เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 370

ส่งลู่หมิงไปแล้ว หลายวันต่อมา ลู่ฝานก็ปิดประตูบ้านแล้ว เข้าสู่สภาวะของการฝึกฝนแบบปิดแล้ว

อาจจะช่วงนี้ต่อสู้อยู่บ่อยครั้งเกินไป ลู่ฝานรู้สึกว่าตัวเองมีสัญญาณของการทะลวงอย่างคลุมเครืออีกแล้ว ดังนั้น เขาก็ฝึกหม้อยาอย่างตั้งใจแล้ว เอามากินเป็นอาหารอยู่สองวันเลย

นั่งบนเตียง วิธีการทำสมาธิระดับชั้นสูง พละกำลังแห่งฟ้าดินปกคลุมรอบตัวเขาอย่างกับน้ำเลยยังไงอย่างนั้น

ก้าวสุดท้ายที่สำคัญ ก็ขาดแค่ก้าวสุดท้ายที่สำคัญนั่นแล้ว

ลู่ฝานค่อยๆหมุนโคจรพละกำลังของตัวเองอย่างสงบนิ่ง ในขณะเดียวกัน กระบี่หนักไร้คมวางอยู่ตรงหน้า พลังอันบริสุทธิ์ถูกถ่ายโอนจากกระบี่หนักไร้คมเข้าสู่ร่างกายของลู่ฝานอย่างต่อเนื่อง

รู้สึกได้ว่าพละกำลังภายในร่างกายกำลังที่จะถึงจุดที่อิ่มตัว ลู่ฝานเปล่งเสียงพูดออกมาอย่างสงบนิ่งว่า : "ไอ้เก้า เริ่มเถอะ"

เสียงของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังอยู่ในร่างกายของเขา นำพามาซึ่งความลังเล

"เจ้านาย จะเอาแบบนี้จริงๆเหรอ ทำแบบนี้มันอันตรายมากนะ แม้ว่าพละกำลังจะเพียงพอ แต่ว่าพรวดพราดแบบนี้ จะเกิดปัญหาได้ง่ายมากนะ ฉันก็ไม่กล้ารับรอง ว่าจะไม่เกิดปัญหาขึ้นเลยสักนิดได้หรือไม่"

ลู่ฝานพูดอย่างแน่วแน่ว่า :"มาสิ โอกาสมีแต่แค่ครั้งเดียว พุ่งสู่ชั้นห้าของปราณนอกในคราวเดียว"

สูดลมหายใจเข้าอย่างลึกๆแล้ว ลู่ฝานเตรียมพร้อมทุกอย่างแล้ว

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรก็ทำได้เพียงปลดปล่อยพลังอันบริสุทธิ์ที่นับไม่ถ้วนออกมาไหลเวียนที่ภายในร่างกายของลู่ฝาน

และในขณะเดียวกัน ได้โอนย้ายพละกำลังที่ยิ่งใหญ่ ปั่นป่วนออกมาจากท่ามกลางของกระบี่หนักไร้คมทันที

พละกำลังเหล่านี้ ก็เป็นการได้รับจากกระบี่หนักไร้คมย่อยสลายหุ่นร้ายความฝัน แม้ว่าพละกำลังนี้ถูกกระบี่หนักไร้คมกลืนกินเองเจ็ดส่วนแล้ว แต่ว่าพละกำลังสามส่วนที่เหลือนี้ ลู่ฝานก็อยากจะดูดซับโดยสิ้นเชิง และก็จะต้องเสี่ยงอันตรายด้วย นี่ก็เป็นเพราะว่าเขาเชื่อเจดีย์เสวียนเก้ามังกร ถ้าหากไม่มีพลังการรักษาของเจดีย์เสวียนเก้ามังกร เกรงว่าลู่ฝานคงกล้าดูดซับหนึ่งส่วนกว่าเท่านั้น

ก่อนหน้านี้ลู่ฝานไม่ได้ใช้มาตลอดเลย ก็รอแค่ตอนนี้ นำมันมาใช้พุ่งเข้าชั้นห้าของปราณนอกเลย

ช่วงเวลาที่เส้นลมปราณของลู่ฝานกำลังได้รับพลังโจมตี เส้นลมปราณภายในร่างกายก็ปรากฏรอยร้าว