เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 359

"เป็นไปไม่ได้ เป็นร้อยปีมานี้ คณะฟ้าร้องเรามีเพียงศิษย์พี่หลัวตานคนเดียวที่ฝึกสำเร็จ ลู่ฝานเป็นแค่นักเรียนของคณะอื่น ไม่มีทางเรียนไปได้หรอก"

"ฉันก็คิดแบบนี้เหมือนกัน จะเรียนวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ ต้องมีพื้นฐานเป็นวิชาเทพสายฟ้าไม่ใช่หรือ ถ้าไม่สามารถเรียกสายฟ้าได้ เขาจะเรียนวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุไปทำไม"

"แต่ว่า แม้แต่ศิษย์พี่หลัวตานก็ยังแพ้เขาเลย ไม่แน่ว่า เขาอาจจะมีวิธีอะไรที่พิเศษก็ได้ ไม่อย่างนั้นทำไมเขาจะดูวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุด้วยเล่า"

"ฉันไม่เชื่อ ไม่เชื่อแน่นอน"

......

เหล่าศิษย์ของคณะฟ้าร้องก็เริ่มโวยวายกัน เสียงดังเสียจนลู่ฝานกับอาจารย์ฮั่วซานที่เดินออกไปไกลก็ยังได้ยินชัดเจน

อาจารย์ฮั่วซานไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่มองลู่ฝานนิ่งๆ เท่านั้น อยากจะเห็นอะไรบ้างอย่างบนใบหน้าของลู่ฝาน

แต่ลู่ฝานมีใบหน้านิ่งๆ ทำให้อาจารย์ฮั่วซานมองอะไรไม่ออกเลย

เป็นศิษย์ที่ สุขุม มากจริงๆ

อาจารย์ฮั่วซานก็แอบคิดในใจว่า ถึงว่า อาจารย์ทั้งหลายรวมทั้งท่านผอ.ล้วนประเมินลู่ฝานสูงมาก

เสี่ยวเหวินกับศิษย์พี่หวังก็อยู่ในกลุ่มคนเหล่านั้นด้วย พอได้ยินทุกคนคุยกัน เสี่ยวเหวินก็เงียบไม่พูดอะไร

พอเห็นว่าหลัวตานถูกหามกลับมา เสี่ยวเหวินก็รีบวิ่งไปตรงหน้าของหลัวตาน แล้วพูดว่า "ศิษย์พี่หลัวตาน พี่เป็นอย่างไรบ้าง?"

หลัวตานหน้าซีดมองเสี่ยวเหวิน แล้วพูดเบาๆ ว่า "ถอยออกไป!"

พูดจบ หลัวตานก็พยายามดิ้นออกจากนักเรียนสองคนที่พยุงเขาออกไป แล้วก็ค่อยๆ เดินออกไปเอง

ใบหน้าเศร้าๆ กลับแผ่นหลังอันเงียบเหงา ล้วนอยู่ในสายตาของเสี่ยวเหวิน