เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2079

ใบหน้าเจ้าสำนักหลีมีรอยยิ้ม เขาเอาของอย่างหนึ่งออกมาจากอก

รูปร่างเหมือนหิน มีขอบมีมุม ด้านบนสลักตราประทับสามรอย สอดคล้องกับพลังธาตุลม ไฟและน้ำ

หินขนาดประมาณครึ่งฝ่ามือ พลิกดูด้านหลังเป็นเงาของถาวอู้ (สัตว์ในตำนานโบราณ)

“นี่คืออะไร”

หานเฟิงและคนอื่นเดินเข้ามาใกล้ มองหินในมือเจ้าสำนักหลีแล้วถามขึ้น

เจ้าสำนักหลีสะบัดมือให้หลีเหรินหลงและศิษย์ของหอฝึกสัตว์ พวกเขารีบถอยออกไปทันที

“หนานกงสิง มานี่!”

เจ้าสำนักหลีตะโกนเรียกหนานกงสิง

หนานกงสิงรีบเดินมาข้างเจ้าสำนักหลีทันที

เจ้าสำนักหลีดึงหนานกงสิงแล้วพูดว่า “หนานกงสิง ตระกูลหนานกงของนายกับตระกูลหลีหอฝึกสัตว์ของฉัน คบค้าสมาคมกันมาหลายชั่วคน พ่อนายมาเป็นแขกที่หอฝึกสัตว์หลายครั้ง ฉันก็เคยคุยกับเขาหลายครั้งเหมือนกัน ตระกูลหนานกงของพวกนายมีแต่คนฉลาดและกล้าหาญ ฉันหวังว่านายจะสืบสานความศรัทธาของตระกูลหนานกงต่อไป ขอแค่ตระกูลหนานกงมีนายอยู่ ไม่มีทางล่มสลายแน่ๆ ขอแค่ประเทศฉิงเทียนมีพวกเราอยู่ ก็จะไม่มีวันพังพินาศ วันนี้นายห้ามทำให้ตระกูลหนานกงขายหน้าเด็ดขาด!”

คำพูดของเจ้าสำนักหลีทำให้เลือดร้อนในตัวหนานกงสิงพลุ่งพล่าน ใบหน้าแดงเถือกขึ้นมาทันที

หนานกงสิงพยักหน้าแรงแล้วพูดว่า “เจ้าสำนักหลีวางใจเถอะ ฉันไม่มีทางทำให้ตระกูลหนานกงขายหน้า บอกมาเลยว่าฉันควรทำยังไง”

เจ้าสำนักหลีตบไหล่หนานกงสิงแล้วพูดว่า “ควบคุมกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมในมือนายอย่างสุดความสามารถ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่านายจะรู้สึกเจ็บปวดขนาดไหน ไม่ว่าจะยากเย็นขนาดไหนต้องอดทนให้ได้ อย่างน้อยประมาณหนึ่งชั่วโมง!”

จู่ๆ หนานกงสิงรู้สึกแปลกๆ แม้เขาไม่ได้เป็นคนฉลาดมากนัก แต่ก็ไม่ใช่คนโง่

ความหวาดระแวงผุดขึ้นในใจ หนานกงสิงกลืนน้ำลายแล้วพูดว่า “เจ้าสำนักหลี ทำไมฉันรู้สึกเหมือนวันนี้ฉันจะตายอยู่ที่นี่ เจ้าสำนักไม่ได้จงใจบังคับฉันใช่ไหม! ให้ฉันถือกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมคนเดียวเหรอ”

เจ้าสำนักหลีกดเสียงต่ำ มองหนานกงสิงด้วยสีหน้าเคร่งขรึมแล้วพูดว่า “นายคิดว่าฉันจงใจบังคับนายก็ได้ แต่วันนี้นายจำเป็นต้องทำเช่นนี้ อีกทั้งเรื่องนี้มีนายเพียงคนเดียวที่ทำได้ ฉันไม่มีเวลามาอธิบายอะไรให้นายฟังแล้ว พวกลู่ฝานกำลังเสี่ยงชีวิตยื้อเวลาให้พวกเราอยู่ด้านล่าง ถ้านายยังมีความกล้าอยู่ก็รีบถือกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมไว้ให้ดี!”

หนานกงสิงหุบปากเงียบ ไม่พูดอะไรสักคำ

ยกมือไปจับกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมเอาไว้แน่น เจ้าสำนักหลีโยนหินในมือเข้าไปในกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรม

จากนั้นกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมเริ่มส่งเสียงครืน ครืน

“ทุกคนกระจายตัว”

เจ้าสำนักหลีพูดเสียงกังวาน ตัวเขาก็ถอยไปด้านข้าง

จู่ๆ เกิดแสงสว่างจ้าบนกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรม เวลาเพียงพริบตาเดียว แสงสว่างยิ่งกว่าตอนที่พวกเริ่นหยู่ร่วมมือกันใส่พลังเข้าไป ตอนอยู่ในจวนอากาศธาตุของธิดาเทพแห่งไฟ

กระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมเริ่มใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว หนานกงสิงช็อกไปแล้ว เขาเพิ่งรู้ว่ากระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมขยายใหญ่ได้ด้วย

ตอนนี้หนานกงสิงรู้แล้วว่าสิ่งที่เจ้าสำนักหลีโยนไปบนกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมคืออะไร

มันเป็นหินแร่ของถาวอู้ หนึ่งในสี่อสูรดุร้ายสมัยโบราณ พลังที่แฝงอยู่ด้านในเรียกได้ว่ามากมายไม่มีที่สิ้นสุด

หนานกงสิงรู้สึกเหมือนกระจกในมือตัวเองกลายเป็นอสูรดุร้ายไร้เทียมทานตัวหนึ่ง ราวกับพยายามจะหนีออกจากมือของเขา

หนานกงสิงกัดฟันจับกระจกไว้แน่น เขาไม่มีทางปล่อยมือเด็ดขาด

แม้พลังนี้อาจฉีกเขาเป็นชิ้นๆ ก็ตาม

หานเฟิงและคนอื่นเห็นภาพนี้ พวกเขาพากันถอยหลังแยกย้าย

จั่วหยุนตงเอ่ยชมว่า “กระจกนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ ตอนนี้พลังที่แฝงอยู่ด้านใน คงฆ่าขุนพลังสุดเหนือฟ้าได้สบายๆ!”

เริ่นหยู่ขมวดคิ้วพูดอยู่ด้านข้าง “แต่นี่ยังไม่พอหรอก! จะฆ่าราชาปีศาจผู้ปราบมังกร พลังแค่นี้ยังไม่ได้จริงๆ”

เริ่นหยู่เพิ่งพูดจบก็รู้สึกว่ามีคนดึงเสื้อตัวเอง เขาจึงหันไปมอง

เห็นสุ่ยหมิงคงกำลังดึงเสื้อตัวเอง ในเวลาเดียวกันสุ่ยหมิงคงชี้ไปไกลๆ ด้วยสีหน้าตกใจ