เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2020

สรุปบท บทที่ 2020 ฆ่าฟันฝ่าวงล้อม (2): เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

สรุปตอน บทที่ 2020 ฆ่าฟันฝ่าวงล้อม (2) – จากเรื่อง เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น

ตอน บทที่ 2020 ฆ่าฟันฝ่าวงล้อม (2) ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดยนักเขียน โอหยางวิ่น เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เสื้อผ้ายับยู่ยี่ ผมเผ้ายุ่งเหยิง

บนตัวธิดาเทพแห่งความมืดเต็มไปด้วยเลือด จ้องลู่ฝานด้วยสายตาแหลมคมเหมือนมีด

“ไป!”

ลู่ฝานพูดกับพวกหลีเหรินหลงที่อยู่ด้านหลัง

หลีเหรินหลงไม่เกรงใจ พยักหน้าแล้วดึงหลีซีไปอย่างรวดเร็ว

ลู่ฝานสูดหายใจลึก กำกระบี่หนักไร้คมไว้ในมือ จ้องธิดาเทพแห่งความมืดแล้วพูดว่า “เธอตามฉันมาตลอดเลยเหรอ”

ธิดาเทพแห่งความมืดพูดด้วยเสียงเย็นชา “ใช่ มีคนให้ฉันจับตาดูนายตลอดเวลา!”

ปราณชี่ปกคลุมตัว ลู่ฝานพูดว่า “ฉันมีดีอะไร ทำไมธิดาเทพแห่งความมืดต้องจับตาดูฉันตลอดเวลา พูดเยอะก็เปล่าประโยชน์ ลงมือเถอะ!”

ลู่ฝานสะบัดกระบี่กำลังจะลงมือ

ทันใดนั้นเขาเห็นลูกตาดำขลับน่ากลัวอยู่ในสายตาเขา

แสงสว่างวาบขึ้นนัยน์ตาธิดาเทพแห่งความมืด นัยน์ตาลู่ฝานมองไม่เห็นอะไรอีกแล้ว

เหมือนโดนสะกดวิญญาณ เมื่ออยู่ต่อหน้าธิดาเทพแห่งความมืด เหมือนพลังวิญญาณอันแข็งแกร่งของเขาไม่สามารถตอบโต้อะไรได้เลย

จากนั้นเสียงของธิดาเทพแห่งความมืดดังข้างหูลู่ฝาน

“ลู่ฝาน ผู้อาวุโสซู่มั่นขอให้ฉันเอาของอย่างหนึ่งให้นาย รับมันไว้แล้วหนีไปทางตะวันออกเฉียงใต้ มีชีวิตอยู่ต่อไป!”

ลู่ฝานอึ้งไปแล้ว

ผู้อาวุโสซู่มั่นมีของให้เขาเหรอ

อีกทั้งยังขอให้ธิดาเทพแห่งความมืดเอามาให้เขาด้วย

ไม่รอให้ลู่ฝานได้ตั้งตัว เขารู้สึกว่ามีของหนึ่งอย่างเพิ่มมาในตัว

มันเป็นมุกสว่างไสว เข้ามาในเส้นลมปราณของเขาผ่านทางพลังวิญญาณ

มุกละลายในร่างกายอย่างรวดเร็ว สุดท้ายกลายเป็นหัวใจที่กำลังเต้นอยู่

นี่คือ......

ธิดาเทพแห่งความมืดละสายตาน่ากลัวของตัวเองออกมา

ลู่ฝานรู้สึกเบาทั้งตัว

“ลู่ฝาน คิดไม่ถึงว่าวิทยายุทธด้านวิถีวิญญาณของนายจะดีขนาดนี้”

ลู่ฝานมองความเย็นชาบนใบหน้าธิดาเทพแห่งความมืด เธอทำให้เขามึนไปหมดแล้ว

เธอมาช่วยหรือมาหาเรื่องกันแน่

ลู่ฝานไม่เข้าใจจริงๆ

เขามีคำถามมากมายอยากถามธิดาเทพแห่งความมืด

แต่เห็นได้ชัดว่าธิดาเทพแห่งความมืดไม่มีท่าทีจะอธิบายให้ลู่ฝานฟัง

เธอหันหลังออกไปโดยไม่ลังเลสักนิด

ลู่ฝานมองด้านหลังเธอ แล้วก็มองหัวใจที่เพิ่มมาในตัวอย่างประหลาด เขาขมวดคิ้วเป็นปม

เสียงเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้นในตัวลู่ฝาน

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ นี่หัวใจปีศาจสวรรค์ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงอยู่กับเจ้านายล่ะ นี่มันของปีศาจห้าชิ้นไม่ใช่เหรอ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เธอหมายความว่ายังไง”

ลู่ฝานส่ายหน้า “ไม่รู้เหมือนกัน ฉันก็ไม่เข้าใจ ตอนนี้ฉันอยากรู้แค่ว่าถ้านี่คือหัวใจปีศาจสวรรค์จริงๆ แล้วอันที่เฟิงเทียนใส่เข้าไปในตัวคืออะไร เขารวบรวมกระดูก เลือด มุกและร่างของปีศาจสวรรค์ครบแล้วไม่ใช่เหรอ ถ้าขาดไปหนึ่งอย่างเขาจะเป็นเทพได้ยังไง”

เมื่อคิดถึงตรงนี้ จู่ๆ ชื่อหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวลู่ฝาน

“ผู้อาวุโสซู่มั่น!”

