เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2152

ทันใดนั้น เกิดการระเบิดที่ทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือน บนเขาปี้เซียว คลื่นอากาศก็ม้วนตัวและกระจายขึ้นไปบนท้องฟ้า

บนเขาเสินหวง คนที่อยู่ยอดเขาอื่น ๆ ต่างจับตามองไปยังเขาปี้เซียว

การระเบิดและอานุภาพพลังดังกล่าวทำให้ทุกคนตกตะลึง

พลังนี้ หรือว่าสัตว์ศักดิ์สิทธิ์แห่งหุ้นตุ้นบุกเข้ามา?

“เกิดอะไรขึ้น?”

บนเขาชิงเซียว ผู้อาวุโสรองขมวดคิ้วและเดินออกจากห้องโถงใหญ่

เมื่อมองไปในทิศทางของเขาปี้เซียว ผู้อาวุโสรองก็หายใจถี่ขึ้น

“ผู้อาวุโส ไม่รู้สิครับ การต่อสู้เกิดขึ้นอย่างไม่มีที่มาที่ไป ดูเหมือนว่ามีคนกำลังต่อสู้อยู่!”

ศิษย์ที่ดูเหมือนหนอนหนังสือตอบ

ผู้อาวุโสรองส่ายหัวแล้วพูดว่า "ไร้สาระ บนเขาปี้เซียวนอกจากผู้อาวุโสเก้าแล้ว ใครจะมีพลังเช่นนี้ได้? พวกนายดูดี ๆ สิ เซียนบู๊กลุ่มหนึ่งกำลังล้อมคน ๆ หนึ่งอยู่ ใช่คนที่กล่าวถึงเมื่อสองวันก่อนหรือเปล่า ที่เป็นศิษย์ของสายเลือดจิ่วเซียว? พวกนายไปสืบดูซิ! ช่างเถอะ! ฉันไปเองดีกว่า! ”

หลังจากที่ผู้อาวุโสรองพูดจบ เขาก็เหาะขึ้น และมุ่งตรงไปที่เขาปี้เซียวอย่างรวดเร็ว

ในทำนองเดียวกัน ผู้อาวุโสจากยอดเขาอื่น ๆ ก็เหาะขึ้นไปเช่นกัน ทั้งหมดมุ่งหน้าไปยังเขาปี้เซียว

ในขณะนี้ เหนือท้องฟ้าของเขาปี้เซียว

เสียงระเบิดยังไม่สิ้นสุด แต่มีร่างคนหลายร่างร่วงลงมาแล้ว

บนตัวมีกลิ่นไหม้เล็กน้อย ยอดฝีมือทั้งหมดที่ล้อมลู่ฝานในเมื่อสักครู่ ร่วงลงมาบนพื้น ทำให้เกิดหลุมลึกบนเขาปี้เซียว

เลือดพุ่งออกจากปาก และลมหายใจของทุกคนก็อ่อนแอลง เห็นได้ชัดว่าได้รับบาดเจ็บสาหัส

การโจมตีของลู่ฝานนั้นวัดผลได้ค่อนข้างดี แม้ในสถานการณ์เช่นนี้ เขายังคงไม่ฆ่าพวกเขาจริง ๆ

แค่ใช้กระบวนท่าอาทิตย์ลุกโชนลงโทษพวกเขาเท่านั้น

แต่มีข้อยกเว้นเพียงคนเดียว นั่นคือกู่อานที่อยู่ในมือของลู่ฝาน

เปลวไฟยังคงลุกไหม้อยู่ และกู่อานก็ส่งเสียงร้องโหยหวนในมือของลู่ฝาน

ในขณะนี้ บนร่างของลู่ฝาน พลังหยินหยางและฟ้าดินครอบครองสองฝ่ามือของเขาตามลำดับ

ความเจิดจ้าของแสงและความยิ่งใหญ่ของพลังทำให้หัวใจของกู่อานจมดิ่งลงสู่ก้นบึ้งของหุบเขา

น่ากลัวมากเกินไป!

นี่คือพลังของเซียนบู๊ไม่ใช่เหรอ?

ในขณะนี้ กู่อานถึงรู้ว่า ลู่ฝานเป็นชายที่มีพลังแดนเซียนบู๊และเป็นขุนพลังสุดเหนือฟ้าที่แข็งแกร่งมาก

ความแข็งแกร่งของลู่ฝานบดขยี้พวกเขาไปมากขนาดไหนแล้ว ยอดฝีมือแดนเซียนบู๊จำนวนมากลงมือในเวลาเดียวกัน แต่พวกเขาไม่สามารถขัดขวางการเคลื่อนไหวของลู่ฝานได้

ทว่า ทั้ง ๆ ที่ลู่ฝานไม่ได้ใช้เขตวิถีเลย และรับการโจมตีของทุกคนด้วยร่างกายของเขา

การโจมตีอันทรงพลังมากมายตกใส่ร่างของลู่ฝาน แต่ท้ายที่สุดแล้ว ลู่ฝานเพียงได้รับอาการบาดเจ็บเล็กน้อย และบาดแผลเล็ก ๆ นี้ ก็หายอย่างรวดเร็วต่อหน้าต่อตากู่อาน

กู่อานแทบจะร้องไห้แล้วจริง ๆ และดวงตาที่มองไปยังลู่ฝานเหลือเพียงความกลัวเท่านั้น

ลู่ฝานมองไปที่กู่อานแล้วพูดว่า

"เมื่อกี้นายบอกว่าปู่ของนายเป็นผู้อาวุโสเก้าใช่ไหม? บอกฉันมาว่าเขาอยู่ไหน? ฉันอยากเจอเขา!"

กู่อานพยายามทนกับความเจ็บปวดของเปลวไฟและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา " อยู่ในตำหนักบนยอดเขา ลู่ฝาน ตอนนี้นายเป็นศัตรูของสายเลือดเสินหวงแล้ว ถ้าปล่อยฉัน นายอาจจะสามารถมีชีวิตรอดได้!"

ลู่ฝานมองไปที่กู่อานด้วยรอยยิ้มเจื่อน ๆ แล้วพูดว่า "เรื่องตลกของนายตลกมากจริง ๆ กู่อาน นายรู้ไหมว่าเมื่อกี้ฉันได้ยินว่าอะไร? ฉันว่า ในความเป็นจริงนายไม่สามารถเป็นตัวแทนของสายเลือดเสินหวงทั้งหมดได้ สิ่งที่นายพูด ฉันขี้เกียจเกินกว่าจะฟังสักคำจริง ๆ ตอนนี้ฉันแค่อยากจะดูว่าปู่ของนายผู้อาวุโสเก้าจะพูดกับฉันว่าอะไร"