เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 532

ลู่ฝานตาเป็นประกาย ป้ายอันนี้คือของดีอย่างแท้จริง

ป้ายคำสั่งของตระกูลอี้ว์ ในเขตตงหวา เหมือนอาวุธเทพป้องกันตัว วันหลังเอากลับตระกูล นำไปวางไว้ในตระกูล ก็ถือว่ามีตระกูลอี้ว์คอยคุ้มครอง ไม่ว่าใครก็ต้องหลีกทาง

ลู่ฝานโยนป้ายลงไปในเข็มขัด คำนับแล้วพูดว่า “ขอบคุณหัวหน้าเขตอี้ว์มากครับ”

หัวหน้าเขตอี้ว์พยักหน้าพูดว่า “เรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องขอบคุณหรอก ในเมื่อพวกนายนัดสู้กันหลังจากสามวัน งั้นสามวันนี้ นายต้องระวังตัว อย่าหาว่าฉันไม่เตือน กวนหานทำอะไรไม่เคยยึดตามเหตุผลทั่วไป เขาโหดเหี้ยมมาโดยตลอด ถ้าเรื่องที่สามารถจัดการได้ในคืนนี้ ไม่มีทางยื้อไปถึงวันต่อไป ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด สองวันนี้พวกนายจะเจอการซุ่มโจมตี”

ลู่ฝานพูดอย่างตกใจว่า “เป็นถึงเจ้าสำนัก เขาหน้าไม่อายถึงขั้นนี้เลยเหรอ”

หัวหน้าเขตอี้ว์ใช้สายตาที่บอกว่า “นายเพิ่งรู้เหรอ!” มองลู่ฝาน

ทันใดนั้น หัวหน้าเขตอี้ว์ปรบมือ คนรูปร่างบอบบางเดินมาจากไกลๆ

หัวหน้าเขตอี้ว์พูดว่า “แม้พละกำลังของนายไม่อ่อนแอ แต่ยังขาดการคุ้มกัน ฉันเตรียมคนไว้ให้นายคนหนึ่ง ให้เธอคุ้มกันนายสามวัน ขณะเดียวกัน ในสามวันนี้ก็ทำให้พละกำลังนายสูงขึ้น จะได้สู้กับกวนหานได้ มาทำความรู้จักกันสิ คุณอู่คงหลิง”

เมื่อได้ยินคำว่าอู่คงหลิง ลู่ฝานเหมือนโดนฟ้าผ่า

เป็นเธอ!

ทำไมถึงเป็นเธอได้!

ลู่ฝานเบิกตามองคนที่กำลังเดินมาช้าๆ

แสงจันทร์สาดส่องลงบนใบหน้าคนที่กำลังเดินมา สะท้อนให้เห็นดวงตางดงามไร้ที่ติของเธอ รวมไปถึงผ้าบางบนใบหน้า

“คุณชายลู่ฝาน ได้ยินกิตติศัพท์มานาน!”

เสียงดูไม่จริงจัง ง่ายมาก อู่คงหลิงก็กำลังสะกดกลั้นความโกรธ

ลู่ฝานกลืนน้ำลายแล้วพูดว่า “คุณอู่คงหลิง สองสามวันนี้รบกวนชี้แนะด้วย”