เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 218

เอี๋ยนชิงเดินออกมาหน้าประตูที่พัก แล้วเงยหน้าขึ้นมอง

เอี๋ยนชิงเล่นกระบี่หนักในมือ มองพลางลูบลวดลายบนกระบี่หนัก

อี้ชิงกับซิงยวนต่อสู้ฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนท้องฟ้า เร็วจนไม่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า เห็นเพียงแสงสองดวง ฟาดฟันกันไปมาบนท้องฟ้า มีพลังกระเพื่อมออกมาไม่หยุด

วันนี้คณะหยินหยางต้องเละแน่นอน

ตอนนี้อาจารย์ซิงยวน เสียเปรียบอาจารย์อี้ชิง ไม่มีเวลาสนใจพลังที่กระเพื่อมออกไป

ส่วนอาจารย์อี้ชิง......นี่ไม่ใช่คณะหนึ่งเดียวสักหน่อย เละก็เละสิ ทางที่ดีคือทำลายให้หมด!

เมื่อมีความคิดเช่นนี้ อาจารย์อี้ชิงลงมือรุนแรงขึ้น

พลังฟ้าดินบริเวณรอบๆ แตกกระจายและโดนทำลายอย่างต่อเนื่อง ทั้งท้องฟ้าเต็มไปด้วยพลังอันน่ากลัว

"อี้ชิง รับกระบวนท่าฉันไปซะ วงล้อม!"

วงแหวนสองอันออกไปจากมือ ล็อกแขนทั้งสองข้างของอาจารย์อี้ชิงเอาไว้ ซิงยวนกดฝ่ามือลงไป พลังสีขาวดำอันน่ากลัว ฟาดฟันกัน มังกรดำและมังกรขาวเป็นสิบตัว พุ่งออกมาจากรอบทิศ

"มังกรคำราม!"

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

เสียงระเบิดดังติดต่อกันสี่ครั้ง ทั่วท้องฟ้าเป็นสีดำทั้งหมด

แสงอาทิตย์โดนบดบัง เห็นเพียงแสงเล็กน้อยตรงสุดสายตา

อาจารย์ซิงยวนเหงื่อไหลจากหน้าผาก มุมปากมีรอยยิ้ม

"โดนกระบวนท่านี้ไป ครั้งนี้นายต้องบาดเจ็บสาหัส!"

เมื่อพูดจบ กระบี่ยาวส่องแสง ตัวของอาจารย์อี้ชิงเดินออกมาอีกครั้ง

ค่ายกลหยินหยางปรากฏขึ้นล่างเท้า รอบตัวอาจารย์อี้ชิงปกคลุมด้วยเกราะสีขาวดำ นี่คือเกราะรบอย่างแท้จริง หลังจากเป็นนักบู๊ปราณดิน ถึงสามารถรวมเกราะได้

อี้ชิงยกกระบี่ช้าๆ ปลายกระบี่ชี้หน้าซิงยวน

ตอนนี้ไม่รู้ว่าทำไม ซิงยวนคิดถึงที่ตัวเองเย้ยหยันอี้ชิงหลายปีมานี้

ตอนนี้ดูไร้สมองเป็นอย่างมาก น่าขำชะมัด

ซิงยวนโมโหจนตัวสั่น จู่ๆ เขายกฝ่ามือตบอกตัวเอง กระอักเลือดออกมาจนเลอะแขนเสื้อ ขณะเดียวกันวงแหวนในมือก็มีสีแดง

สีหน้าอี้ชิงเคร่งขรึม ซิงยวนกระตุ้นเลือดสารจำเป็น จะเล่นกันถึงชีวิตแล้ว

ส่งเสียงหึออกมา ถ้าเล่นถึงชีวิต คนของคณะหนึ่งเดียว ไม่เคยกลัวใคร!

เอี๋ยนชิงที่อยู่ด้านล่าง ไม่สามารถมองการต่อสู้บนท้องฟ้าได้ตรงๆ อีกแล้ว

การต่อสู้ข้างบน นักบู๊ระดับอย่างเขาไม่สามารถมองดูได้ พลังแฝงในนั้น ขืนดูต่ออีก ต้องทำให้เขารู้สึกอยากกระอักเลือดแน่นอน