เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2012

ประเทศฉิงเทียน ทรุดลงลึกกว่าเก้าพันกว่ากิโลเมตร

เจาะทะลวงโพรงหิน หนวดยืดขยายลุกลามไร้ที่สิ้นสุด

ลำแสงส่องสว่าง แสงทั้งหมดต่างมารวมกันอยู่ที่นี่ ท้ายที่สุดสลายกลายเป็นก้อนเนื้อขนาดใหญ่

ก้อนเนื้อกลมใหญ่นี้ ใหญ่แต่นิ่ม เสมือนหัวใจที่เต้นตึก ๆ

หนวดเก้าสีสองด้านของมันแยกออกเป็นสองสายเสมือนแขน โยกไปโยกมาไม่หยุด

หนวดเหล่านี้มักจะปล่อยพลังเล็กละเอียดออกไปด้านนอก แต่พลังทุกเส้นตามเชื่อมโยงต่อกัน กลายเป็นหนวดที่ยิ่งนานยิ่งเติบโตนับไม่ถ้วน

ไม่ผิด มันก็คือหัวใจของสัตว์อสูรอากาศธาตุ

พลังที่หนวดกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างในประเทศฉิงเทียน ท้ายที่สุดเชื่อมผ่านเส้นละเอียดเสมือนเส้นไหมเหล่านี้ รวมเข้าเป็นก้อนเนื้อ

ไม่มีใครรู้ว่าก้อนนี้เนื้อจะใหญ่ได้แค่ไหน และไม่มีใครรู้ถึงพลังของก้อนเนื้อนี้ ว่าน่ากลัวเพียงใด

สิ่งเดียวที่สามารถยืนยันได้ก็คือ หลังจากพลังภายในก้อนเนื้อระเบิดออกมา

อย่าว่าแต่ประเทศฉิงเทียนที่เล็กจ้อยเลย เกรงว่าต่อให้เป็นทั่วทั้งเขตเหนือ ต่างก็ได้รับผลกระทบรุนแรง

ตึก! ตึก! ตึก!

ก้อนเนื้อยังเต้นตึกตึกตามปกติ แต่พลังที่ลอดออกมารอบด้าน กลับเพิ่มความบ้าคลั่งขึ้น

เดิมมันจำเป็นต้องกลืนกินหนึ่งวัน กระทั่งสิบวันถึงได้รับพลัง ตอนนี้ทุกชั่วโมงทุกวินาทีที่ผู้พ่ายแพ้ถูกส่งลงมาอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ลำแสงบนก้อนเนื้อ เริ่มเปลี่ยนเป็นยิ่งสว่าง

ตึกตึก! ตึกตึก! ตึกตึก!

ในที่สุด การเต้นของมันก็เพิ่มความเร็วขึ้น

บนก้อนเนื้อ ปริออกเป็นรอยร้าวขนาดใหญ่เส้นหนึ่ง

ค่อย ๆ เปิดออก ในรอยร้าวคือดวงตาสีแดงคล้ำดวงหนึ่ง

ดวงตาดำขลับสอดรับกับตาขาวที่เต็มไปด้วยเลือด ทำให้ก้อนเนื้อดูแปลกประหลาดยิ่ง

อย่างน้อยสัตว์อสูรอากาศธาตุปกติ ก็ไม่มีทางเป็นอย่างนั้น ได้แต่พูดว่า สัตว์อสูรอากาศธาตุตัวนี้ของประเทศฉิงเทียน เป็นเพราะกินผู้ฝึกชั่วร้ายกินมากไปจริง ๆ ร่างกายถึงได้อาบไปด้วยออร่าปีศาจ

“จี๊ดจี๊ด!”

ทันใดนั้น ใต้พื้นดินที่ลึกสุดสีดำทึบ ถึงกับมีเสียงหนูลอดออกมา

ก้อนเนื้อใหญ่มองไปในความมืดมิด ลูกตามหึมาเสมือนคบไฟในยามค่ำคืน พริบตาเดียวก็มองเห็นหนูสีขาวตัวเล็กจ้อยตัวหนึ่ง ขยับเข้ามาใกล้

ก้อนเนื้อใหญ่มองหนูตัวน้อยด้วยสีหน้าฉงน ดูคล้ายไม่เข้าใจว่านี่คือสิ่งใด!

หนูขาวเห็นดวงตาบนก้อนเนื้อใหญ่ ก็หยุดวิ่งทันที กอดอาหารไว้พลางเริ่มใช้ปากเล็กแทะกัด

ก้อนเนื้อใหญ่มองหนูตัวน้อยอย่างแปลกใจ ขณะเดียวกันก็อ้าปากขึ้น

เป็นปากที่เสมือนดอกไม้สดผลิบาน เต็มไปด้วยแสงสว่างและเจิดจ้า

อ้าปาก มันถึงกับเลียนแบบริมฝีปากอ้าและหุบของหนูตัวน้อย เหมือนกำลังกินอาหาร

หนูตัวน้อยเห็นอย่างนั้น พลันหัวเราะตัวโก่ง

จากนั้นมันหักอาหาร แล้วส่งให้ก้อนเนื้อใหญ่ก้อนเนื้อใหญ่ยื่นหนวดเล็ก ๆ อันหนึ่ง ขยับไปใกล้หนูตัวน้อย

