เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2089

ลู่ฝานอ้าปากพะงาบๆ ใบหน้าเหม่อลอย ใช้นิ้วชี้ตัวเองแล้วพูดว่า “ผู้นำ ฉันเนี่ยนะ”

เจ้าสำนักหลีซีพยักหน้าพูดว่า “ใช่ ผู้นำ ผู้นำแห่งนานาประเทศ แค่ออกคำสั่ง กองทัพมากมายก็ทำตามคำสั่งของนาย คิดดูให้ดีละกัน!”

ลู่ฝานพูดว่า “ล้อเล่นอะไรกัน ผู้นำแห่งนานาประเทศเนี่ยนะ เจ้าสำนักหลีจะทำอะไรกันแน่!”

เจ้าสำนักหลียักไหล่แล้วพูดว่า “รวบรวมกำลังไง ตอนนี้กำลังของเราอ่อนแอมาก ถ้าไม่รีบหาคนมาช่วย ต่อไปอาจตายอย่าน่าเวทนามากก็ได้ พวกผู้ฝึกชั่วร้ายเตรียมวิธีโหดร้ายให้ฉันกับนายตั้งเท่าไรแล้วก็ไม่รู้ ให้พวกเราไปสัมผัสทีละอย่างหลังโดนจับ”

ลู่ฝานพูดว่า “เจ้าสำนักหลีไม่ได้ใช้ชื่อฉัน ส่งการ์ดเชิญให้ทุกประเทศทางเขตเหนือใช่ไหม!”

เจ้าสำนักหลีชี้ตรงหว่างคิ้วลู่ฝานแล้วพูดว่า “ฉลาด แค่นี้ก็รู้แล้ว ฉันชอบคนหนุ่มแบบนายสุดๆ พูดกับนายไม่ต้องเปลืองแรงเลย ใช่แล้ว หลังออกมาจากสำนักที่ 33 ฉันใช้ชื่อลู่ฝาน เซียนบู๊ทะลวงชั้นฟ้า ให้พวกสัตว์อสูรส่งการ์ดเชิญให้ทุกประเทศทางเขตเหนือ แค่พวกเขาเห็นกระจกจำภาพที่แนบไปกับการ์ดเชิญ อย่างน้อยพวกเขาต้องส่งคนมาเกือบครึ่ง เราแค่รออยู่ที่นี่เท่านั้น มาได้มากเท่าไรก็เอาแค่นั้น เป็นพันธมิตรกับพวกเขา แล้วนายก็เป็นผู้นำ!”

ลู่ฝานกลืนน้ำลายแล้วพูดว่า “ชื่อฉันสามารถทำให้คนพวกนี้มาได้เหรอ”

เจ้าสำนักหลียิ้มแล้วพูดว่า “ลู่ฝานเอ๊ย นายสบประมาทอิทธิพลของตัวเองเกินไปแล้ว ตอนนี้คนในใต้หล้ามีใครไม่รู้จักชื่อเสียงอันโด่งดังของนายบ้าง ครั้งนี้ฉันช่วยนายป่าวประกาศอีกรอบ นายต้องเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงที่สุดในใต้หล้าแน่นอน คนนับไม่ถ้วนต้องร้องตะโกนโวยวายอ้อนวอนอยากเจอนาย แค่เห็นใบหน้าเพียงซีกเดียวของนาย พวกเขาคงรู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่มีอะไรให้ต้องเสียใจแล้ว”

เจ้าสำนักหลีพูดจบ เขาแอบโบกมือไปทางหลีเหรินหลงทันที ฉวยโอกาสตอนที่ลู่ฝานยังตกตะลึงอยู่ หลีเหรินหลงรีบจับรถเข็นไม้ของเจ้าสำนักหลี แล้วเข็นหนีไปทันที

ลู่ฝานยืนอึ้งอยู่ที่เดิมตั้งนาน สีหน้าค่อยๆ แปรเปลี่ยนจากตกใจเป็นแปลกประหลาด

เขารู้สึกเหมือนโดนเจ้าสำนักหลีขายอีกแล้ว อีกทั้งยังเป็นแบบที่ชัดเจนมากด้วย

ขายเสร็จแล้วยังไม่ให้เขาแม้แต่แดงเดียว

นี่มันเรื่องอะไรกัน!

ลู่ฝานอยากรู้จริงๆ ว่าเจ้าสำนักหลีเขียนอะไรในการ์ดเชิญที่ส่งให้ทุกประเทศทางเขตเหนือ

ทำไมชื่อเขาถึงทำให้ทุกประเทศมาเข้าร่วมพันธมิตรแห่งนานาประเทศที่เจ้าสำนักหลีพูดได้

ลู่ฝานคิดไม่ออก แล้วก็ไม่เข้าใจด้วย

จนกระทั่งตอนค่ำหลังจากเขาได้สอบถามคนอื่น แล้วรู้ว่าในการ์ดเชิญเขียนอะไรบ้าง

ลู่ฝานหมดคำจะพูดจริงๆ

เคยเจอคนขี้โม้ แต่ยังไม่เคยเจอคนขี้โม้ขนาดนี้มาก่อน

สิ่งที่เจ้าสำนักหลีซีเขียนในการ์ดเชิญ ทำให้ลู่ฝานอายจนไม่กล้ามองเลย

......

หลังผ่านไปหนึ่งวัน ทุกประเทศทางเขตเหนือ

“อันดับหนึ่งของการแข่งนานาประเทศ คนที่ฝึกทั้งบู๊และชี่ ผู้ห้าวหาญไม่เกรงกลัวเทพปีศาจเฟิงเทียน ผู้แข็งแกร่งที่ฆ่าราชาปีศาจผู้ปราบมังกรด้วยมือตัวเอง สามอริยบุคคลไม่ได้เรื่อง สำนักมารอ่อนแอต่อหน้าค่ายกล ผู้กอบกู้โลก มีเพียงคนอย่างลู่ฝานเท่านั้น! ขอเชิญผู้แข็งแกร่งในใต้หล้าร่วมช่วยเหลือ!”

ประมุขเหล่านี้ได้รับการ์ดเชิญใบนี้จากหนูมิติที่จู่ๆ โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้

เมื่อเห็นเนื้อหาในการ์ดเชิญ ปฏิกิริยาของประมุขทุกประเทศแตกต่างกันออกไป

“ไร้สาระ!”

“บ้าบออะไรกัน!”

“ลู่ฝาน ฉันเคยได้ยินชื่อนี้ เขาแข็งแกร่งมากเหรอ”

“ผู้ฝึกชั่วร้ายจะป่วนอีกแล้วใช่ไหม ลู่ฝานคือใคร เดี๋ยวนะ มีตราประทับของหอฝึกสัตว์ด้านหลังการ์ดเชิญด้วย นี่มันเรื่องอะไรกัน”

......

อันดับแรก พวกประมุขที่ไม่ค่อยทันข่าว ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

จากนั้นพวกเขาได้รับกระจกจำภาพจากในการ์ดเชิญ