เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 516

คนขับรถม้าเคยได้ยินที่นั่นมารอบหนึ่ง ได้ยินว่าห้องพักห้องชั้นต่ำที่แย่สุด ยังต้องเป็นคนที่มีฐานะหลายแสนเหรียญทอง จึงจะเข้าไปได้

ทั้งชีวิตเขาไม่มีทางหาเงินเยอะขนาดนั้นได้!

รถเพิ่งเลี้ยวหัว ผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนอยู่ด้านนอกรถ “คุณชายหาน อย่าทิ้งฉันสิ!”

ลู่ฝานมองไปข้างนอก เห็นว่าเป็นผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์กับหานเฟิง

หานเฟิงเลิกผ้าม่านรถขึ้น พูดกับผู้หญิงว่า “ขอโทษด้วย เธอเดินกลับเองละกัน ในรถนั่งไม่ได้แล้ว”

พูดจบ หานเฟิงนั่งลงช้าๆ สีหน้าไม่ได้รู้สึกผิดสักนิด เหมือนนี่คือสิ่งที่สมเหตุสมผลแล้ว

ลู่ฝานพูดว่า “ศิษย์พี่หานเฟิง ทะเลาะกันเหรอ”

หานเฟิงพูดอย่างตกใจ “ทะเลาะเหรอ ทะเลาะอะไร ความสัมพันธ์ของเราดีมาก!”

“แล้วทำไมไม่ให้เธอขึ้นมาล่ะ”

หานเฟิงพูดว่า “ทำไมต้องให้เธอขึ้นมาล่ะ แค่ผู้หญิงที่เห็นแก่ฐานะและเงินของฉันเท่านั้น ตามคำพูดของพ่อฉัน สำหรับผู้หญิงน่าเงินแบบนี้ ต้องใช้วิธีแบบนี้ ถ้าโอ๋เธอเกินไป เธอจะไม่รู้ฐานะตัวเอง ตอนนี้เธอยังไม่มีคุณสมบัติมานั่งบนรถกับเรา”

ลู่ฝานยิ้มบางๆ ดูเหมือนศิษย์พี่หานเฟิงไม่สนใจอะไร อันที่จริงเขาก็มีความคิดเป็นของตัวเอง

สำหรับทฤษฎีของศิษย์พี่หานเฟิง ลู่ฝานไม่รู้เหมือนกันว่าถูกหรือผิด

แต่ฟังดูมีเหตุผลมาก

รถม้าวิ่งกลับมายังสวนหอมปาฟาง เพิ่งมาถึงหน้าประตู

ลู่ฝานเห็นผู้ดูแลเฉินซวงกับหลิ่วหยี ยืนอยู่หน้าประตู

“ฮ่าๆ คุณชายลู่ฝานกลับมาแล้ว ฉันว่าแล้ว คุณชายลู่ฝานผลการฝึกตนสูงส่ง เป็นยอดฝีมืออันดับต้นๆ ในสถาบันสอนวิชาบู๊ ได้ตำแหน่งผู้ตรวจการ เป็นเรื่องเล็กๆ ง่ายนิดเดียว”

ลู่ฝานกับหานเฟิงลงจากรถม้า โยนเหรียญทองหนึ่งเหรียญให้คนขับรถม้า ทำให้คนขับรถม้าขอบคุณยกใหญ่