หนวดหลากสี ถึงกับสัมผัสโดนอาหารจริง ๆ จากนั้นอาหารในมือหนูตัวน้อยก็ถูกม้วนเอาไป หนูตัวน้อยโมโหยกหมัดให้ก้อนเนื้อใหญ่

ก้อนเนื้อใหญ่ได้อาหารมาแล้ว ยัดเข้าปากตัวเองทันที

จากนั้น เห็นได้ชัดว่าดวงตาเพียงหนึ่งเดียวของก้อนเนื้อใหญ่พลันสว่างไสวขึ้นมา

สิ่งนั้นให้ความรู้สึกเหมือนผีหิวโซที่ถูกขังเอาไว้สิบกว่าปี ในที่สุดก็ได้พบสาวงาม

ลำแสงสีเขียวในดวงตากำลังจะพุ่งออกมาแล้ว!

หลังจากหนูตัวเล็กชูหมัดใส่ก้อนเนื้อใหญ่อีกครั้ง ก็หมุนตัวจากไป

ก่อนไป หนูตัวเล็กพ่นไข่มุกเล็ก ๆ เม็ดหนึ่งออกจากปาก

มันมีขนาดประมาณกรวด หนูตัวเล็กใช้นิ้วมือตบไข่มุกลงไปในส่วนลึกของทรายและหิน แล้วจึงวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว

…...

ในเวลาเดียวกัน ที่พระราชวัง ตำหนักหมิงฉี่

ดวงตาของเจ้าสำนักหลีซีพลันสว่างวาบ หัวเราะฮ่าฮ่า “หาเจอแล้ว ในที่สุดก็หาเจอแล้ว ทุกท่านเตรียมตัว ครั้งนี้พวกเรานับว่ามีความมั่นใจเพิ่มขึ้นแล้ว!”

ออร่าปีศาจปลิวว่อน ไม่หยุดสว่างไสว ตามด้วยออร่าปีศาจพรั่งพรูไปทั่วประเทศฉิงเทียนไม่ขาดสาย เฟิงเทียนอยู่ในสถานะที่ฆ่าไม่ตาย

“โลกด้านหนึ่ง ช่วงชิง!”

เทพเงินแปดทิศกำมือแน่น

พลังแห่งโลกกักขังเฟิงเทียน ขณะเดียวกันกระบี่ของเทพบู๊หุ้นตุ้นก็ฟันลงมา

“กระบี่บ่อเกิด! ”

กระบี่แฝงไว้ด้วยพลังหุ้นตุ้น กระบี่ไร้เสียงฟันลง

เฟิงเทียนถูกสองรุมหนึ่ง กลับไม่ได้เลือดตกยางออก ยิ่งไม่มีท่าทางเหมือนได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย

“หวนอดีต! ”

อริยบุคคลแห่งจักรวาลขณะนั้นก็ลงมือ ร่างของเฟิงเทียนเริ่มหดเล็กลง

ดูคล้ายกำลังจะหวนอดีตจากปัจจุบันไปเมื่อยังเด็ก กระทั่งหวนอดีตไปถึงยามคลอด

เฟิงเทียนยังคงหัวเราะ กระบวนท่าของทั้งสามคนรุมโจมตีลงบนร่างเขา เขากลับดูคล้ายไร้ปฏิกิริยาตอบสนอง

กระทั่งกระบวนท่าสุดท้ายของอริยบุคคลแห่งจักรวาลผ่านไป เฟิงเทียนถึงได้หัวเราะเบา ๆ “น่าเบื่อเหลือเกิน พวกนายยังคงใช้แต่ลูกไม้เดิม ๆ เหล่านั้น”

เงาร่างสีดำสว่างวาบ เฟิงเทียนฟื้นฟูร่างกายอีกครั้ง

สถานะเหมือนฆ่าไม่ตายนั้น ทำให้สามอริยบุคคลขมวดคิ้วแน่น

ด้านล่าง การเคลื่อนไหวของสัตว์อสูรอากาศธาตุยิ่งนานยิ่งลุกลาม

เทพเงินแปดทิศพูดว่า “เฟิงเทียน พวกเราฆ่านายไม่ตาย นายก็ฆ่าพวกเราไม่ตาย สงครามนี้ ย่อมน่าเบื่อแน่นอน!”

เฟิงเทียนหัวเราะฮ่าฮ่า “ฉันฆ่าพวกนายไม่ตาย? เจ้าโง่เอ๋ย หรือนายมองไม่ออกเหรอ ที่จริงแล้วฉันกำลังถ่วงเวลาอยู่ ซู่มั่น เธอคงรอนานแล้วมั้ง!”

เฟิงเทียนเพิ่งพูดจบ กลิ่นอายรวดเร็วเฉียบคมขุมหนึ่ง พริบตานั้นพลันปรากฏขึ้นด้านหลังสามอริยบุคคล

ฉับพลัน สีหน้าของสามอริยบุคคลเปลี่ยนไปทันที

“เต๋าแห่งการสังหาร อริยบุคคลคุน! ”