สรุปเนื้อหา บทที่ 593 – เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น
บท บทที่ 593 ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เวลาผ่านไปหลายวัน ร่างกายของลู่ฝานหายดีแล้ว ขาของลู่หาวที่ได้รับการรักษาจากลู่ฝาน ทำให้ขาของลู่หาวดีขึ้นเยอะแล้ว
อี่ว์ชิงเฉินคนนั้นลงมือได้โหดเหี้ยมมากๆ การถีบของเขา ทำให้กระดูกของลู่หาวแตกละเอียดทั้งหมด ถ้าลู่ฝานไม่ใช่ผู้ฝึกชี่ และสามารถกลั่นโอสถเกิดกระดูกใหม่ให้ลู่หาวรับประทาน ทำให้กระดูกของเขาเกิดขึ้นมาใหม่ ลู่หาวคงกลายเป็นคนพิการไปแล้ว
ดังนั้น เรื่องนี้ทำให้ลู่ฝานแค้นอี่ว์ชิงเฉินมากๆ
ในเวลาเดียวกัน หลังจากเก็บตัวฝึกฝนหลายวันแล้ว
ในที่สุดอี่ว์ชิงเฉินก็ออกจากการเก็บตัวฝึกฝน!
เมื่ออี่ว์ชิงเฉินออกมา เขาก็โกรธมากๆและพุ่งไปหาหุ่นเชิดกวนหานทันที จากนั้นก็โยนกระบี่กลืนทิพย์ใส่หน้าของกวนหาน
"นี่คือกระบี่ของนายเหรอ โดยปกตินายใช้กระบี่ที่เป็นเศษเหล็กแบบนี้เหรอ!"
อี่ว์ชิงเฉินรู้สึกโกรธมากๆ เขาใช้เวลาอยู่หลายวัน เพื่อตรวจดูกระบี่เล่มนี้ แต่เขาตรวจไปตรวจมาอยู่หลายรอบ สุดท้ายเขาก็ได้คำตอบเพียงอย่างเดียว มันเป็นแค่เศษเหล็กเท่านั้น มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรดูดพลังของกระบี่เล่มนี้ไปแล้ว มันไม่ใช่แค่ดูดพลังที่อยู่ด้านบนของกระบี่เท่านั้น ถ้าในกระบี่มีโลหะพิเศษอื่นๆ มันก็จะถูกดูดออกไปพร้อมกัน สิ่งที่เหลืออยู่ก็แค่กระบี่ธรรมดาเท่านั้น ถ้าพูดว่ามันคือเศษเหล็ก มันก็ไม่ผิด
หุ่นเชิดกวนหานเบิกตากว้าง เขามองดูกระบี่กลืนทิพย์ที่อยู่ด้านหน้า
ผ่านไปสักพัก กวนหานพูด:"มันเหมือนมากๆ แม้แต่รอยแตกที่อยู่ด้านบนก็เหมือนกันเลย อาจารย์ลุง คุณไปเอากระบี่ปลอมเล่มนี้มาจากไหน"
อี่ว์ชิงเฉินพูด:"ฉันได้มันมาจากมือของลู่ฝาน ฉันจะขอพูดกับแกตามตรง วิชาของแก อันที่จริงแกได้มันมาจากกระบี่เล่มนี้ใช่ไหม"
ร่างหุ่นเชิดกวนหานสั่นเทาโดยไม่รู้ตัว ช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ เพราะร่างกายของเขาเป็นหุ่นเชิด เขาอยากจะเก็บอารมณ์ก็ไม่สามารถเก็บได้ ถ้าอารมณ์ของเขาเปลี่ยนไป หุ่นเชิดก็จะสั่นเทาทันที
อี่ว์ชิงเฉินพูดอย่างเย็นชา:"หึ กวนหาน แกยังไม่ยอมพูดความจริงกับฉันอีกเหรอ?"
เวลาผ่านไปสองวันอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ลู่ฝานกำลังฝึกกระบี่อยู่ในจวนลู่ คนที่ฝึกกระบี่กับเขาก็คือศิษย์พี่หานเฟิง
"ไม่สู้แล้ว ไม่สู้อีกแล้ว ศิษย์น้องลู่ฝาน วิชานี้ของนายพิสดารมากๆ ฉันเป็นยอดฝีมือแดนปราณชีวิต แต่กลับสู้นายไม่ไหว ฉันสู้แบบอึดอัดแบบนี้ไม่ไหวแล้ว!"
ศิษย์พี่หานเฟิงโบกมือ ลู่ฝานพูดยังไงเขาก็ไม่ฝึกกระบี่กับลู่ฝานแล้ว
เดิมทีลู่ฝานอยากจะประลองกับเขา ทำให้ศิษย์พี่หานเฟิงดีใจมากๆ เขาเงยหน้าและพูด:"ศิษย์น้องลู่ฝาน มาเลยๆ ศิษย์พี่จะชี้แนะนายเอง"
แต่เวลาผ่านไปเพียงแค่สองวัน หานเฟิงก็ไม่ยอมประลองอีกแล้ว
เหตุผลหลักก็คือ ตอนนี้ลู่ฝานใช้ปราณชี่ได้อย่างคล่องแคล่วแล้ว พลังคุ้มกันกายของเขา ยิ่งอยู่ก็ยิ่งแข็งแกร่ง ถ้าไม่ใช่พลังที่แข็งแกร่งมากๆจนลู่ฝานต่อต้านไม่ได้ เขาก็สามารถสะท้อนพลังของอีกฝ่ายไปข้างๆ วิชาแบบนี้ ลู่ฝานตั้งชื่อว่าปราณชี่คุ้มกันกาย
และปราณชี่ของเขาก็แข็งแกร่งกว่าพลังปราณทั่วไป มันแข็งแกร่งพอๆกับพลังของนักบู๊แดนปราณชีวิตเลย ทำให้ศิษย์พี่หานเฟิงกลายเป็นฝ่ายเสียเปรียบตลอดเวลา ตอนที่ศิษย์พี่หานเฟิงสู้กับลู่ฝานนั้น เขาไม่สามารถใช้พลังสายเลือดหรือเข้าสู่สภาวะแปรสภาพเพื่อสู้ตายกับลู่ฝานได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...