เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 249

ทันใดนั้น หยุนอานปล่อยพลานุภาพของตัวเองออกมา ภายใต้การบีบของพลังปราณของหยุนอานพลังฟ้าดินรอบๆ รวมตัวเป็นพลานุภาพพุ่งเข้าไปหาลู่ฝาน

ลู่ฝานจงใจไม่ปล่อยพลานุภาพตัวเองออกมา เขาตั้งใจสัมผัสกับพลานุภาพของหยุนอาน

ทันใดนั้น สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงคือ พลานุภาพของหยุนอาน มั่นคงและรวมตัวกัน แตกต่างจากความไม่มั่นคงที่แสดงออกมา

ดูเหมือนพลังปราณของเขาแปลก ลู่ฝานมีอะไรในใจแล้ว ตอนขึ้นมาบนเวทีเมื่อกี้ ศิษย์พี่ฉู่สิงยังเตือนให้เขาระวังพลังปราณของอีกฝ่าย

ตอนนี้หยุนอานขมวดคิ้วเบาๆ เช่นกัน ภายใต้พลานุภาพของเขา ที่พุ่งไปโจมตี ฝั่งตรงข้ามอย่างลู่ฝาน ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย

เหมือนพลานุภาพของเขาโจมตีเข้ากับอากาศ เสียพลังไปเปล่าๆ

ทันใดนั้น หยุนอานเก็บพลานุภาพกลับมา พุ่งเข้าไปแล้วยืนนิ้วหนึ่งออกมา

ลู่ฝานยืนอยู่ที่เดิม รอให้นิ้วของหยุนอานพุ่งเข้ามา

"จี้ฟ้าดิน!"

ตอนนิ้วแตะลงบนเสื้อปราณของลู่ฝาน กลายเป็นการโจมตี 108 ครั้ง รวดเร็วจนไม่มีอะไรเปรียบได้ แม้แต่ลู่ฝานก็ยังมองเห็นการขยับนิ้วไม่ชัดเจนเท่าไรนัก

เสื้อปราณของลู่ฝานสั่นไปมา แต่ไม่โดนทำลาย

พลังทะลุทะลวงของนิ้วหยุนอานน่าตกใจมาก แข็งแกร่งมาก แต่เสื้อปราณของลู่ฝานแข็งแกร่งและทนทานกว่า

ลู่ฝานพลิกมือซัดหมัดโจมตีไปที่อกหยุนอาน

"หมัดถล่มเขาอู๋เซี่ยง!"

พลังหมัดปกคลุมไปทั่ว เสียงระเบิดนับไม่ถ้วน ดังขึ้นพร้อมกัน เหมือนอากาศระเบิด

ตอนนี้พลังปราณบนตัวหยุนอานบิดไปมา เหมือนลูกบอลน้ำ นุ่มนิ่มและจับต้องยาก

พลังหมัดของลู่ฝานโจมตีโดนทั้งหมด แต่หยุนอานน่าจะอาศัยพลังปราณแปลกประหลาดบนตัว ต้านทานเอาไว้ได้

จากนั้นมือสองข้างของหยุนอานหายไปต่อหน้าลู่ฝาน ถูกแทนที่ด้วยแสงพลังปราณสว่างเป็นแถบ

ลู่ฝานใช้วิชากายของตัวเอง ในพื้นที่เล็กบริเวณรอบๆ โดยแยกฝ่าเท้าไปด้านหลังเล็กน้อย เอียงตัวไปทางซ้าย และก้มหัวลงเล็กน้อย

การเคลื่อนไหวง่ายดาย แต่ทำให้การโจมตีของหยุนอานร่วงลงโดนอากาศเป็นส่วนใหญ่ ส่วนที่เหลือไม่สามารถทำลายเสื้อปราณของลู่ฝานได้

ขณะเดียวกัน มือสองข้างของลู่ฝาน ก็หายไปเช่นกัน ใช้หมัดอู๋เซี่ยงด้วยพลังทั้งหมด เสียงหมัดและฝ่ามือปะทะกันดังสนั่น

เพียงพริบตาเดียว ลู่ฝานกับหยุนอานปะทะกันเป็นร้อยกระบวนท่าแล้ว