เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 544

กวนหานแอบกัดฟัน เหมือนสถานการณ์ถึงจุดที่เขาไม่สามารถควบคุมได้ งั้นตอนนี้เขาต้องควบคุมสถานการณ์อีก

ทำเรื่องอะไรต้องตัดสินใจเด็ดขาด กวนหานรู้เป็นอย่างดี จัดการกับคนเก่งอย่างลู่ฝาน ต้องใช้พลานุภาพมากมาย ฆ่าให้ตายทันที ไม่งั้นจะมีภัยพิบัติอันจะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า

ในเมื่อศิษย์พี่ของลู่ฝานซ่อนพละกำลังได้อย่างมิดชิดขนาดนี้

งั้นตัวลู่ฝานจะไม่ซ่อนพละกำลังเอาไว้ได้ยังไง! เมื่อคิดได้เช่นนี้ กวนหานรู้สึกชาไปทั้งหัว

หลังผ่านไปสองสามวัน ถ้าตอนสู้สุดชีวิตกับลู่ฝาน ลู่ฝานมีพลังกำลังเพิ่มขึ้นเหมือนกัน แล้วจัดการเขาจนล้ม นั่นจะเป็นโศกนาฏกรรมอย่างแท้จริง

ใช่ ต้องกำจัดลู่ฝานทันที

คืนนี้เท่านั้น ไม่รอช้าอะไรทั้งนั้น

ถ้าทำก็ต้องทำให้ถึงที่สุด นี่เป็นข้อปฏิบัติในชีวิตของกวนหานมาโดยตลอด

ทั้งสำนักโลหิตพิฆาตเริ่มเคลื่อนไหวทันที

ขณะนั้น กวนหานเห็นแสงเพลิงสว่างอยู่นอกประตู

เปลวเพลิงส่องจวนของเขาเหมือนตอนกลางวัน

กวนหานใจกระตุกวูบ แอบคิดในใจว่าอีกฝ่ายชิงลงมือก่อนเหรอ

เป็นไปไม่ได้ ลู่ฝานมีพละกำลังยิ่งใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอ

ขณะกำลังคิด มีนักบู๊คนหนึ่งพุ่งเข้ามา คุกเข่าตรงหน้ากวนหาน “เจ้าสำนัก คนของจวนผู้เฝ้าเมืองมาครับ”

กวนหานพูดว่า “จวนผู้เฝ้าเมืองเหรอ จวนผู้เฝ้าเมืองธรรมดาๆ กล้ามายุ่งกับสำนักโลหิตพิฆาตของเราตั้งแต่เมื่อไร บอกให้เขาเข้ามา”

ทันใดนั้น พลเอกสวมชุดเกราะคนหนึ่งเดินเข้ามา

เมื่อเห็นกวนหานก็พยักหน้าเล็กน้อย แล้วพูดว่า “คุณชายกวน ผู้เฝ้าเมืองให้ผมมาบอกว่าสองวันนี้หวังว่าคุณชายกวนจะไม่ออกไปไหน เก็บตัวอยู่ในห้อง รอการต่อสู้เป็นตายอีกสามวัน”

กวนหานสีหน้าโมโห ตวาดออกมาว่า “คุณท่านของพวกนายมีอำนาจใหญ่เหลือเกินนะ คิดไม่ถึงว่าจะมายุ่งกับฉัน......”