เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 596

ทั้งสิบคนยิ้มออกมาอีกครั้ง คนที่สามารถยืนอยู่ตรงนี้ พลังของพวกเขาจะไม่ผ่านด้านแรกได้ยังไง

ถ้าฝึกฝนไม่ถึงแดนปราณนอกชั้นห้า พวกเขาก็คงไม่สามารถเป็นผู้ตรวจการชั้นล่างได้อยู่แล้ว

ลู่ฝานขมวดคิ้วทันที สีเหลือง เขาจำได้ว่าการทดสอบผู้ตรวจการชั้นล่างนั้น ก้อนหินที่ใช้นั้น เปล่งแสงสีเหลืองออกมา

มันเป็นเรื่องบังเอิญเหรอ?

ลู่ฝานแอบคิดอยู่ในใจตัวเอง

"ฉันขอเริ่มก่อน"

มีผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาเป็นคนแรก ทำให้ลู่ฝานได้ยินเสียงร้องจากด้านล่างทันที

"หมัดทลายเขา เจิงหยง!"

ข้างๆหู มีเสียงที่หนักแน่นมากๆตะโกนออกมา

"ลูกชาย สู้ๆ!"

ลู่ฝานหันหลังกลับไปมอง เขามองเห็นไอ้อ้วนเจิงที่อยู่ด้านล่างตะโกนและโบกมือไปด้วย

เจิงหยงคนนี้เป็นลูกชายของไอ้อ้วนเจิงเหรอ? เมื่อมองจากรูปร่างแล้วไม่เหมือนกันสักนิดเลย!

ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ เขามองดูเจิงหยงที่มีรูปร่างดีและหน้าตาที่หล่อเหลาเดินมาถึงด้านหน้าของหินเจ็ดสี

ผู้อาวุโสโม่ที่อยู่ข้างๆเอ่ยปากพูด:"ใช้พลังทั้งหมดออกมาเลย ตอนเด็กๆนายน่าจะเคยใช้หินศิลาดำทดสอบมาแล้ว ใช่แล้ว มันก็เหมือนกับการทดสอบของหินศิลาดำเลย!"

เจิงหยงพยักหน้า ร่างกายของเขามีพลังปราณปะทุออกมา

เสื้อเกาะปราณอย่างแน่นหนักได้ปกคลุมร่างกายของเขาเอาไว้ แต่ลู่ฝานขมวดคิ้วทันที เจิงหยงคนนี้มีพลังที่ไม่เลวเลย ฝึกฝนถึงแดนปราณนอกชั้นเจ็ด เป็นเด็กหนุ่มที่ไม่ธรรมดาเลย

ถ้าเขาอยู่ในสถาบันสอนวิชาบู๊ ก็ถือได้ว่าเป็นอัจฉริยะคนหนึ่ง ไม่รู้จริงๆว่ายอดฝีมือคนไหนสั่งสอนเขาอยู่ เขาไม่สามารถฝึกฝนด้วยตัวเองจนแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ เพราะจากท่าทางของเจิงหยงก็มองออกอย่างชัดเจน เขาต้องเคยฝึกเคล็ดวิชาบู๊ระดับดินอย่างน้อยหนึ่งอย่างมาแล้ว

คนที่สามารถฝึกเคล็ดวิชาระดับนี้ได้ ถ้าไม่ใช่นักเรียนของสถาบันสอนวิชาบู๊ ก็ต้องมีอาจารย์ดังคอยชี้แนะ

อาจารย์ของเจิงหยง ถึงแม้จะไม่ใช่ยอดฝีมือแดนปราณฟ้า แต่อย่างน้อยเขาก็น่าจะเป็นยอดฝีมือแดนปราณดิน

หัวหน้าเขตอี้ว์มองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยสายตาเย็นชาและไม่ได้พูดอะไรออกมา

คนอื่นๆก็อึ้งเหมือนกัน ลู่ฝานอาจจะไม่ค่อยรู้จักเจิงหยง แต่คนอื่นๆรู้จักเจิงหยงเป็นอย่างดี แม้แต่เขายังไม่ผ่านเลยเหรอ?

การทดสอบอันนี้ยากเกินไปหรือเปล่า!

ใบหน้าของอู่คงหลิงก็กระตุกเล็กน้อย

"นายอย่าเสียเวลาของคนอื่นๆอีกเลย รีบลงไปได้แล้ว!"

ผู้อาวุโสโม่กำลังจะลากเจิงหยงลงจากเวที

ลู่ฝานหันหน้ากลับไปมองไอ้อ้วนเจิงที่ยืนอึ้งอยู่ จู่ๆเขาก็พูดขึ้นมา:"ให้โอกาสกับเขาอีกครั้งเถอะ เวลาแค่นี้ พวกเราสามารถรอได้"

ภายในชั่วพริบตา สายตาของทุกคนก็มองมาที่ลู่ฝานด้วยความแปลกใจ ตอนนี้เขาเอ่ยปากช่วยเหลือเจิงหยง พวกเขาสองคนรู้จักกันเหรอ?

หัวหน้าเขตอี้ว์มองหน้าลู่ฝานหนึ่งครั้งและพูด:"โอเค เจิงหยง ฉันจะให้โอกาสกับนายอีกครั้ง"