เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1958

มีเสียงกึกก้องอยู่ข้างหู และพื้นดินใต้เท้าก็สั่นสะเทือน

ในความมืด มองไม่เห็นอะไรเลย และโลกทั้งใบก็สูญเสียแสงสว่างที่ควรมีไป

สถานการณ์แบบนี้กินเวลานานถึงสิบอึดใจ ก่อนที่ฟ้าดินจะค่อยๆกลับมาสว่างขึ้นเล็กน้อย

เมื่อรอทุกอย่างกลับมาสว่างไสวใหม่ สิ่งที่เข้าสู่สายตาของทุกคน ก็คือเกาะที่ทรุดโทรม และมีร่างสองยืนและนอนอยู่บนเกาะลอย

เพียงแต่ว่าสิ่งที่ทุกคนแทบจะคาดไม่ถึงคือ คนที่ยืนอยู่คือเย่หนานเทียน คนที่นอนอยู่คือข่งหลิน

เลือดที่พุ่งกระฉูด ข่งหลินเอื้อมมือออกไปคว้าถุงเหล้าที่จมอยู่ในรอยแยกบนพื้น และให้ตัวเองจิบคำหนึ่ง

ต่อจากนั้น เหล้ากับเลือดก็พ่นออกมาจากปากและจมูกของเขา ข่งหลินสัมผัสร่างกายของตัวเองที่มีเลือดไม่หยุดแล้วพูดว่า “แม้แต่ร่างอมตะก็ไม่สามารถสกัดกั้นพลังของนายไว้ได้ นายชนะแล้ว ศิษย์น้องของฉัน!”

สีหน้าของเย่หนานเทียนซีดเซียวเล็กน้อย และดูเหมือนว่าจะสูญเสียพละกำลังไป

แต่แสงในดวงตาของเขา กลับไม่ได้สว่างขนาดนั้น และส่องแสงมาก

“อย่าคาดหวังฉันจะเรียกนายว่าศิษย์พี่ วันไหนที่นายเอาชนะฉันได้ค่อยว่ากัน!”

เย่หนานเทียนพูดด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ข่งหลินก็ฉีกยิ้มพูดว่า “ไม่มีปัญหา แต่บอกได้มั้ยว่า เมื่อกี้นี้นายหลบท่านี้ของฉันได้ยังไง?”

เย่หนานเทียนตอบกลับว่า “ความลับ!”

ข่งหลินตอบ“อือ”อย่างราบเรียบ จากนั้นก็เขย่าถุงเหล้า แล้วโยนทิ้งไป

“นี่เป็นเหล้าที่ไม่ดีที่สุดที่ฉันเคยดื่มมา”

หลังจากที่พูดจบ ข่งหลินเอียงศีรษะ และหมดสติไป

เย่หนานเทียนยกมือขึ้น ทันใดนั้นผู้ฝึกชี่ของประเทศฉิงเทียนก็บินมาอย่างรวดเร็ว และหามข่งหลินไป

สามอริยบุคคลปรบมือเบาๆ และฝูงชนโห่ร้องไม่รู้จบ

มีแค่ประมุขของประเทศหวนหยู่ ถอนหายใจยาว และดูผิดหวังเล็กน้อย

เดิมทีเขาคิดว่าข่งหลินจะเป็นตัวแทนประเทศหวนหยู่ของพวกเขาต่อสู้จนจบ แต่ความเป็นจริงคือ ทำได้แค่เดินมาได้ขั้นนี้

หันหน้ามองไป ประมุขประเทศหวนหยู่ปรบมือเพื่อแสดงความยินดีให้กับประมุขประเทศเฟิงหยู่

ประมุขประเทศเฟิงหยู่มีความสุขเป็นอย่างมาก นี่มันมีความสุขมากกว่าเก็บสมบัติได้จริงๆ

อะไรเรียกว่าการได้อยู่ในที่เหมาะสม จะมีโอกาสได้พบผลสำเร็จก่อน

โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน ไม่มีอะไรจะเกินไปกว่านี้ได้แล้ว

เย่หนานเทียนก็ถูกคนหามไปอย่างช้าๆ จะเห็นได้ว่า แม้ว่าเขาจะชนะ แต่ก็ค่อนข้างโชคดี ตัวเขาเองไม่สามารถขยับได้เลย

ถ้าข่งหลินสามารถยืนหยัดได้อีกครั้ง แพ้หรือชนะยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด

หลังจากการต่อสู้ครั้งแรกสิ้นสุดลง เกาะเมืองหลวงที่เดิมทีโอ่อ่าตระการตา และรัศมียิ่งใหญ่ ได้กลายเป็นซากปรักหักพังไปแล้วในขณะนี้

ด้านบนมีรอยแตกมากมาย ทนมองตรงๆไม่ได้จริงๆ ทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนกำลังจะพังทลายเมื่อเหยียบลงไป

แต่ในเวลานี้ กลุ่มผู้ฝึกชี่จากราชวงศ์ประเทศฉิงเทียนได้ปรากฏตัวขึ้น

ในเวลาเดียวกันพลังชี่ก็สว่างขึ้น และหินที่ถูกทำลายทั้งหมดก็บินกลับมาอย่างรวดเร็ว รอยแตกทั้งหมดก็ฟื้นตัวอย่างบ้าคลั่งด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

หลังจากนั้นไม่นาน เกาะก็กลับสู่สภาพเดิม

ต้องบอกว่า วิชาของผู้ฝึกชี่ อยู่ในบางด้าน ก็มีประโยชน์มากกว่าของนักบู๊

อย่างน้อย นักบู๊ส่วนใหญ่ ไม่สามารถซ่อมแซมสิ่งต่างๆได้หลังจากทำลายมันไปแล้ว ต่อให้เป็นก้อนหินก็ไม่ได้!

แสงค่ายกลใต้เท้าสว่างขึ้นอีกครั้ง และอีกแปดคนที่เหลือก็ถูกค่ายกลดึงกลับไปที่เกาะของเมืองหลวงอีก