เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1997

ในเวลาเดียวกัน ผู้อาวุโสครึ่งหน้าก็ถือเข็มทิศไว้ในมือ แล้วค่อยๆบินไปที่ประตูบ้านที่ปลอดภัย

“คือที่นี่ไม่มีผิด เงามืด แกคิดว่าแกซ่อนตัวอยู่ที่นี่ ฉันก็จะหาตัวแกไม่เจอเหรอ?”

มีรอยยิ้มจางๆที่มุมปาก ผู้อาวุโสครึ่งหน้าเก็บเข็มทิศไว้

ตราบใดที่คนเข้าร่วมการแข่งนานาประเทศ ใครก็ตามที่สลักชื่อไว้บนศิลาจารึก ก็จะถูกผู้ฝึกชั่วร้ายตรวจจับตำแหน่งที่อยู่ได้อย่างง่ายดาย

นอกจากนี้ยังมีคนที่ใช้หินแร่กุยหยวนที่ผู้ฝึกชั่วร้ายมอบให้ ชาตินี้ก็อย่าได้คิดที่จะหลบหนีจากสายตาของผู้ฝึกชั่วร้าย

ถูกต้อง ของเหล่านี้ก็เป็นแผนการชั่วร้ายอย่างโจ่งแจ้งทั้งหมด

เพียงแต่ว่ามีไม่กี่คนที่มองออกเท่านั้นเอง

ตอนนี้ ผู้ฝึกชั่วร้ายต้องการตามหาใครก็หาคนนั้น เหมือนกับลู่ฝาน หนึ่งเลยไม่ได้สลักชื่อไว้บนศิลาจารึก สองก็ไม่ได้ใช้หินแร่กุยหยวน อาจจะหายากขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีวิธี สิ่งที่ลู่ฝานไม่รู้ก็คือ อันที่จริงก็เริ่มต้นตั้งแต่วินาทีที่เขาเข้าร่วมในการคัดเลือกผู้ฝึกชั่วร้าย ถือกระบี่ปีศาจ

เขาก็ถูกหมายหัวไว้แล้ว

เพียงแต่ว่าต้องร่วมมือกับเข็มทิศพิเศษ ถึงตามหาเขาได้อย่างแม่นยำ

วิ้งวิ้งวิ้ง ผู้อาวุโสครึ่งหน้าเคาะประตูบ้านที่ปลอดภัยอย่างแรง

รอยยิ้มบนใบหน้าลดลง เปลี่ยนเป็นใบหน้าบูดบึ้งเล็กน้อย และทำการเตรียมพร้อมที่จะลงมือได้ทุกเมื่อ โบกมือด้านหลังเบาๆ และเงาสีดำล้อมรอบบ้านที่ปลอดภัยไว้ทั้งหมด

คุณชายเฟิงเทียนให้เขาพาตัวของลู่ฝานกลับไป เรื่องแบบนี้ ถ้าเขาทำไม่สำเร็จ งั้นปัญหาก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ธรรมดา

ดังนั้น ผู้อาวุโสครึ่งหน้าจึงเตรียมพร้อมอย่างดีมาก เพื่อให้แน่ใจลู่ฝานจะไม่สามารถหลบหนีไปได้

“ใคร?”

มีเสียงดังจากภายในประตู เย็นชาเล็กน้อย ผู้อาวุโสครึ่งหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดว่า “ฉันครึ่งหน้า เพื่อนเก่าคุณชายเงามืด มีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณชายเงามืด เชิญคุณชายเงามืดออกมาคุยด้วยหน่อย”

“รอก่อน!”

เสียงเย็นชาจากด้านในประตูตอบกลับมา

ผู้อาวุโสครึ่งหน้าแหงนหน้ามองไปทางประตูบ้านสูงตระหง่าน เขากำลังคิดว่า บุกเข้าไปโดยตรงจะดีกว่าหรือเปล่า

ช่างเถอะ หลอกเขาออกมาก่อนจะดีกว่า

ถ้าแหวกหญ้าให้งูตื่น เซียนบู๊คนหนึ่งมุ่งมั่นที่จะหนีออกไป ก็เป็นเรื่องที่ลำบากมากเช่นกัน!

หลังจากตัดสินใจได้ ผู้อาวุโสครึ่งหน้าก็ตัดสินใจรอสักพัก

และอยู่ในบ้านที่ปลอดภัย ไม่นาน ลู่ฝานที่กำลังดื่มชาพูดคุยกับประมุขหลีซีอยู่ ก็เห็นหลีเหรินหลงเดินมาอีก

“หัวหน้าสำนัก พี่เงามืด ข้างนอกมีคนที่ชื่อครึ่งหน้ามาหาคุณชายเงามืด”

หลีซีได้ยินครึ่งหน้าสองคำนี้ ก็ขมวดคิ้วในทันที และพูดด้วยความประหลาดใจว่า “ครึ่งหน้า?”

ลู่ฝานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็พูดด้วยความประหลาดใจ: “ผู้อาวุโสครึ่งหน้าเหรอ?”

ทั้งสองสอบตากัน ลู่ฝานกับหลีซีเห็นความสับสนในดวงตาของกันและกัน

ผู้อาวุโสครึ่งหน้ามาที่นี่ทำไม เขาตามหาที่นี่เจอได้อย่างไร

ลู่ฝานครุ่นคิด ลุกขึ้นมาพูดว่า “ฉันไปดูสิ”

หลีซีตะโกนพูดกับหลีเหรินหลงว่า “หลีเหรินหลง ตอนนี้ นายรีบไปรายงานให้เทพเงินแปดทิศ ก็บอกว่าผู้อาวุโสผู้ฝึกชั่วร้ายตามหาถึงที่นี่ ถามเขาดู บ้านที่ปลอดภัยของเขา ปลอดภัยหรือไม่”

หลีเหรินหลงพยักหน้าตอบรับ และเดินลงไปพร้อมกับลู่ฝาน

หลีซีขมวดคิ้ว ดูเหมือนเริ่มครุ่นคิดว่าปัญหาสำคัญบางอย่างอีก

ในไม่ช้า ลู่ฝานก็มาถึงหน้าประตู

ประตูเปิดเสียงดังเอี๊ยดอ๊าด และทันใดนั้นสิ่งที่เข้าสู่สายตา ก็คือใบหน้าที่จำง่ายมากของผู้อาวุโสครึ่งหน้าจริงๆ

แม้ว่าเขาจะพยายามอย่างเต็มที่แล้วที่จะทำให้ใบหน้าของตัวเองค่อนข้างปกติแล้ว แต่มองเพียงแวบเดียว ก็ยังเห็นความคลาดเคลื่อนด้านซ้ายและขวาได้อย่างชัดเจน

เมื่อเห็นลู่ฝาน รอยยิ้มสดใสปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้อาวุโสครึ่งหนึ่ง กระตุกยิ้มมุมปากครึ่งหน้า และอีกครึ่งหน้า ก็ยกหางตาขึ้น

“เงามืด นายไม่อยู่ที่คฤหาสน์ของจวนองค์ชายใหญ่ดีๆ วิ่งมาทำอะไรที่นี่ ตามฉันไปหน่อยเถอะ มีคนต้องการพบนาย”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ลู่ฝานก็เข้าใจทุกอย่างในทันที