เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 602

“คุณชายลู่ฝานเพิ่งอายุสิบเก้าปีเหรอ”

“ล้อเล่นหรือเปล่า อายุไม่ถึงยี่สิบปี เขาวิทยายุทธแดนปราณนอกชั้นเจ็ดแล้วเหรอ”

“ฝึกตั้งแต่ในท้องแม่ก็ไม่เร็วขนาดนี้”

เสียงตกใจ เสียงสงสัย ดังขึ้นพร้อมกัน

ชางหลิงจัวอ้าปากค้าง ตาโตจมูกบาน

อู่คงหลิงที่เตรียมทดสอบบนเวที หันมามองทางลู่ฝาน

แววตาอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์วูบไหว ลู่ฝานพูดว่า “มีปัญหาอะไรไหม”

ชางหลิงจัวพูดอะไรไม่ออก อายุน้อยกว่าเขาสิบปี สิบปีเต็มๆ

พระเจ้า เขาฝึกมานานกว่าลู่ฝานสิบปี วิทยายุทธสูงกว่าลู่ฝานแค่ สองชั้น ถ้าสู้กันขึ้นมาจริงๆ ไม่รู้ใครจะแพ้ชนะ

ไม่เพียงแค่เขา ขนาดพวกอี่ว์เทียนซี ยังตกใจกับอายุของลู่ฝานจนใบหน้าบิดเบี้ยว

เมื่อเทียบกับลู่ฝาน พวกเขาฝึกบู๊ไปแบบเสียเปล่าจริงๆ

ลู่หาวขมวดคิ้วเบาๆ นับนิ้วแล้วพูดว่า “เหมือนลู่ฝานอายุเพิ่งสิบเก้าปีจริงๆ เฮ้อ คนหนุ่มอายุสิบเก้าปี แบกรับหน้าที่ทั้งตระกูล”

ลู่เฮ่าหรานพยักหน้าพูดว่า “ใช่ ควรหาภรรยาให้เขาได้แล้ว”

ทั้งสองพยักหน้าพร้อมกัน

โชคดีที่ลู่ฝานไม่ได้ยินคำพูดของพวกเขาสองคน ไม่งั้นลู่ฝานต้องหลบพวกเขาอีกพักใหญ่

ชางหลิงจัวรีบออกไป ไม่กล้าถามอะไรมากอีก

ลู่ฝานทำลายความภาคภูมิใจของเขาไปจนหมดแล้ว

เมื่ออัจฉริยะเจออัจฉริยะที่เหนือกว่าเขา ความรู้สึกนั้นไม่สามารถบรรยายได้เลย

ชางหลิงจัวออกมาจากกลุ่มคนทันที ถ้าเป็นไปได้ ต่อไปเขาจะไม่เหยียบเข้ามาในเมืองตงหวาอีก