เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 44

เหมือนลู่เฟิงรู้ความคิดของลู่เฮ่าหราน เขายกแก้วเหล้าขึ้นมา พูดกับลู่ฝานว่า "ลู่ฝาน อาขอโทษแทนลู่หมิงด้วย หวังว่านายจะไม่ถือสาเอาความ เป็นครอบครัวเดียวกัน อย่าเจ็บแค้นเคืองโกรธกันเลย"

ลู่ฝานพยักหน้าด้วยสีหน้าราบเรียบ เขายกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มรวดเดียวจนหมด

ขณะนั้น องครักษ์คนหนึ่งวิ่งเข้ามา คารวะลู่เฮ่าหราน แล้วพูดว่า "ท่านเจ้าบ้าน ข้างนอกมีคนมาหาคุณชายลู่ฝานครับ"

"ใครเหรอ ถ้าเป็นคนที่มายินดี ก็ช่างเถอะ คืนนี้พูดปฏิเสธพวกเขาไปแล้วไม่ใช่เหรอ จะแสดงความยินดี ค่อยมาพรุ่งนี้"

องครักษ์ตอบว่า "คุณจางเยว่หานของตระกูลจางครับ"

ลู่เฮ่าหรานอึ้งเล็กน้อย จากนั้นหันไปมองลู่ฝาน

ลู่ฝานขมวดคิ้ว เขาคิดไปคิดมา จึงลุกขึ้น แล้วพูดว่า "ผมไปดูหน่อย"

ลู่หาวพูดว่า "ลู่ฝาน จำไว้ นายกำลังจะกลายเป็นคนสำคัญ ผู้หญิงอย่างจางเยว่หาน......ไม่เหมาะสมกับนาย"

ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจ "วางใจเถอะพ่อ ผมรู้ว่าควรทำยังไง"

พูดจบ ลู่ฝานเดินออกไปข้างนอก

ลู่เฮ่าหรานเรียกองครักษ์ แล้วพูดเบาๆ ว่า "อีกเดี๋ยวนายยืนใกล้ๆ หน่อย จำคำพูดที่ทั้งสองคนคุยกัน แล้วกลับมารายงานฉันตามความจริง"

องครักษ์ตอบว่ารับทราบด้วยเสียงเบา จากนั้นจึงรีบเดินออกไป

ค่ำคืนมาพร้อมกับลมเย็น ผู้หญิงด้านนอก ผมปลิวไปตามลม

จางเยว่หานยืนอยู่หน้าประตูตระกูลลู่ ชุดคลุมยาวถึงพื้น สีหน้าเศร้า คืนนี้เหมือนเธอแต่งหน้าเล็กน้อย ลงแป้งอ่อนๆ เขียนคิ้วบางๆ

ริมฝีปากสีแดงภายใต้แสงจันทร์ ดูงดงาม ตอนลู่ฝานเห็นจางเยว่หาน สีหน้าเขาดูวูบไหวเล็กน้อย

เดิมทีลู่ฝานเคยเห็นเธอแต่งตัวแบบนี้ จำได้รางๆ เป็นเหมือนค่ำคืนนี้ เขาเอายาที่พ่อทำให้เขาอย่างยากลำบาก ไปหาจางเยว่หาน จากนั้นเขาเอายาทั้งหมดให้จางเยว่หาน

ลู่ฝานยืนหน้าประตู มองจางเยว่หาน แล้วพูดว่า "เธอมาหาฉันทำไม"

จางเยว่หานพูดด้วยเสียงอ่อนโยน "ลู่ฝาน ฉันอยากคุยกับนาย เราไปร้านด้านในสุดบนถนนประตูเมือง ดื่มเหล้าสักนิด แล้วนั่งคุยกัน ดีไหม"

ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบ "มีอะไร คุยกันตรงนี้เถอะ"

จางเยว่หานกัดริมฝีปาก ก้าวเข้ามา จะจับมือลู่ฝาน

ลู่ฝานหลบด้วยสีหน้านิ่ง มองจางเยว่หาน แล้วพูดว่า "คุณเยว่หาน เคารพตัวเองหน่อย"

จางเยว่หานพูดด้วยแววตาเศร้า "ลู่ฝาน ขอโทษ เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม"