เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 610

ตาเฒ่าจงครุ่นคิด แล้วพูดว่า “ไม่ได้ ดูไปก่อน ในเมื่อเด็กพวกนี้รับมือเถาวัลย์ปีศาจได้ ฉันอยากดูว่าพวกเขาจะช่วยเราสืบได้ไหมว่าใครก่อเรื่องในนั้น”

ตาเฒ่าหลู่พูดว่า “งั้นถ้าพวกเขาตายอยู่ข้างในล่ะ”

ตาเฒ่าจงพูดว่า “การสอบประเมินผู้ตรวจการชั้นกลางมีอันตรายอยู่ทุกที่ ถ้าเกิดอันตรายจริงๆ พวกเราช่วยพวกเขาได้หนึ่งครั้ง จะช่วยได้หรือไม่ ขึ้นอยู่กับโชคของพวกเขา หลังจากนั้นค่อยให้โอกาสพวกเขาสอบอีกครั้ง ก็พอแล้ว”

ตาเฒ่าหลู่พยักหน้า “ดีมาก ความคิดนี้ไม่เลว”

ทั้งสองคนปรึกษากันเรียบร้อย จากนั้นก็เอนตัวลงดื่มเหล้าต่อ

เห็นท่าทางสบายใจของพวกเขา เหมือนคนที่โมโหเมื่อครู่ ไม่ใช่พวกเขาสองคนอย่างไรอย่างนั้น

บนเกาะผนึกวิญญาณ

พวกลู่ฝานเดินไปด้านในเรื่อยๆ หลังจากอ้อมพุ่มไม้ จู่ๆ ภาพตรงหน้าดูกว้างใหญ่

สิ่งที่ปรากฏอยู่ในสายตาคือทะเลสาบ

น้ำในทะเลสาบเป็นสีฟ้าคราม ส่องแสงระยิบระยับ มีพลังเคลื่อนไหวอยู่ในทะเลสาบเบาๆ

“ที่นี่มีทะเลสาบด้วยเหรอ”

อี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์พูดออกมา

ลู่ฝานหยิบดินข้างๆ โยนลงไปในทะเลสาบ น้ำกระเพื่อมทันที มีไอเย็นยะเยือกพุ่งออกมา

พวกลู่ฝานขนลุกทั้งตัว เจิงหยงพูดด้วยสีหน้าตกใจ “หนาวมาก”

ลู่ฝานนั่งยอง วางนิ้วลงในน้ำ

ทันใดนั้น ลู่ฝานเห็นว่านิ้วตัวเองเป็นน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว ไอเย็นสูงสุดเข้ามาตรงปลายนิ้ว ทะลุเข้าไปในเส้นลมปราณของเขา

ลู่ฝานชักนิ้วกลับมาทันที ปราณชี่ขจัดเกล็ดน้ำแข็งบนนิ้วออกไป

“ดูเหมือนว่าน้ำในทะเลสาบนี้ใช้ไม่ได้”

ลู่ฝานพูดช้าๆ

อี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์เห็นนิ้วลู่ฝานโดนแช่แข็งจนเป็นแบบนั้น ก็รีบถอยห่างจากทะเลสาบทันที

เจิงหยงส่ายหน้าพูดว่า “น่าเสียดาย น้ำใสขนาดนี้ ถ้าได้อาบน้ำที่นี่คงดี”