เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 570

แววตาลู่ฝานฉายแววประหลาด ศิษย์พี่หานเฟิงหัวเราะคิกคักอยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า “นายทำธุรกิจเก่งจริงๆ รู้ว่าศิษย์น้องลู่ฝานฉันมีอนาคตก้าวไกล ก็เข้ามาทำความรู้จักฉันเร็วขนาดนี้ ธุรกิจนี้ของนายคุ้มค่ามาก บ้านที่ให้ก็ดี”

ไอ้อ้วนเจิงโบกมือไปมาแล้วพูดว่า “ผมไม่ได้ให้หรอกครับ แต่คุณชายลู่สมควรได้รับ”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “หมายความว่ายังไง”

ไอ้อ้วนเจิงพูดว่า “คุณชายลู่ คุณต่อสู้ที่ลานประลองบู๊ทิศตะวันของเรา ทำให้ลานประลองบู๊ของเราเป็นกระแสขึ้นมา ทำเงินได้ ตามกฎแล้วรายได้ของการต่อสู้ครั้งนี้ควรแบ่งให้นายกับกวนหานคนละ 20 เปอร์เซ็นต์ แต่กวนหานตายไปแล้ว จึงไม่ต้องจ่าย 20 เปอร์เซ็นต์ที่เป็นส่วนของเขา รายได้ 40 เปอร์เซ็นต์รวมไว้ในบัญชีของนายทั้งหมด ผมคิดว่าคนหนุ่มมีความสามารถอย่างคุณชายลู่ฝาน คงไม่สนใจของล้ำค่าหรือเงิน แต่คุณชายลู่ฝานมาเมืองตงหวาได้ไม่นาน คิดว่าน่าจะยังไม่มีอสังหาริมทรัพย์ ดังนั้นผมจึงตัดสินใจซื้อบ้าน มอบให้คุณชายลู่ฝานเอาไว้ตั้งรกราก”

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “คุณเจิงอุตส่าห์คิดถึงเรื่องนี้ ฉันกำลังต้องการคฤหาสน์ไว้ตั้งรกรากพอดี”

รอยยิ้มได้ใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าไอ้อ้วนเจิง เห็นได้ชัดว่าพอใจกับความคิดของตัวเองมาก

หึหึ ตระกูลอื่นให้เงินของล้ำค่า ยาสมุนไพรตั้งมากมาย แต่เทียบกับบ้านเล็กๆ ของเขาไม่ได้เลย

นี่เรียกว่าได้ใจเต็มๆ นี่เรียกว่าสายตาหลักแหลม

ไอ้อ้วนเจิงผายมือขวาแล้วพูดว่า “ดีมากครับๆ มาครับคุณชายลู่ ผมจะพานายดูคฤหาสน์ใหม่ของนาย”

ทั้งสามคนเดินเข้าไปในจวน ลานบ้านใหญ่มาก

แค่ลานด้านหน้าแทบจะเท่ากับคฤหาสน์บ้านเกิดของลู่ฝานแล้ว

เป็นคฤหาสน์ที่มีประตูสามประตู แต่ขนาดพื้นที่ใหญ่กว่าเป็นสิบเท่า บ้านใหญ่พอ ห้องก็ยิ่งสวย

เป็นบ้านของเมืองใหญ่จริงๆ ไม่ว่าจะเป็นวัสดุหรือการออกแบบ ดูเหมาะสม ดูดีและสบายกว่ามาก