เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2073

เจ้าสำนักหลีซีหัวเราะชั่วร้ายมาก ราวกับว่าราชาปีศาจผู้ปราบมังกรที่ตามฆ่าพวกเขาไม่ได้มีพลานุภาพน่ากลัวขนาดนั้น เป็นแค่หมูสามชั้นบนเขียงเท่านั้น

ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “เจ้าสำนักหลี คงไม่ได้ง่ายขนาดนั้นมั้ง สามราชาปีศาจสามารถไล่ตามเทพเงินแปดทิศกับอริยบุคคลแห่งจักรวาลได้ แม้พละกำลังจะแย่ขนาดไหน พวกเราก็ไม่น่าจะรับมือได้หรอก”

เจ้าสำนักหลีซีพูดว่า “สมองนายตื่นตัวดีมาก แต่นายรู้เพียงแค่ผิวเผิน ยังไม่รู้อะไรอีกมากมาย”

เจ้าสำนักหลีซีเงียบไปแล้วพูดต่อ “ตอนนี้พวกผู้ฝึกชั่วร้ายสามารถไล่ตามเราได้ ไม่ใช่เพราะพละกำลังของสามราชาปีศาจเหนือกว่าเราหรอก พูดตามตรง ถ้าเป็นการต่อสู้ปกติ อย่าว่าแต่เทพเงินแปดทิศบวกกับอริยบุคคลแห่งจักรวาลเลย แค่เทพเงินแปดทิศคนเดียวก็ทำลายพวกเราได้แล้ว การที่พวกเขาอวดดีขนาดนี้ได้ ไม่มีอะไรนอกจากเทพเงินแปดทิศกับอริยบุคคลแห่งจักรวาลบาดเจ็บสาหัส แล้วก็โดนวิญญาณพยาบาทโจมตีอีกครั้ง บวกกับผู้ฝึกชั่วร้ายเยอะขนาดนี้ พวกเขากลัวว่าเฟิงเทียนจะตามมา เลยไม่กล้าสู้ต่อเท่านั้น”

ลู่ฝานแอบพยักหน้า เจ้าสำนักหลีซีพูดมีเหตุผลจริงๆ

ประมุขประเทศตันเซิ่งที่อยู่ข้างๆ ได้ยินคำพูดของเจ้าสำนักหลีซี เขาขมวดคิ้วพูดว่า “พวกนายคงไม่ได้จะไปฆ่าราชาปีศาจผู้ปราบมังกรใช่ไหม เจ้าสำนักหลี นายเป็นคนธรรมดา คงไม่เข้าใจความแตกต่างระหว่างยอดฝีมือระดับอริยบุคคล นี่ไม่ใช่ว่าฝั่งเรามีขุนพลังสุดเหนือฟ้าอยู่ไม่กี่คน แต่อีกฝ่ายมีแค่คนเดียวแล้วเราจะชนะได้ ความแตกต่างระหว่างยอดฝีมือระดับอริยบุคคล บางครั้งมันต่างกันราวฟ้ากับเหวจริงๆ อย่างเช่น ราชาปีศาจผู้ปราบมังกร ต้องมีเต๋าอันยิ่งใหญ่ในมือ มีโลกในตัวแน่ๆ ไม่เกรงกลัวยอดฝีมือในใต้หล้า เทียบกับการสืบเสาะจากสวรรค์ของสามอริยบุคคล ไม่ได้ต่างกันแค่นิดเดียว เทพอักษรบวกกับฉัน พวกกับอสูรศักดิ์สิทธิ์แล้วก็พวกเรา อาจพอสู้ได้ แต่ถ้าพูดว่าฆ่าเขา ไม่มีทางเป็นไปได้เลย!”

ไอ้อ้วนตงพยักหน้าข้างๆ “ฉันเห็นด้วยกับที่ประมุขประเทศตันเซิ่งพูด เจ้าสำนักหลี สถานการณ์ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นจริงๆ!”

เจ้าสำนักหลีซียิ้มแล้วพูดว่า “หัวโบราณ พวกนายลุ่มหลงกับพลังตัวเองเกินไป ไม่เห็นความสำคัญของอาวุธและอุปกรณ์ต่างๆ ถ้าไม่ได้หากระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมเจอก่อนมาสำนักที่ 33 ฉันไม่มีทางพูดเรื่องพวกนี้กับพวกนายแน่ๆ แต่ตอนนี้พวกนายอาจไม่รู้ว่าประเทศฉิงเทียนเป็นเก้าประเทศใหญ่ได้ยังไง และในตอนนั้นฆ่าผู้ฝึกชั่วร้ายจนพ่ายแพ้ราบคาบได้ยังไง คิดว่าอาศัยแค่ขุนพลังสุดเหนือฟ้าธรรมดาๆ ในประเทศฉิงเทียนอย่างนั้นเหรอ คิดสิคิด”

เหมือนลู่ฝานพอเข้าใจคำพูดของเจ้าสำนักหลีแล้ว

ประมุขประเทศตันเซิ่งกับไอ้อ้วนตงก็ไม่ใช่คนโง่ พวกเขาเข้าใจความหมายของเจ้าสำนักหลี แต่พวกเขาก็ยังขมวดคิ้วอยู่

ออร่าปีศาจกลางอากาศรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

หานเฟิงชี้ไปบนฟ้าแล้วตะโกนว่า “พวกผู้ฝึกชั่วร้ายปล่อยหุ่นเชิดออกมาแล้ว พวกเขาจะกวาดล้างทุกอย่างแล้ว พวกเราหลบก่อนดีกว่า!”

ลู่ฝานตะโกนว่า “ทุกคนเอาเสื้อผ้าผู้ฝึกชั่วร้ายของพวกนายออกมาสวมไว้ แล้วปล่อยออร่าปีศาจออกมา!”

ทุกคนที่กำลังตื่นตระหนกรีบเอาเสื้อผ้าผู้ฝึกชั่วร้ายออกมา

พวกคนที่ไม่มีเสื้อผ้าของผู้ฝึกชั่วร้ายรีบขยับเข้าไปใกล้คนข้างๆ ที่มีเสื้อผ้าของผู้ฝึกชั่วร้าย พยายามยัดตัวคนสองคนเข้าไปในชุดคลุมดำ

หลีเหรินหลงก็เอาชุดคลุมสีดำออกมาสวมให้เจ้าสำนักหลีซี

เงาหุ่นเชิดซากศพสีดำ-แดงบนท้องฟ้า แววตาเหมือนเลือด ลมหายใจเป็นพิษ โฉบไปมาอย่างรวดเร็ว

เหมือนพวกมันหาแค่คนที่มีกลิ่นอื่นบนตัว สำหรับคนที่ทั้งตัวเต็มไปด้วยออร่าปีศาจเหมือนพวกลู่ฝาน พวกมันมองแค่แวบเดียวก็ไม่สนใจอีก

หลีเหรินหลงประคองเจ้าสำนักหลีซียืนอยู่ที่เดิม เจ้าสำนักหลีซีพูดเสียงเบากับลู่ฝานว่า “ลู่ฝาน เหมือนประมุขประเทศตันเซิ่งกับท่านเทพอักษรไม่ค่อยปลื้มแผนฉันเท่าไร นายคิดว่าไง”

ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบว่า “เจ้าสำนักหลี ถ้านายคิดว่าฉันสู้กับราชาปีศาจผู้ปราบมังกรคนเดียวได้ นายประเมินฉันสูงไปแล้วล่ะ ฉันว่าถ้าไปคงตายอย่างน่าเวทนาแน่ๆ!”