เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 429

ในเวลาเดียวกัน ในตระกูลลู่ที่อยู่ในเมืองเจียงหลิน

เต็มไปด้วยซากปรักหักพังและเปื้อนเลือด เดิมทีคฤหาสน์ที่ดูสะอาดสะอ้านนั้น ตอนนี้มันเหมือนสนามที่พึ่งผ่านการสู้รบมา

ลูกหลานของตระกูลลู่กลุ่มหนึ่งกำลังกวาดพื้นอยู่ บนร่างกายของทุกคนมีแต่บาดแผลและผ้าพันแผล ไม่มีใครไม่ได้รับบาดเจ็บเลย

ด้านหลังคฤหาสน์ มีเพียงลานเล็กๆที่ไม่ได้ถูกทำลาย มันคือลานเล็กๆที่ลู่ฝานเคยอยู่

แน่นอนว่า ลานเล็กๆอันนี้ ตอนนี้มันสวยงามมากๆและประณีตมากๆด้วย

ด้านในลานเล็กๆแห่งนี้มีโต๊ะหินวางอยู่ และยอดฝีมือที่เหลืออยู่ของตระกูลลู่ทั้งหมดต่างนั่งอยู่ตรงนี้

ลู่เฮ่าหราน ลู่หาว ลู่หมิงกับลู่เทียนกังต่างอยู่ในนี้

ทั้งหมดสามสิบคน ถึงแม้พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่เมื่อเทียบกับลูกหลานที่อยู่ด้านนอก พวกเขาบาดเจ็บน้อยกว่าเยอะ

อย่างน้อยคนที่อยู่ตรงนี้ ร่างกายของพวกเขายังมีรังสีฆ่าฟันอยู่ ราวกับพวกเขาสามารถสู้ตายกับศัตรูได้ทุกเมื่อ

"ลู่หมิง โอสถและสมุนไพรยังเหลืออยู่เท่าไหร่ เอามันออกมาให้หมด"

สายตาของลู่เฮ่าหรานเปล่งประกาย เขาใช้นิ้วเคาะที่โต๊ะหิน

ลู่หมิงหยิบกระเป๋าที่อยู่ข้างๆออกมา วางลงบนโต๊ะแล้วเปิดออก เมื่อทุกคนมองเห็นโอสถและสมุนไพรเหล่านี้ ลูกหลานของตระกูลลู่ที่อยู่ในนี้ต่างก็หายใจเร็วด้วยความตกตะลึง

โอสถไม่ต้องพูดถึงแล้ว เพราะลูกหลานส่วนใหญ่ของตระกูลลู่พึ่งเคยเห็นโอสถและขวดยานัตถุ์เป็นครั้งแรก

แค่สมุนไพรที่อยู่ตรงนี้ ทำให้ดวงตาของพวกเขาแดงก่ำและกลืนน้ำลายไม่หยุด