เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 345

ถ้าสู้กัน ก็ต้องสู้กับคนที่มีพละกำลังใกล้เคียงกันสิ แตกต่างกันขนาดนี้ สู้กันแล้วนอกจากโดนทารุณ ยังจะมีอะไรอีก

คนที่สี่ยืนขึ้นอย่างโงนเงน จนเกือบทำให้เก้าอี้ล้ม

อาจารย์ฮั่วซานเห็นภาพตรงหน้า ก็สะบัดมือไปมา "พอแล้ว ไม่ต้องสู้กันแล้ว ลู่ฝานชนะ"

ลู่ฝานส่ายหน้าไปมา "อาจารย์ฮั่วซาน เราคุยกันแล้ว ชนะทั้งสี่รอบ อาจารย์จะให้ผมดูวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ ตอนนี้เพิ่งสามรอบเอง อาจารย์จะไม่กลืนคำพูดตัวเองใช่ไหม!"

อาจารย์ฮั่วซานแผดเสียงเบาๆ "คณะฟ้าร้องไม่ได้ไร้ความน่าเชื่อถือขนาดนั้น นายเป็นอัจฉริยะในรอบร้อยปีของคณะหนึ่งเดียวจริงๆ นักเรียนคณะฟ้าร้องของฉัน สู้นายไม่ได้ ดูเหมือนพรุ่งนี้คงมีแค่หลัวตานที่สู้กับนายได้ การต่อสู้สี่รอบนี้ถือว่านายชนะ ไม่งั้นถ้านายบาดเจ็บแล้วแพ้พรุ่งนี้ จะมาว่างั้นงี้กับคณะฟ้าร้องอีก"

พูดจบ ฮั่วซานยักคิ้วหลิ่วตาให้ลู่ฝาน

ความหมายชัดเจนมาก "ไอ้เด็กน้อย ทางที่ดีนายไว้หน้าฉันหน่อย ไม่งั้นอย่าหวังว่าจะได้ดูวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ"

ลู่ฝานหัวเราะแล้วพยักหน้าเบาๆ จากนั้นพูดเสียงดังว่า "ขอบคุณอาจารย์ฮั่วซานมาก เพิ่งสู้สามรอบ ผมก็เหนื่อยแล้ว ดูสบายๆ แต่เสียพลังไปเยอะมาก กลัวว่าถ้าเข้ามาอีกคน ผมคงสู้ลำบากแน่ๆ อาจารย์ฮั่วซานให้ผมชนะหนึ่งรอบ ผมซาบซึ้งใจมาก"

อาจารย์ฮั่วซานพยักหน้าอย่างพอใจ ดวงตามีรอยยิ้ม ขยับปากพูดว่า "ถือว่านายรู้งาน"

อาจารย์ฮั่วซานสะบัดมือมองจินเฟยหยู่และคนอื่น ครูทุกคนที่อยู่ข้างๆ พาจินเฟยหยู่และคนอื่นไปรักษา ไม่อยู่ขวางตาที่นี่ต่อ

เสี่ยวเหวินเห็นดังนั้น ย่นปากยู่แล้วพูดว่า "ที่แท้เขาก็หมดแรงแล้ว หึ ฉันว่าแล้ว ไม่มีใครเอาชนะพวกศิษย์พี่จินกับศิษย์พี่เหอได้ง่ายๆ หรอก"

ศิษย์พี่หวังยิ้มแล้วพูดว่า "เสี่ยวเหวิน เธอเชื่อเขาพูดจริงเหรอ"