก สีหน้าของแต่ละคนซีดเซียว และดวงตาเผยให้เห็นความโศกเศร้าเสียใจ

ในขณะนี้คนเดียวที่ยังค่อนข้างปกติ ก็คือยอดฝีมือของที่อยู่เหนือเข้าสู่อริยปราชญ์ นอกจากนี้ยังมีฝูงชนที่กำลังประลองอยู่บนเกาะลอย ค่ายกลบนเกาะลอย ช่วยให้พวกเขาต้านทานคลื่นเสียงได้ไม่น้อย

การโจมตีขนาดใหญ่เช่นนี้ หาได้ยากมากจริงๆ

แต่ต่อให้เป็นคนที่กระอักเลือด ก็ไม่แสดงความเคียดแค้นใดๆต่อหลิงเหยา

ตรงกันข้ามแต่ละคนก็แสดงความเคารพต่อหลิงเหยา!

ในโลกนี้ มีหลายคนที่เคยได้ยินเสียงสวรรค์มาก่อนเช่นนี้

พลังนี้ ทำให้วิญญาณสั่นสะเทือนอย่างสมบูรณ์ ชี้ตรงไปที่วิญญาณ เปรียบได้กับต้าเต๋า

ในตอนท้ายของเพลง คู่ต่อสู้ของหลิงเหยาได้หมดสติไปแล้ว

หลิงเหยาเองก็มีน้ำตาที่หางตาเล็กน้อยเช่นกัน แต่เธอกลับเปลี่ยนเป็นยิ้มขึ้นมา

ลู่ฝานก็ลืมตาขึ้นในเวลานี้ ลุกขึ้นมาปรบมือ

เพลงนี้ เรียกได้ว่ามีความรักและความเกลียดชังทั้งหมดที่หลิงเหยามีต่อเขา

ถ้าหากว่าในบรรดาผู้คนที่อยู่ที่นี่ สะเทือนหัวใจมากที่สุด น่าจะเป็นของลู่ฝาน

แต่ลู่ฝานไม่เพียงแต่ไม่เป็นไร แต่ยังรู้สึกว่าวิญญาณของตัวเองได้ระเหิดไปแล้วครั้งหนึ่ง

เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เช่นเดียวกับที่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหลิงเหยาถึงมีพลังวิเศษเช่นนี้

แต่สิ่งนี้ไม่เป็นอุปสรรค เขาปรบมือให้หลิงเหยา

การชนะปราณฟ้าด้วยเพลง การต่อสู้ของหลิงเหยาในวันนี้ เป็นการต่อสู้ที่โด่งดังอย่างแน่นอน

ด้านล่าง มีคนตะโกนออกมาแล้ว

ฉายา“นางฟ้าแห่งเสียงสวรรค์!”

ลู่ฝานเชื่อ เกรงว่าพรุ่งนี้ ฉายาแบบนี้ ก็จะแพร่กระจายไปทั่วประเทศฉิงเทียน

ทันใดนั้น อริยบุคคลแห่งจักรวาลพูดอีกครั้งในเวลานี้

“แม่นางหลิงเหยา มาคุยกันหน่อยได้หรือเปล่า?”

คราวนี้ ข้างล่างไม่มีใครประหลาดใจ

หลิงเหยาหันหน้าไป มองไปทางอริยบุคคลแห่งจักรวาล

ในเวลานี้ เทพบู๊หุ้นตุ้นก็พูดออกมาว่า: “พวกเราต้องการคุยกับเธอ!”

อริยบุคคลทั้งสองพูด ยังใช้คำว่าพวกเราสองคำด้วย ความหมายในนั้นไม่พูดก็เป็นที่เข้าใจ

แต่หลิงเหยากลับยิ้มและพูดในเวลานี้ว่า: “ถ้าอริยบุคคลทั้งสามท่านต้องการรับฉันเป็นศิษย์ ก็ไม่จำเป็น ฉันมีอาจารย์แล้ว!”

หลังจากพูดจบ หลิงเหยาบินออกจากเกาะลอย

เธอปฏิเสธโดยตรงมากกว่าลู่ฝาน โดยไม่มีที่ว่างสำหรับการเปลี่ยนแปลงได้เลยสักนิด

สามอริยบุคคลตะลึงไปครู่หนึ่ง ดูเหมือนจะคาดไม่ถึงว่าหลิงเหยาจะปฏิเสธพวกเขาได้เด็ดขาดขนาดนี้

สีหน้าของอริยบุคคลแห่งจักรวาลกลายเป็นน่าเกลียดเล็กน้อย

เทพบู๊หุ้นตุ้นขมวดคิ้วและพูดว่า: “อาจารย์? นอกจากพวกเรา ยังมีใครอีกบ้างที่คู่ควรเป็นอาจารย์ของเธอ?”

เทพเงินแปดทิศหัวเราะฮ่าฮ่าและพูดว่า: “คนอื่นเขาดูถูกพวกเรา หายาก หายาก!”

หลิงเหยาบินไปที่พื้น มาถึงข้างกายของศิษย์พี่ใหญ่พวกเขา

ในเวลานี้ หลายคนมองไปทางหลิงเหยาด้วยดวงตาที่ร้อนแรง

คนโง่ก็รู้ว่า ภูมิหลังของหลิงเหยาต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ และแม้แต่สามอริยบุคคลก็ออกตัวพูดเชิญแล้ว

ในอนาคตจะเป็นผู้นำที่โดดเด่นในฝูงคน!

หลายคนเริ่มหยิบกระจกจำภาพออกมาเพื่อบันทึกรูปลักษณ์ของหลิงเหยา แต่หลิงเหยาเพียงยิ้มให้ลู่ฝานจากระยะไกล

ศิษย์พี่ใหญ่ยื่นยาเม็ดให้กับหลิงเหยา และพูดว่า: “ศิษย์น้องหลิงเหยา เพลงนี้ของเธอ ทำให้โลกทึ่ง”