เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2184

มนุษย์มีจิตวิญญาณ ส่วนมังกรก็มีมุกเทพมังกร

สำหรับมังกร ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่ามุกเทพมังกรอีกแล้ว

เมื่อเห็นบรรพบุรุษมังกรเพลิงปลดปล่อยมุกเทพมังกรของตัวเองออกมาจริง ๆ ลู่ฝานก็มั่นใจแล้วว่ามังกรเพลิงตัวนี้ไม่ได้กำลังเล่นตุกติกกับพวกเขา

เพราะเวลาที่คิดไม่ซื่อ ก็คงไม่มีใครที่ไหนหรือสัตว์ร้ายตัวใดจะยอมเอาสิ่งที่มีความสำคัญต่อตัวเองมากที่สุดออกมาโดยไม่เผื่อไว้แม้แต่น้อย

มุกเทพมังกรบินไปสู่เจดีย์เสวียนเก้ามังกร ค่อย ๆ ลงไปที่ด้านบนสุดของเจดีย์เสวียนเก้ามังกร

ทันใดนั้น มุกเทพมังกรแปรเปลี่ยนเป็นจุดไฟสีแดงเพลิง และฝังลงบนยอดของเจดีย์

ตอนนี้ ลู่ฝานเพิ่งจะเห็นว่า ตรงยอดเจดีย์เสวียนเก้ามังกร ยังมีรอยเว้าเล็ก ๆ อยู่จริง ๆ

เดิมทีลู่ฝานคิดว่านั่นเป็นตราประทับ หรือของประดับตกแต่ง ไม่คิดว่า จะเป็นที่ที่สงวนไว้สำหรับมุกเทพมังกร

ดูเหมือนว่า เขาจะประเมินค่าของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรนี้ต่ำไปมาโดยตลอด

ในฐานะอาวุธเทพที่สืบทอดมาตั้งแต่สมัยโบราณจึงไม่เคยถูกทำลาย เจดีย์เสวียนเก้ามังกรนี้ยังฟื้นคืนชีพยังไม่สมบูรณ์ แต่ก็ช่วยเขาเอาไว้ไม่น้อยแล้ว

หากสักวันหนึ่งที่มันจะสามารถฟื้นคืนชีพกลับมาได้ทั้งหมดจริง ๆ ล่ะ?

และยังเป็นเพราะว่าเจดีย์เสวียนเก้ามังกรชอบพูดคุยโวเก่งเกินไปหน่อย แถมพูดจาไร้สาระอีกมากมาย ดังนั้นลู่ฝานจึงไม่ค่อยได้ใส่ใจเวลาที่พูดกับมันในยามปกติ

ตอนนี้ดูท่าว่า เขามีหลายเรื่องที่จะต้องขอคำชี้แนะจากเจดีย์เสวียนเก้ามังกรนี้แล้วล่ะ

อย่างน้อยลู่ฝานก็อยากจะรู้มากกว่านี้สักหน่อยเกี่ยวกับเหตุการณ์เทพกบฏในปีนั้น

ไม่เพียงแค่สงสัยใคร่รู้ และยังเป็นเพราะบรรพบุรุษมังกรเพลิงได้เอ่ยถึงเทวทูตเมื่อสักครู่นี้ด้วย

ลู่ฝานนึกถึงทูตแห่งเทพโดยอัตโนมัติ และก็คิดถึงหลิงเหยาขึ้นมาทันที หากเรื่องนี้ไม่รู้เรื่องอย่างชัดเจน ใจของลู่ฝานก็คงจะไม่สงบ

เมื่อเก็บมุกเทพมังกรของบรรพบุรุษมังกรเพลิงเรียบร้อยแล้ว เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพลันหัวเราะเสียงดัง “ฮ่า ๆ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ในที่สุดฉันก็ฟื้นคืนชีพแล้ว ตอนนี้โปรดเรียกฉันว่าเจดีย์เพลิงเก้ามังกร นับจากวันนี้เป็นต้นไป เจ้านายก็รอดูฉันกวาดล้างใต้หล้านี้ให้เรียบก็แล้วกัน”

ลู่ฝานเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ “ไม่ใช่ว่า นายควรจะเก็บเทพมังกรให้ครบเก้าตัวก่อนถึงจะฟื้นคืนชีพได้อย่างสมบูรณ์เหรอ? ตอนนี้ก็มีมุกเทพมังกรเพียงหนึ่งเม็ดเท่านั้น ก็ถือว่าฟื้นคืนชีพสมบูรณ์แล้วหรือ?”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะและเอ่ยตอบ “นั่นเป็นยุคทองของฉัน เป็นช่วงที่ฉันเพิ่งถูกหลอมออกมา เป็นอาวุธวิเศษที่มีพลังไร้เทียมทาน หยินหยางหุ้นตุ้นที่อยู่ในเจดีย์ก็เปิดออกหมด แต่ตอนนี้ เหอะๆ ตัวของฉันแตกเป็นเสี่ยง ๆ มานานแล้ว ตอนนี้ก็ถือว่าฉันอยู่ในร่างเจดีย์ที่แตกสลายก็แล้วกัน ไม่ง่ายเลยกว่าที่จะอาศัยชิ้นส่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ มาช่วยฟื้นคืนชีพได้ หากคิดจะเทียบกับยุคทองของฉัน มันจะเป็นไปได้ยังไง ตอนนี้สถานการณ์ของฉันก็นับได้ว่าฟื้นคืนชีพได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว นอกจากว่า เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ จะต้องช่วยปั้นร่างของเจดีย์ให้ฉันใหม่ ให้เก้ามังกรรวมตัวกัน!”

ลู่ฝานพยักหน้าอย่างเข้าใจ ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้

อารมณ์ก็เหมือนกับกระบี่หนักไร้คมบนมือเขา ซึ่งไม่ได้อยู่ในรูปร่างเดิมอีกแล้ว

แต่ก็จริง ตั้งแต่สมัยโบราณมาจนถึงปัจจุบันก็ผ่านมานมนานขนาดนี้แล้ว หากยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์ไม่แตก จะสามารถอธิบายได้อย่างไรว่าเป็นอาวุธวิเศษ?

ลู่ฝานพลิกมือเก็บเจดีย์เสวียนเก้ามังกรที่กำลังภาคภูมิใจและตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง ปล่อยให้ไอ้เก้าสนทนาแลกเปลี่ยนความรู้สึกกับเสี่ยวหงไปก่อน เขายังมีเรื่องสำคัญที่จะต้องทำ!

ลู่ฝานทะยานไปข้างหน้ามาที่ด้านข้างกายเนื้อของบรรพบุรุษมังกรเพลิง เขายื่นมือนำกระบี่ไปผ่าร่างของมันออกมาเล็กน้อย

เมื่อสูญเสียมุกเทพมังกร ร่างมังกรของบรรพบุรุษมังกรเพลิงก็ถือได้ว่า ‘ตาย’ สนิทแล้ว

ใช้เวลาเพียงไม่กี่อึดใจ สีก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วราวกับว่ามันเปลี่ยนจากเนื้อเป็นหิน

ลู่ฝานอาศัยหลักการของการใช้สิ่งของให้คุ้มค่าที่สุด เขานำเลือดสารจำเป็นของบรรพบุรุษมังกรเพลิงออกมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงผสมกับยาและปรับทุกอย่างที่อยู่บนฝ่ามือเข้าด้วยกันให้เรียบร้อย