เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 245

ฉู่สิงพูดสรุปว่า "หมายความว่าอันดับของแต่ละคณะในตอนนี้คือ คณะหยินหยาง คณะกระบี่ คณะบังเหิน คณะฟ้าร้อง คณะกำแหง คณะสงบใจ คณะศิงขร คณะนานา และคณะหนึ่งเดียวของเรา"

หานเฟิงพูดว่า "ถูกต้อง แต่คณะสงบใจอาจสู้กับคณะกำแหงอีกครั้ง คณะฟ้าร้องจะสู้กับคณะบังเหิน ยังไม่รู้แพ้ชนะ"

ฉู่สิงสะบัดมือพูดว่า "นั่นไม่เกี่ยวกับเราแล้ว ถ้าเราจะพุ่งขึ้นไปที่สูง ต้องเริ่มจากคณะนานา ฉันเตรียมตัวพร้อมแล้ว ศิษย์พี่ศิษย์น้องทุกคนว่าไง เราออกเดินทางพรุ่งนี้เลยไหม"

ฉู่สิงกับฉู่เทียนพยักหน้าเบาๆ

ฉู่สิงพูดว่า "ไม่มีปัญหา งั้นออกเดินทางพรุ่งนี้เลย เริ่มสู้จากคณะนานา"

จู่ๆ ลู่ฝานพูดออกมาว่า "ศิษย์พี่ทุกท่าน รออีกสักสองสามวันเถอะ"

หานเฟิงมองลู่ฝานอย่างสงสัย "ศิษย์น้องลู่ฝาน นายยังมีเรื่องที่ยังไม่จัดการเหรอ"

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า "ผมจัดการเรื่องตัวเองแล้ว แต่อยากช่วยยกระดับพละกำลังของศิษย์พี่ก่อน จากนั้นค่อยไป แบบนี้ความมั่นใจจะมากขึ้นหน่อย"

หานเฟิงพูดว่า "ยกระดับพละกำลัง ยกระดับยังไง ฉันถึง......ให้ตายเถอะ!"

หานเฟิงเบิกตาโต หานเฟิงและคนอื่น เห็นลู่ฝานเอาขวดยาออกมาจากเข็มขัด

เมื่อเปิดขวดยา กลิ่นยาแผ่ซ่านไปทั่วคณะหยินหยางทันที

"ยาชีวิต ยาชีวิตชั้นดี"

อาจารย์อี้ชิงตาเป็นประกาย ฉู่สิง ฉู่เทียนและศิษย์พี่ใหญ่ มองลู่ฝานเอายาออกมาทีละขวดจนตาค้าง

ลู่ฝานเอายาออกมาสิบกว่าขวด จากนั้นลู่ฝานแบ่งยาให้ศิษย์พี่ทั้งสี่คน คนละสิบขวดพอดี

หานเฟิงกลืนน้ำลายอย่างตื่นเต้น "ศิษย์น้องลู่ฝาน ยาพวกนี้ให้ฉันเหรอ"

ลู่ฝานพยักหน้า "ใช่ ศิษย์พี่ทุกคน ยาพวกนี้เป็นยาชีวิตระดับ 2-3 น่าจะช่วยพวกพี่ได้มาก"

ฉู่สิงหยิกตัวเองอย่างแรง จากนั้นตีขาแล้วพูดว่า "ฉันไม่ได้ฝันไป ยาชีวิตสิบขวด สิบขวดเต็มๆ มียาพวกนี้ ฉันน่าจะพุ่งไปถึงแดนปราณนอก ศิษย์น้องลู่ฝานให้ฉันจริงเหรอ แล้วของนายล่ะ"

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า "ผมเจอตำหนักเก็บยาในจวนอากาศธาตุของเซียนสือฟาง วางใจเถอะ ผมกินมาไม่น้อยแล้ว ไม่งั้นผมคงไม่ยกระดับเร็วแบบนี้หรอก"

ฉู่สิงกับหานเฟิงหัวเราะออกมา

ฉู่เทียนพยายามสงบสติ แม้สีหน้าของเขาไม่ตื่นเต้น แต่นิ้วมือสั่นเบาๆ