เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2155

“นั่นใคร? เขากล้าบินไปที่เขาจิ่วเซียวได้ไง!”

“คน ๆ นี้บ้าไปแล้วเหรอ? ไม่รู้เหรอว่าเขาจิ่วเซียวไม่สามารถบุกรุกได้?”

“หยุดเขาไว้ อย่าปล่อยให้เขาเข้าไปในเขาจิ่วเซียว!”

บนหุบเขา ผู้คนนับไม่ถ้วนเห็นลู่ฝานเร่งความเร็วไปข้างหน้า

ความเร็วของเจ้าดำถึงระดับขีดสุดแล้ว เพียงชั่วพริบตา เขาก็มาถึงหน้าเขาจิ่วเซียว

ด้านล่างนี้ กลุ่มสาวกของสายเลือดเสินหวงต้องการหยุดลู่ฝาน

น่าเสียดายที่พลังของพวกเขาไม่สามารถโจมตีเจ้าดำได้

ด้วยความช่วยเหลือจากพลังของลู่ฝาน เจ้าดำเองก็ตื่นเต้นมากจนคำรามครั้งแล้วครั้งเล่า

เพียงไม่กี่ลมหายใจ เจ้าดำก็พุ่งตรงเข้าไปยังเขาจิ่วเซียว กระแทกลงกับพื้น ทรายและหินกระเด็นไปทุกที่ และควันสีดำก็พลุ่งพล่านขึ้นไปบนท้องฟ้า

ลู่ฝานตกลงมาจากร่างของเจ้าดำ เจ้าดำก็แปลงกายเป็นลำแสง และเข้าไปในร่างของลู่ฝาน

ลู่ฝานตะโกนเสียงดัง

"ผู้อาวุโสใหญ่ ออกมาเจอฉันหน่อย!"

เสียงนั้นสั่นไปหลายพันไมล์ และดังก้องหู

ผู้อาวุโสใหญ่ที่กำลังดื่มชาอยู่หลังเขาได้ยินเสียงของลู่ฝาน

ทันใดนั้น ผู้อาวุโสใหญ่วางถ้วยชาลงแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม "น่าสนใจ เขาเสินหวงบุกเข้ามาง่ายขนาดนี้แล้วเหรอ ถึงมีคนบุกมาบนเขาจิ่วเซียวอย่างง่ายดายโดยไม่มีสิ่งกีดขวางเช่นนี้"

กลุ่มสาวกจากสายเลือดเสินหวงรีบมาหาผู้อาวุโสใหญ่อย่างรวดเร็ว ปกป้องผู้อาวุโสใหญ่ไว้ข้างใน และพูดเสียงดัง "ผู้อาวุโส มีคนบุกเข้าไปในเขาจิ่วเซียว ให้จับตัวไว้ไหม"

ผู้อาวุโสยิ้มแล้วพูดว่า "เขามีความสามารถที่จะบุกเข้ามาที่นี่ได้ ด้วยกำลังของพวกนาย จะจับเขาได้เหรอ? ไปบ้านไม้ของฉันแล้วเอาหอกของฉันมา อันที่อยู่หลังบ้านที่ใช้เป็นไม้ย่างเนื้อ ไม่ใช่สิ อันที่แขวนอยู่เหนือเตียงฉัน อันนี้ของปลอม ช่วยฉันเอาอันนี้ทิ้งด้วย มันไม่ถนัดมือ”

สาวกหลายคนตกตะลึง ที่แท้สิ่งที่ดูเหมือนหอกที่อยู่หลังบ้านไม้ของผู้อาวุโสใหญ่นั้นคืออาวุธที่แท้จริงของผู้อาวุโสใหญ่!

หอกยาวสามเมตรที่แขวนอยู่บนหัวเตียงของผู้อาวุโสใหญ่ และมีสาวกหลายพันคนบูชานั้นกลับเป็นของปลอม!!

ทันใดนั้น สีหน้าของสาวกเหล่านี้ก็ดูไม่ค่อยดีนัก

พวกเขาก็เคยใช้ไม้ย่างเนื้อนั่นด้วย นั่นถือเป็นการดูหมิ่นอาวุธวิเศษหรือเปล่า!

สาวกหลายคนรีบไปหยิบหอกทันที ผู้อาวุโสใหญ่ก็พูดกับคนที่เหลือว่า "ถอยออกไป ให้ฉันดูว่ายอดฝีมือที่สู้และบุกมาถึงที่นี่ได้คือใครกัน ทำไมถึงต้องการเจอฉันให้ได้! ฉันไม่ใช่สาวงามที่ไม่มีใครเทียบได้เสียหน่อย ฉันหวังว่าเขาจะแข็งแกร่งหน่อย ให้ฉันได้ฝึกฝนวิชาบ้าง”

ขณะที่ผู้อาวุโสใหญ่พูดเช่นนี้ เขาก็เริ่มเตรียมพร้อม

มีสีหน้าที่ตื่นเต้นเล็กน้อย เขาไม่ได้สู้กับใครมาหลายปีแล้ว

ไม่มีทางอื่น เพราะสาวกสายเลือดเสินหวงนับถือเขาดั่งพระเจ้า แม้แต่ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ก็ยังให้ความเคารพเขาอย่างมาก ใครจะกล้าที่จะต่อสู้กับเขา

หลังจากว่างมาเป็นเวลาหลายปี ผู้อาวุโสใหญ่ก็รู้สึกคันไม้คันมือจริง ๆ

มันไม่ง่ายเลยที่วันนี้จะมีคนมาสร้างเรื่อง แถมยังบอกว่าต้องการพบเขา ผู้อาวุโสใหญ่รู้สึกว่าวันนี้เขาน่าจะได้แสดงฝีมืออย่างดีเลย

ผู้อาวุโสใหญ่ตะโกนไปบนฟ้าเสียงดังว่า

"ครจากไหนกัน ถึงรนหาที่ตายถึงที่แบบนี้!"

ลู่ฝานซึ่งอยู่บนยอดเขาก็ได้ยินเสียงทุ้มนี้ ทันใดนั้น สีหน้าแห่งความยินดีก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา

อันที่จริง เขายังคงกังวลอยู่เล็กน้อย ว่าผู้อาวุโสใหญ่จะไม่อยู่ที่นี่

หากเป็นเช่นนี้ ก็จะลำบากมากขึ้น

แต่โชคดีที่มันไม่ใช่แบบนั้น ผู้อาวุโสใหญ่กำลังรอเขาอยู่ที่นี่!

ลู่ฝานบินไปยังจุดที่เสียงนั้นดังมาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

ในเวลาเดียวกัน ด้านหลังลู่ฝาน ก็มีผู้อาวุโสอีกหลายคนติดตามมาอย่างใกล้ชิด

เส้นเลือดบนใบหน้าของพวกเขาแทบจะระเบิดออกมา

เมื่อถูกชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าพวกเขาหลายสิบหรือหลายร้อยปีปั่นหัวเช่นนี้ พวกเขาแค่รู้สึกว่าไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว

หากลู่ฝานยังคงพุ่งตรงไปถึงผู้อาวุโสใหญ่เช่นนี้ ไม่ว่าพวกเขาจะตามทันหรือไม่ ลู่ฝานก็จะรบกวนการฝึกฝนของผู้อาวุโสใหญ่

ในมุมมองของพวกเขา การรบกวนผู้อาวุโสใหญ่เป็นสิ่งที่ไม่อาจให้อภัยได้