เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 21

หวูเฉินหรี่ตาลงทันที คิดไม่ถึงว่าการฝึกร่างกายเพียงครั้งเดียว ลู่ฝานจะทำให้เขาตกใจได้มากถึงเพียงนี้

เมื่อลู่ฝานปลดปล่อยออกมาจนหมด ก็ทรุดลงกับพื้น ร่างกายที่เป็นสีแดง ค่อยๆ หายไป

ลู่ฝานพูดว่า "อาจารย์ เปลวไฟเจ็บปวดมาก ผมอดทนได้นานแค่ไหนเหรอ"

หวูเฉินเก็บงำความรู้สึกตัวเองเอาไว้ พูดอย่างราบเรียบว่า "สองชั่วยาม นับว่าไม่เลว ดีกว่าที่ฉันคิดไว้เล็กน้อย"

ลู่ฝานตอบรับ แต่กลับไม่รู้ว่า "ดีเล็กน้อย" ที่หวูเฉินพูด มันขนาดไหนกัน

หวูเฉินเดินเข้ามากดไหล่ลู่ฝาน แสงสีขาวจากมือหวูเฉิน เข้าไปในตัวลู่ฝาน

ทันใดนั้น ลู่ฝานรู้สึกว่าอาการอ่อนเพลีย หายไปจนหมด ผู้ฝึกชี่ ลึกลับน่าอัศจรรย์ตามคาด

หวูเฉินพูดว่า "นายลองชกอีกหมัด ใช้แรงมากที่สุดของนาย ชกไปที่หม้อ"

ลู่ฝานลุกขึ้นยืนข้างหม้อ ตอนกำลังจะชก เหมือนลู่ฝานนึกอะไรได้ จึงพูดว่า "อาจารย์ ถ้าผมทำหม้อพัง อาจารย์จะไม่ว่าผมใช่ไหม"

หวูเฉินหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า "ถ้านายทำพัง ฉันจะให้นายเป็นอาจารย์ รีบชกเร็วสิ ใช้แรงทั้งหมดเลย"

ลู่ฝานสูดหายใจลึก และชกไปที่หม้อทันที

หมัดถล่มเขา!

สองหมัดต่อยลงไปบนหม้อ ลู่ฝานเห็นว่ามีกระแสลมไหลออกมาจากตำแหน่งตันเถียนของตัวเอง และกลายเป็นเปลวไฟ ลุกโชนบนหมดทั้งสองข้างของตัวเอง

เกิดเสียงดังขึ้น หม้อไม่เสียหายแม้แต่น้อย แต่ลู่ฝานสัมผัสได้ถึงแรงสะท้อนกลับ ที่ออกมาจากหม้อ

ทันใดนั้น ลู่ฝานกระเด็นออกมา กระแทกกับพื้น

ลู่ฝานกัดฟันกรอด ภายใต้แรงสะท้อนกลับนี้ ลู่ฝานรู้สึกว่าร่างกายใกล้จะแยกออกจากกัน

หวูเฉินยืนมองอย่างละเอียดอยู่ด้านข้าง ถ้าบอกว่าลู่ฝานชกหมัดแรกออกมาเป็นเปลวไฟ คือเรื่องไม่คาดฝัน แต่ครั้งนี้แน่ใจแล้ว

หวูเฉินพูดว่า "ลู่ฝาน คิดไม่ถึงว่านายจะมีพรสวรรค์กว่าที่ฉันจินตนาการไว้"

ลู่ฝานพูดว่า "เหรอครับ อาจารย์ เมื่อกี้ผมเห็นหมัดของผมมีเปลวไฟด้วย นี่มันเกิดอะไรขึ้นครับ"

หวูเฉินยิ้มแล้วพูดว่า "นี่คือพรสวรรค์ที่ฉันบอกนาย ไม่เลว ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป นายมีคุณสมบัติของการเป็นผู้ฝึกชี่แล้ว แต่อย่าคิดว่าสิ่งที่ไหลเวียนอยู่ในตัวนาย คือพลังชี่ของผู้ฝึกชี่ นั่นยังห่างไกลอีกมาก อืม ดูเหมือนว่าจะเพิ่มการฝึกฝนของนายให้เร็วขึ้นสักหน่อยได้แล้ว ฉันมอบหมายงานให้หนึ่งอย่าง ไปซื้อสมุนไพรพวกนี้กลับมาก่อน เริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้ นายมาฝึกฝนบ่มเพาะทุกวัน จากนั้นเรียนรู้การกลั่นยาจากฉัน"

หวูเฉินเอากระดาษออกมาแผ่นหนึ่ง ส่งให้ลู่ฝาน

มองแวบหนึ่ง บนกระดาษมีสมุนไพรมากเป็นสิบกว่าชนิด แม้เป็นพวกสมุนไพรพื้นฐาน ราคาไม่แพง แต่ดูเหมือนจะมีจำนวนเยอะมาก แค่โทงเทงชนิดเดียว ก็หลายชั่งแล้ว!