ลู่ฝานพึมพำ เขาคิดถึงความเป็นไปได้ที่น่ากลัวมากได้หนึ่งอย่าง

ถ้านี่คือฝีมือของผู้อาวุโสซู่มั่น งั้นเป้าหมายเดียวของผู้อาวุโสซู่มั่นก็คือขัดขวางไม่ให้เฟิงเทียนเป็นเทพปีศาจ

ถึงเป็นนักบู๊แดนปราณฟ้าทั่วไป หลังจากมีร่างอมตะแล้ว ทำให้แขนขากลับมาเป็นเหมือนเดิม แค่เสียพลังปราณนิดหน่อยเท่านั้น

แต่ตอนนี้เฟิงเทียนที่เอาแต่พูดว่าจะเป็นเทพ พบว่าอาการบาดเจ็บแค่นี้ตัวเองยังรักษาไม่ได้

ต้องมีอะไรผิดพลาดตรงไหนแน่ๆ

แสงหนึ่งพุ่งมาจากด้านนอก หนวดทั้งหมดหลบให้คนคนนี้เหาะเข้ามาโดยอัตโนมัติ

เฟิงเทียนเงยหน้ามอง สีหน้าที่ไม่สู้ดีอยู่แล้วยิ่งไม่สู้ดีเข้าไปอีก

เหมือนโดนคนนับไม่ถ้วนเหยียบหน้า บิดเบี้ยว โหดเหี้ยม ประกายสีเลือดนัยน์ตายังเคลื่อนไหวไม่หยุด

สรีระอ่อนช้อย ท่วงท่าการเดินงดงาม

ใครคนหนึ่งเดินมาบนหนวด หนวดรอบๆ ไม่อยู่ในการควบคุมของเฟิงเทียน เมื่อเจอคนคนนี้เหมือนเด็กเจอแม่ ไม่คิดจะโจมตีอะไรเลย

อาศัยแสงเจ็ดสีรอบๆ ในที่สุดเฟิงเทียนเห็นคนที่มาแล้ว

เฟิงเทียนกัดฟันพูดว่า “ซู่......มั่น ฉันน่าจะเดาได้นานแล้วว่าเธอแอบเล่นลับหลัง!”

ซู่มั่นยืนอย่างเฉยเมยอยู่หน้าเฟิงเทียน พูดอย่างราบเรียบว่า “คุณชายเฟิงเทียน ร่างใหม่ใช้งานได้ดีไหม”

เฟิงเทียนพูดเสียงดังว่า “เธอทำอะไรกันแน่ ทำไมร่างกายฉันถึงฟื้นฟูไม่ได้ ทำไมสัตว์อสูรอากาศธาตุไม่โจมตีเธอ เธอใช้วิธีอะไรกันแน่!”

ซู่มั่นมองเฟิงเทียนด้วยสายตาเวทนา “เพราะฉันเป็นคนเลี้ยงสัตว์อสูรอากาศธาตุตัวนี้ แม้นายเก็บมันกลับมา แต่นายไม่เห็นเหรอว่ามันเห็นฉันเป็นเจ้าของมัน”

เฟิงเทียนพูดอย่างตกใจว่า “เห็นเป็นเจ้าของเหรอ สัตว์อสูรอากาศธาตุยอมรับคนเป็นเจ้าของได้ด้วยเหรอ”

ซู่มั่นพูดว่า “ใช่ สัตว์อสูรในใต้หล้าสามารถยอมรับคนเป็นเจ้าของได้ แม้แต่อาวุธวิเศษยังทำได้เลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสัตว์อสูรอากาศธาตุ อันที่จริงเมื่อก่อนฉันไม่รู้เรื่องนี้เลย จนกระทั่งมีอยู่วันหนึ่งสัตว์อสูรอากาศธาตุตัวนี้กินดื่มเลือดฉัน”

เฟิงเทียนพูดอย่างเสียสติ “แต่ถึงเป็นเช่นนี้ เธอก็ไม่น่าจะทำลายความสามารถในการรักษาอาการบาดเจ็บของฉัน!”

ซู่มั่นยิ้มแล้วพูดอย่างเฉยเมยว่า “นั่นมันอีกเรื่อง นายไม่รู้สึกเหรอว่าหัวใจปีศาจสวรรค์ที่นายใช้อยู่ อันที่จริงมันเป็นของปลอม”

ผู้อาวุโสซู่มั่นชี้ไปที่หัวใจของเฟิงเทียนแล้วพูดต่อ “น่าสนุกมากใช่ไหมล่ะ!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า