เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 287

ฉู่เทียนถอนหายใจ ยังดี ยังสู้ได้ ไอ้ฉู่สิงยังมีวิธีสู้

แสงทั้งหมดโดนต้านทานเอาไว้ทั้งหมด ฉู่เทียนสะบัดกระบี่ อักษรแปดตัวทำลายพลังปราณของหมิงจูลงพื้น

หมิงจูตกใจเล็กน้อย "นี่คือวิชากระบี่มังกรดำขั้น5 ปากว้าสวรรค์ประทานเหรอ"

ฉู่สิงดูหมดแรง ยิ้มแล้วพูดว่า "ศิษย์พี่หมิงจูสายตาหลักแหลม"

หมิงจูพูดว่า "ฉันควรพูดว่าศิษย์น้องฉู่สิงพยายามอย่างดีมากกว่า ถ้านายฝึกถึงขั้น6 ยังสามารถสู้กับฉันได้อย่างสูสี"

ฉู่สิงสูดหายใจเฮือก พูดอกผายไหล่ผึ่งว่า "ศิษย์พี่หมิงจู ลองดูได้นะ"

ดวงตาหมิงจูฉายแววประหลาด "ดูเหมือนนายฝึกถึงขั้น6แล้วจริงๆ"

นักเรียนคนอื่นรอบๆ รวมถึงพวกนักเรียนที่ใช้กระจกจำภาพดู พากันกลั้นหายใจ จ้องค่ายกลหยินหยางปากว้าบนตัวฉู่สิง

ขนาดอาจารย์อู๋โฉว ยังหันไปมองอาจารย์อี้ชิง "เขาฝึกถึงขั้น6แล้วจริงเหรอ เป็นไปไม่ได้ แดนปราณชีวิตลงไป ไม่มีใครฝึกปากว้า 16 อักษรได้"

อาจารย์อี้ชิงยิ้มแล้วพูดว่า "ทุกเรื่องมีความเป็นไปได้ ไม่ใช่หรือไง"

สีหน้าอาจารย์อู๋โฉวเปลี่ยนไป "ดูเหมือนทั้งสถาบันสอนวิชาบู๊ ประเมินคณะหนึ่งเดียวของพวกนายต่ำไป!"

อาจารย์อี้ชิงกับอาจารย์อู๋โฉวหัวเราะเบาๆ

ในที่ต่อสู้ มีแสงสว่างขึ้นข้างฉู่สิง

แต่ครั้งนี้ ฉู่สิงทำให้ทุกคนเหลือเชื่อ เอาค่ายกลปากว้าบนตัวพร้อมกับพลังปราณ ใส่ลงไปในกระบี่ยาวทั้งหมด

วิธีที่เขาทำแบบนี้ เป็นการเปิดเผยตัวเอง ให้กับการโจมตีของหมิงจู

หมิงจูขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจว่าทำไมฉู่สิงถึงทำเรื่องโง่ๆ แบบนี้

"ศิษย์น้องฉู่สิง นายกำลังรนหาที่ตาย!"

หมิงจูพูดเตือนด้วยความหวังดี แต่ฉู่สิงทำเพียงยิ้มแล้วพูดว่า "คงงั้นมั้ง ศิษย์พี่หมิงจู"