เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 565

หัวหน้าเขตอี้ว์แววตาเป็นประกาย “วันนี้กับวันนั้นไม่เหมือนกัน คืนนั้นฉันแค่รู้สึกว่าพละกำลังของนายใช้ได้ แต่ไม่คิดว่านายจะสามารถฆ่ากวนหานได้ ด้วยเหตุนี้ เลยจงใจบอกให้นายฆ่าเขา ฉันให้ป้ายกับนาย ไม่มีอะไรนอกจากกระตุ้นให้นายทุ่มสุดตัว แต่หลังจากนั้นอู่คงหลิงบอกฉัน นายเก่งแต่ไม่เปิดเผย ฉันจึงรู้ว่านายมีวิธีอื่น ดังนั้นวันนี้จึงกำชับนายว่าเอาชนะได้แต่ห้ามฆ่า”

ลู่ฝานใจกระตุก อู่คงหลิง!

คิดไม่ถึงว่าอู่คงหลิงจะบอกอะไรกับหัวหน้าเขตอี้ว์

อู่คงหลิงบอกเรื่องที่เขามีป้ายคำสั่งจิตใจเต๋าสำนักมารกับหัวหน้าเขตอี้ว์หรือเปล่า

หัวหน้าเขตอี้ว์หยุดไปครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อ “แต่ตอนนี้นายฆ่าไปแล้ว คงไม่ต้องพูดอะไรมาก เรื่องเป็นแบบนี้แล้ว ตอนนี้ฉันขอแค่นายรับเงื่อนไขฉันหนึ่งเงื่อนไข ฉันจะคุ้มครองตระกูลนายให้ปลอดภัย”

ลู่ฝานพูดว่า “เงื่อนไขอะไร”

หัวหน้าเขตอี้ว์ยิ้มแล้วพูดว่า “พูดตามกฎ นายอย่าลืมสิ นายกับกวนหานยังมีพนันเกี่ยวกับหลานสาวฉัน”

ลู่ฝานอ้าปากค้าง เซี่ยวเอ๋อร์ที่อยู่ข้างๆ หน้าแดงทันที

เห็นท่าทางช็อกของลู่ฝาน หัวหน้าเขตอี้ว์พูดว่า “ฉันไม่บังคับนาย นายตัดสินทุกอย่างด้วยตัวเอง นายเป็นลูกเขยของตระกูลอี้ว์ ฉันคุ้มครองตระกูลนาย คือสิ่งที่ควรจะเป็น”

ลู่ฝานกัดฟัน ใบหน้าของหลิงเหยาผุดขึ้นมาในหัวเต็มไปหมด

ขณะกำลังลังเล ศิษย์พี่หานเฟิงกระแอมออกมา แล้วพูดว่า “ผู้อาวุโสอี้ว์ แบบนี้ไม่ดีเท่าไร นี่ไม่แตกต่างอะไรกับการบังคับศิษย์น้องลู่ฝาน สู้ผู้อาวุโสอี้ว์ช่วยเขาสักครั้ง ให้เขาติดหนี้น้ำใจผู้อาวุโสอี้ว์ แล้วค่อยว่ากันเรื่องอื่น เรื่องที่เป็นการบังคับ ล้วนไม่ดีทั้งนั้น ผู้อาวุโสอี้ว์ไม่มั่นใจในหลานสาวตัวเองขนาดนั้นเลยเหรอ”

หัวหน้าเขตอี้ว์ขมวดคิ้ว กำลังจะด่าหานเฟิง

แต่ขณะนั้น หานเฟิงเอาป้ายตระกูลหานของตัวเองออกมา แกว่งไปมาตรงเอว

ทันใดนั้น สีหน้าหัวหน้าเขตอี้ว์เปลี่ยนไปทันที