เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 366

หมิงจูร้องออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตกใจ

อดไม่ได้ที่จะพูดบ่นพึมพำจริงๆ เมื่อกี้พูดถึงลั่วหยู่ คิดไม่ถึงว่าลั่วหยู่ก็ปรากฏตัวต่อหน้าของเขาแล้ว

พวกลู่ฝานก็ทอดสายตามองไปยังลั่วหยู่ แม้ว่าไม่เต็มใจที่จะยอมรับอย่างมาก แต่ว่าลั่วหยู่หน้าตาดีกว่าพวกเขามากจริงๆ

เขย่าพัดพับในมือเบาๆ ชุดเผาบู๊ของสัตว์ร้ายต่างๆคร่อมทับอยู่บนกาย รูปร่างสูงใหญ่ ได้สัดส่วนกัน หนุ่มหน้าขาว ผิวพรรณเหมือนหญิงสาวเลยยังไงอย่างนั้น อ่อนโยนมาก

คิ้วโค้งเรียวเหมือนดาบดวงตาเป็นประกายดุจดวงดาว ผมยาวคลุมไหล่ ผมสีขาวสองปอยห้อยถึงหน้าอก มีออร่าของเซียนเทพหน่อยๆ

มองลู่ฝานอย่างนิ่งๆแวบหนึ่ง ลั่วหยู่และเอี๋ยนชิง เสวียนเฟิงทั้งสามคนขึ้นไปยังห้องส่วนตัวชั้นสองเลย

ตั้งแต่ต้นจนจบ เอี๋ยนชิงไม่แม้แต่จะมองลู่ฝานเลยสักแวบเดียว เหมือนกับว่าไม่รู้จักเขายังไงอย่างนั้น

เป็นเสวียนเฟิงที่ยิ้มให้ลู่ฝานครู่หนึ่ง ทั้งสามคนเดินขึ้นไปด้วยกัน พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

หานเฟิงขมวดคิ้วพร้อมทั้งพูดว่า : "นี่ก็คือลั่วหยู่ที่พวกนายพูดถึง ก็ได้ ฉันยอมรับ เขาหล่อกว่าฉันนิดหน่อยจริงๆ"

หมิงจูพูด : "ทำไมลั่วหยู่ถึงมาคลุกคลีกับพวกเอี๋ยนชิงได้ ลู่ฝาน ฉันจำได้ว่านายมีความเกลียดแค้นกับเอี๋ยนชิงใช่ไหม?"

ลู่ฝานพยักหน้าพร้อมพูดว่า : "มีอยู่บ้างจริงๆแหละ"

หานเฟิงทำเสียงเหอะพร้อมพูดว่า : "ไม่เพียงแค่มีอยู่บ้างนะ มีไม่น้อยเลยทีเดียวนะ"

หมิงจูขมวดคิ้วแน่น พูดว่า : "งั้นนายต้องระวังไว้หน่อยนะ คนของคณะหยินหยางและคณะบังเหินสมคบคิดกัน ว่ายังไงก็ไม่ใช่เรื่องที่ดี"

ลู่ฝานเก็บเส้นสายตากลับมาพร้อมเอ่ยพูดว่า : "พวกเขาจะคลุกคลีอยู่ด้วยกันหรือไม่นั้น ไม่เกี่ยวข้องกับผมมากเท่าไหร่ ศิษย์พี่หมิงจู กินของกินสักหน่อยเถอะ"

ลู่ฝานหันหลังให้พนักงานในร้านนำพวกอาหารดีๆมาเสิร์ฟอีก