เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 308

จิตวิญญาณการต่อสู้พลุ่งพล่าน พลานุภาพของทั้งสองฝ่ายกำลังพุ่งขึ้น จากนั้นปะทะเข้าหากัน เหมือนกระแสลมที่มองไม่เห็นระเบิดออก พร้อมด้วยสายลมอันบ้าคลั่ง

ลู่ฝานมีผลการฝึกตนอ่อนกว่าเฉียวเซวียนสองขั้นแท้ๆ แต่เมื่อพลานุภาพปะทะกัน ดูไม่เสียเปรียบเลย

ความตื่นเต้นในแววตาเฉียวเซวียนเพิ่มขึ้น พลังปราณรวมตัวเป็นดาบยาวสีขาวสองเล่ม โน้มตัวมาด้านหน้าเล็กน้อย

ทันใดนั้น ทั้งสองคนลงมือพร้อมกัน

ตัวหายไปจากที่เดิม ทิ้งรอยเท้าสี่รอยเอาไว้บนหินดำนิลอย่างชัดเจน

ชิ้ง!

เงาทั้งสองคนปรากฏกลางเวทีประลอง อาวุธทั้งสองฝ่ายปะทะกัน จนเกิดประกายไปเป็นแถบ

"ฟาดล้างเปรต!"

ตัวของเฉียวเซวียนสั่นอย่างแรง เหมือนร่างแยกออกมาเป็นหมื่นเป็นพัน เงาคนนับไม่ถ้วนเข้ามาโจมตีลู่ฝาน

วิธีรับมือของลู่ฝานง่ายดายมาก สะบัดกระบี่หนัก กระบวนท่าละหนึ่งแบบ มั่นคงและมีพลัง

วิชากระบี่ขั้นพื้นฐาน!

การโจมตีดั่งสายน้ำ การป้องกันดั่งขุนเขา

เพียงพริบตาเดียว ทั้งสองใช้ไปหลายสิบกระบวนท่า

กระบี่หนักของลู่ฝานเหมือนกำแพง ป้องกันการโจมตีของเฉียวเซวียนเอาไว้ได้

ทันใดนั้น ข้อมือของเฉียวเซวียนสั่น เหมือนพลังปราณไม่มั่นคง

โอกาสเพียงแค่พริบตาเดียว ลู่ฝานเห็นแล้ว

"กระบี่มังกรเหิน!"

กระบี่หนักไม่คมเหมือนมังกรซ่อนขึ้นไปบนสวรรค์ การโจมตีเดียวสามารถทำลายดาบคู่ของเฉียวเซวียนได้ กระบี่หนักโจมตีโดนอกของเฉียวเซวียน

แต่ตอนนี้เฉียวเซวียนยังคงมีรอยยิ้ม ต่อมาแขนเขาใหญ่ขึ้นสิบเท่า พลังปราณกลายเป็นเกล็ดปกคลุมตัวเขาเป็นชั้นๆ ดาบยาวพลังปราณในมือถูกปกคลุมไว้ กลายเป็นกรงเล็บมังกร ตบมาทางลู่ฝาน